Anna Kutrzeba-Pojnarowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodano kategorię "Ludzie urodzeni w Krakowie" za pomocą HotCat |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodzona 4 maja 1913 roku w [[Kraków|Krakowie]], była najstarszą z trzech córek Stanisława i Janiny Kutrzebów. Pod kierunkiem matki |
Urodzona 4 maja 1913 roku w [[Kraków|Krakowie]], była najstarszą z trzech córek Stanisława i Janiny Kutrzebów. Pod kierunkiem matki – polonistki – Anna przerabiała w domu program szkoły podstawowej i dwóch klas gimnazjum. Następne klasy ukończyła w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Wandy. Maturę zdała w 1931. |
||
Rozwój zainteresowań etnograficznych zawdzięczała uczestnictwu w Szkolnym Kole Krajoznawczym. Brała udział w dokumentowaniu kapliczek wiejskich według kwestionariusza [[Seweryn Udziela (etnograf)|Seweryna Udzieli]]. W wieku 16 lat samodzielnie zebrała i opracowała do druku rysunki i opisy 49 kapliczek we wsi [[Zawoja]] pod [[Babia Góra|Babią Górą]] (''Kapliczki, krzyże i figury przydrożne w Zawoi'', "Orli lot" 10, 1929, nr 4). |
Rozwój zainteresowań etnograficznych zawdzięczała uczestnictwu w Szkolnym Kole Krajoznawczym. Brała udział w dokumentowaniu kapliczek wiejskich według kwestionariusza [[Seweryn Udziela (etnograf)|Seweryna Udzieli]]. W wieku 16 lat samodzielnie zebrała i opracowała do druku rysunki i opisy 49 kapliczek we wsi [[Zawoja]] pod [[Babia Góra|Babią Górą]] (''Kapliczki, krzyże i figury przydrożne w Zawoi'', "Orli lot" 10, 1929, nr 4). |
||
W późniejszych latach Anna Kutrzeba pogłębiła i utrwaliła swój stosunek do wsi jako środowiska społeczno-kulturowego, zawarłszy związek małżeński z Marianem Pojnarem, prawnikiem wywodzącym się z podkarpackiej wsi [[Trześniów (województwo podkarpackie)|Trześniów]] k. Brzozowa, i utrzymując przez wiele lat serdeczne więzi z jego rodziną i rodzinną wsią. Z czasem Trześniów stał się dla niej nie tylko przestrzenią życiową, ale też terenem obserwacji, badań i refleksji na temat rozwoju kulturowego. Mąż był dla niej najbardziej wiarygodnym informatorem i ekspertem, co zawsze podkreślała z wdzięcznością. |
W późniejszych latach Anna Kutrzeba pogłębiła i utrwaliła swój stosunek do wsi jako środowiska społeczno-kulturowego, zawarłszy związek małżeński z Marianem Pojnarem, prawnikiem wywodzącym się z podkarpackiej wsi [[Trześniów (województwo podkarpackie)|Trześniów]] k. Brzozowa, i utrzymując przez wiele lat serdeczne więzi z jego rodziną i rodzinną wsią. Z czasem Trześniów stał się dla niej nie tylko przestrzenią życiową, ale też terenem obserwacji, badań i refleksji na temat rozwoju kulturowego. Mąż był dla niej najbardziej wiarygodnym informatorem i ekspertem, co zawsze podkreślała z wdzięcznością. |
||
W latach 1931-1937 studiowała historię ze specjalnością średniowieczną na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Równocześnie uczęszczała na wykłady, ćwiczenia i seminaria z zakresu historii kultury, archeologii, geografii, historii prawa, [[Etnografia|etnografii]] i [[Socjologia| |
W latach 1931-1937 studiowała historię ze specjalnością średniowieczną na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. Równocześnie uczęszczała na wykłady, ćwiczenia i seminaria z zakresu historii kultury, archeologii, geografii, historii prawa, [[Etnografia|etnografii]] i [[Socjologia|socjologii]]. Tytuł magisterski z historii średniowiecza otrzymała w 1938 na podstawie pracy ''Vesnica – danina miodowa''. Ukończyła roczne studium pedagogiczne dla historyków oraz odbyła praktyki w III Państwowym Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego. Od 1937 rozpoczęła pracę młodszego asystenta w Katedrze Socjologii i Etnografii UJ. Pracowała tam z przerwą wojenną do 1953. |
||
W 1947 obroniła doktorat na podstawie pracy ''Rozwój etnologii i etnografii w Polsce'' |
W 1947 obroniła doktorat na podstawie pracy ''Rozwój etnologii i etnografii w Polsce'' – jej promotorem był [[Kazimierz Moszyński (etnograf)|Kazimierz Moszyński]]. Należała do [[Polskie Stronnictwo Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego]], co przyczyniło się do politycznej decyzji rektora o zwolnieniu jej z UJ; decyzja została wycofana dzięki interwencji [[Jan Żołna-Manugiewicz|Jana Żołny-Manugiewicza]]. Prowadziła jako asystent, a następnie jako adiunkt, zajęcia ze studentami, badała region krakowski. Prowadziła krakowską delegaturę Muzeum Kultur Ludowych (1947-1951), organizując zakup eksponatów z Polski południowej. |
||
W 1951, już jako Kutrzeba-Pojnarowa, podjęła pracę w Katedrze Etnografii [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Tam uzyskała kolejno stopnie docenta (1955), profesora nadzwyczajnego (1969) oraz zwyczajnego (1976). Pełniła funkcję prodziekana ds. naukowych Wydziału Historycznego. Włączyła się w prace badawcze Zakładu Etnografii Polski w Instytucie Historii Kultury Materialnej [[Polska Akademia Nauk|PAN]]<ref>{{Cytuj |autor = Maria Biernacka |tytuł = Prof. Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993) |data = 1993}}</ref>. |
W 1951, już jako Kutrzeba-Pojnarowa, podjęła pracę w Katedrze Etnografii [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Tam uzyskała kolejno stopnie docenta (1955), profesora nadzwyczajnego (1969) oraz zwyczajnego (1976). Pełniła funkcję prodziekana ds. naukowych Wydziału Historycznego. Włączyła się w prace badawcze Zakładu Etnografii Polski w Instytucie Historii Kultury Materialnej [[Polska Akademia Nauk|PAN]]<ref>{{Cytuj |autor = Maria Biernacka |tytuł = Prof. Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993) |data = 1993}}</ref>. |
||
Pochowana na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] (kwatera K-2-28)<ref>{{Cmentarze Warszawa|id=23562|cmentarz=Cmentarz Stare Powązki|osoba=DOMASZEWSCY|data dostępu=2019-12-10}}</ref>. |
Pochowana na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] (kwatera K-2-28)<ref>{{Cmentarze Warszawa|id=23562|cmentarz=Cmentarz Stare Powązki|osoba=DOMASZEWSCY|data dostępu=2019-12-10}}</ref>. |
||
[[Plik:Grób prof. Anny Kutrzeby-Pojnarowej.jpg|mały|Grób prof. Anny Kutrzeby-Pojnarowej na Starych Powązkach]] |
[[Plik:Grób prof. Anny Kutrzeby-Pojnarowej.jpg|mały|Grób prof. Anny Kutrzeby-Pojnarowej na Starych Powązkach]] |
||
== Wybrane publikacje == |
== Wybrane publikacje == |
||
*'''Książki''': |
* '''Książki''': |
||
**''Budownictwo ludowe w Zawoi'', Kraków 1931 |
** ''Budownictwo ludowe w Zawoi'', Kraków 1931 |
||
**''Rozwój etnografii i etnologii w Polsce'', Kraków 1948. |
** ''Rozwój etnografii i etnologii w Polsce'', Kraków 1948. |
||
**''Tradycyjna społeczność wiejska w procesie przemian współczesnych. Studium wsi Mników, pow. krakowskiego'', Wrocław 1968. |
** ''Tradycyjna społeczność wiejska w procesie przemian współczesnych. Studium wsi Mników, pow. krakowskiego'', Wrocław 1968. |
||
**''Kultura ludowa i jej badacze. Mit i rzeczywistość'', Warszawa 1977. |
** ''Kultura ludowa i jej badacze. Mit i rzeczywistość'', Warszawa 1977. |
||
*'''Artykuły''': |
* '''Artykuły''': |
||
**''Kierunki zainteresowań historią kultury wsi mazowieckiej w warszawskim ośrodku etnograficznym'' [w:] ''Prace działu etnografii IHKM PAN'', z. 2, Warszawa 1959. |
** ''Kierunki zainteresowań historią kultury wsi mazowieckiej w warszawskim ośrodku etnograficznym'' [w:] ''Prace działu etnografii IHKM PAN'', z. 2, Warszawa 1959. |
||
**''O Bystroniu współcześnie'', "Współczesność" 1965, nr 2. |
** ''O Bystroniu współcześnie'', "Współczesność" 1965, nr 2. |
||
**''Jan Stanisław Bystroń jako historyk i teoretyk kultury ludowej'', "Polska Sztuka Ludowa" 1965, nr 2, s.71-78. |
** ''Jan Stanisław Bystroń jako historyk i teoretyk kultury ludowej'', "Polska Sztuka Ludowa" 1965, nr 2, s.71-78. |
||
**''Wincenty Pol i Zygmunt Gloger'', "Łódzkie Studia Etnograficzne" t. 9, 1967. |
** ''Wincenty Pol i Zygmunt Gloger'', "Łódzkie Studia Etnograficzne" t. 9, 1967. |
||
**''Założenia teoretyczne i realny program nowych prac nad syntezą etnografii Polski'', "Etnografia Polska", t. 15, z. 2, 1971. |
** ''Założenia teoretyczne i realny program nowych prac nad syntezą etnografii Polski'', "Etnografia Polska", t. 15, z. 2, 1971. |
||
**''Ocena dorobku i perspektywy etnografii'', "Etnografia Polska", t. 18, 1974. |
** ''Ocena dorobku i perspektywy etnografii'', "Etnografia Polska", t. 18, 1974. |
||
**''Etnografia polska w trzydziestoleciu PRL'', "Etnografia Polska", t. 19, z. 2, 1975. |
** ''Etnografia polska w trzydziestoleciu PRL'', "Etnografia Polska", t. 19, z. 2, 1975. |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* Krzysztof Braun, ''[http://mazowsze.hist.pl/article.php?id=12788 Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993)]'', "Rocznik Mazowiecki", T. 20, 2008, s. 98-106. |
* Krzysztof Braun, ''[http://mazowsze.hist.pl/article.php?id=12788 Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993)]'', "Rocznik Mazowiecki", T. 20, 2008, s. 98-106. |
||
*Maria Biernacka, ''Prof. Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993)'', "Etnografia Polska", T. 37, 1993, zesz. 2, s. 5-17. |
* Maria Biernacka, ''Prof. Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993)'', "Etnografia Polska", T. 37, 1993, zesz. 2, s. 5-17. |
||
*M. Prokopek, ''Prof. dr Anna Kutrzeba-Pojnarowa'' (1913-1993), "Lud", T. 76, 1993, s. 326-328. |
* M. Prokopek, ''Prof. dr Anna Kutrzeba-Pojnarowa'' (1913-1993), "Lud", T. 76, 1993, s. 326-328. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Linia 40: | Linia 41: | ||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Urodzeni w 1913]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1913]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1993]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1993]] |
||
[[Kategoria:Polscy etnografowie]] |
[[Kategoria:Polscy etnografowie]] |
||
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego]] |
[[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego]] |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] |
[[Kategoria:Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] |
||
[[Kategoria:Członkowie Honorowi Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego]] |
[[Kategoria:Członkowie Honorowi Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego]] |
Wersja z 11:50, 11 sty 2022
Anna Kutrzeba-Pojnarowa (ur. 4 maja 1913 w Krakowie, zm. 29 kwietnia 1993 w Warszawie) – etnograf. Prof. zw. dr[1]. Wykładała na Uniwersytecie Warszawskim, zajmowała się m.in. historią polskiej etnografii.
Życiorys
Urodzona 4 maja 1913 roku w Krakowie, była najstarszą z trzech córek Stanisława i Janiny Kutrzebów. Pod kierunkiem matki – polonistki – Anna przerabiała w domu program szkoły podstawowej i dwóch klas gimnazjum. Następne klasy ukończyła w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Wandy. Maturę zdała w 1931.
Rozwój zainteresowań etnograficznych zawdzięczała uczestnictwu w Szkolnym Kole Krajoznawczym. Brała udział w dokumentowaniu kapliczek wiejskich według kwestionariusza Seweryna Udzieli. W wieku 16 lat samodzielnie zebrała i opracowała do druku rysunki i opisy 49 kapliczek we wsi Zawoja pod Babią Górą (Kapliczki, krzyże i figury przydrożne w Zawoi, "Orli lot" 10, 1929, nr 4).
W późniejszych latach Anna Kutrzeba pogłębiła i utrwaliła swój stosunek do wsi jako środowiska społeczno-kulturowego, zawarłszy związek małżeński z Marianem Pojnarem, prawnikiem wywodzącym się z podkarpackiej wsi Trześniów k. Brzozowa, i utrzymując przez wiele lat serdeczne więzi z jego rodziną i rodzinną wsią. Z czasem Trześniów stał się dla niej nie tylko przestrzenią życiową, ale też terenem obserwacji, badań i refleksji na temat rozwoju kulturowego. Mąż był dla niej najbardziej wiarygodnym informatorem i ekspertem, co zawsze podkreślała z wdzięcznością.
W latach 1931-1937 studiowała historię ze specjalnością średniowieczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Równocześnie uczęszczała na wykłady, ćwiczenia i seminaria z zakresu historii kultury, archeologii, geografii, historii prawa, etnografii i socjologii. Tytuł magisterski z historii średniowiecza otrzymała w 1938 na podstawie pracy Vesnica – danina miodowa. Ukończyła roczne studium pedagogiczne dla historyków oraz odbyła praktyki w III Państwowym Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego. Od 1937 rozpoczęła pracę młodszego asystenta w Katedrze Socjologii i Etnografii UJ. Pracowała tam z przerwą wojenną do 1953.
W 1947 obroniła doktorat na podstawie pracy Rozwój etnologii i etnografii w Polsce – jej promotorem był Kazimierz Moszyński. Należała do Polskiego Stronnictwa Ludowego, co przyczyniło się do politycznej decyzji rektora o zwolnieniu jej z UJ; decyzja została wycofana dzięki interwencji Jana Żołny-Manugiewicza. Prowadziła jako asystent, a następnie jako adiunkt, zajęcia ze studentami, badała region krakowski. Prowadziła krakowską delegaturę Muzeum Kultur Ludowych (1947-1951), organizując zakup eksponatów z Polski południowej.
W 1951, już jako Kutrzeba-Pojnarowa, podjęła pracę w Katedrze Etnografii Uniwersytetu Warszawskiego. Tam uzyskała kolejno stopnie docenta (1955), profesora nadzwyczajnego (1969) oraz zwyczajnego (1976). Pełniła funkcję prodziekana ds. naukowych Wydziału Historycznego. Włączyła się w prace badawcze Zakładu Etnografii Polski w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN[2].
Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera K-2-28)[3].
Wybrane publikacje
- Książki:
- Budownictwo ludowe w Zawoi, Kraków 1931
- Rozwój etnografii i etnologii w Polsce, Kraków 1948.
- Tradycyjna społeczność wiejska w procesie przemian współczesnych. Studium wsi Mników, pow. krakowskiego, Wrocław 1968.
- Kultura ludowa i jej badacze. Mit i rzeczywistość, Warszawa 1977.
- Artykuły:
- Kierunki zainteresowań historią kultury wsi mazowieckiej w warszawskim ośrodku etnograficznym [w:] Prace działu etnografii IHKM PAN, z. 2, Warszawa 1959.
- O Bystroniu współcześnie, "Współczesność" 1965, nr 2.
- Jan Stanisław Bystroń jako historyk i teoretyk kultury ludowej, "Polska Sztuka Ludowa" 1965, nr 2, s.71-78.
- Wincenty Pol i Zygmunt Gloger, "Łódzkie Studia Etnograficzne" t. 9, 1967.
- Założenia teoretyczne i realny program nowych prac nad syntezą etnografii Polski, "Etnografia Polska", t. 15, z. 2, 1971.
- Ocena dorobku i perspektywy etnografii, "Etnografia Polska", t. 18, 1974.
- Etnografia polska w trzydziestoleciu PRL, "Etnografia Polska", t. 19, z. 2, 1975.
Bibliografia
- Krzysztof Braun, Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993), "Rocznik Mazowiecki", T. 20, 2008, s. 98-106.
- Maria Biernacka, Prof. Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993), "Etnografia Polska", T. 37, 1993, zesz. 2, s. 5-17.
- M. Prokopek, Prof. dr Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993), "Lud", T. 76, 1993, s. 326-328.
Przypisy
- ↑ Prof. zw. dr Anna Kutrzeba-Pojnarowa, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-12-11] .[martwy link]
- ↑ Maria Biernacka , Prof. Anna Kutrzeba-Pojnarowa (1913-1993), 1993 .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: DOMASZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10] .