Krasław: Różnice pomiędzy wersjami

Krasław
Krāslava
	Herb
Państwo	Łotwa
Gmina	Krasław
Powierzchnia	8,6 km²
Populacja (2016); • liczba ludności; • gęstość	; 9114; 1059,8 os./km²
Kod pocztowy	LV-560(1-3)
	Położenie na mapie Łotwy Krasław
	55°53′N 27°10′E/55,883333 27,166667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:49, 16 sty 2022

Krasław (łot. Krāslava, łatg. Kruoslova, niem. Kreslau) – miasto na wschodniej Łotwie, stolica gminy Krasław (łot. Krāslavas novads). 10 854 mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł lniarski oraz drzewny^[2]. W pobliżu znajduje się stacja kolejowa Krasław^[3].

Historia

Miasteczko zaczęło się intensywnie rozwijać dopiero w XVIII w. gdy swoją opieką otoczył je Jan Ludwik Plater – wojewoda, starosta i kasztelan inflancki. To on założył tutaj główną rezydencję Platerów, co za skutkowało tym, że miasteczko stało się jednym z wielu promieniujących punktów polskości skupiających życie z „Inflant Polskich”. Miasto po Janie Ludwiku przejął jego syn – Konstanty Ludwik Plater, którego wkład w rozwój miasta był jeszcze większy: powstały ratusz i kramy, szpital, pałac i biblioteka. Konstanty Ludwik ufundował wzniesiony w latach 1755-1767 kościół według projektu Antonia Paracco, do którego po krótkim czasie trafiły relikwie św. Donata (biskupa Euorei w greckim Epirze). Świątynia ta miała stać się katedrą biskupiej diecezji inflanckiej, jednak uniemożliwił to pierwszy rozbiór Polski w 1772 roku, po którym ziemie Inflant zostały odłączone od państwa polskiego.

Zabytki

Pałac barokowy zbudowany przez Konstantego Ludwika Platera w latach 1765–1791, przypuszczalnie wg proj. Antoniego Paracca, nakryty unikatowym w skali dzisiejszej Łotwy dachem mansardowym. W jego skład wchodzi także: budynek biblioteki i młyn wodny. Pałac piętrowy, w środkowej części dwupiętrowy^[4]
Biblioteka pałacowa Platerów w stylu barokowym z 1759 r., projekt Antonio Paracca
kościół pw. św. Ludwika (1755–1767). Główny ołtarz został w 1760 ozdobiony freskiem włoskiego malarza związanego z Polską – Filippo Castaldiego, fresk przedstawia św. Ludwika (króla Francji) wyruszającego na krucjatę. W latach 80 XIX wieku ksiądz Józef Jałowiecki, proboszcz kościoła w Krasławiu, zamówił obraz o tej samej treści, a jego wykonawcą byli m.in. Tomasz Lisiewicz (twórcy m.in. rysunków technicznych w prezbiterium Kościoła Mariackiego w Krakowie) i Izydor Jabłoński. Obraz powstał ostatecznie w 1884 roku, a szkic do niego wykonał Jan Matejko. Szkic ten obecnie znajduje się w Muzeum Okręgowym w Toruniu. Wspomniany powyżej obraz został odnowiony w latach 2003–2006 przez polskich konserwatorów (z funduszu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego). Obecnie wisi na bocznej ścianie prezbiterium. W ostatnich latach kościół został objęty projektem rewaloryzacyjnym, realizowanym w ramach Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Dziedzictwo Kulturowe”, finansowanym ze środków ministerialnych, które pochodzą bezpośrednio z budżetu państwa polskiego.
ratusz z XVIII wieku, proj. Antonio Paracca
Kościół ewangelicki
molenna (dom modlitwy) staroobrzędowców
cmentarz żydowski

W XVIII–XIX wieku działało w Krasławiu seminarium duchowne.

Ludzie związani z Krasławiem

Naum Aronson – rzeźbiarz pochodzenia żydowskiego, tworzący głównie we Francji
Nikołaj Łosski – rosyjski filozof
August Kościesza-Żaba – polski i rosyjski orientalista, iranista
Jan Purwiński – polski duchowny katolicki, biskup kijowsko-żytomierski
Ineta Radēviča – łotewska lekkoatletka
Juris Silovs – łotewski lekkoatleta

Miasta partnerskie

Krasław w Bibliotece Narodowej

Przypisy

↑ «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā»
↑ Krasław, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-23] .
↑ Станция Краслава. railwayz.info. [dostęp 2022-01-16]. (ros.).
↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 124

Linki zewnętrzne

Krasław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 616 .
Krzesław, mylnie z rossyjskiej formy ''Kresław'' przerobione nazwisko ''Krasławia'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 786 .
Krasław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 157 .
Archiwalne publikacje o miejscowości w bibliotece Polona
Polacy na Wschodzie.

[1] «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā»

[PWN-2] Krasław, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-23] .

[3] Станция Краслава. railwayz.info. [dostęp 2022-01-16]. (ros.).

[4] Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 124

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 '''Krasław''' ([[język łotewski|łot.]] '''Krāslava''', [[język łatgalski|łatg.]] '''Kruoslova''', [[język niemiecki|niem.]] ''Kreslau'') – miasto na wschodniej [[Łotwa|Łotwie]], stolica [[Gmina Krasław|gminy Krasław]] ({{W języku|lv|Krāslavas novads}}). 10 854 mieszkańców.
-W mieście rozwinął się przemysł lniarski oraz drzewny<ref name=PWN>{{encyklopedia PWN|id = 3927081|tytuł= Krasław|data dostępu=2021-09-23}}</ref>.
+W mieście rozwinął się przemysł lniarski oraz drzewny<ref name=PWN>{{encyklopedia PWN|id = 3927081|tytuł= Krasław|data dostępu=2021-09-23}}</ref>. W pobliżu znajduje się stacja kolejowa [[Krasław (stacja kolejowa)|Krasław]]<ref>{{Cytuj stronę | url =https://railwayz.info/photolines/station/1128 | tytuł =Станция Краслава | opublikowany =railwayz.info | data = | język =ru | data dostępu = 2022-01-16}}</ref>.
 == Historia ==