Kądziel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zlamma (dyskusja | edycje)
m Zlinkuj 'staropolskie określenie stopnia pokrewieństwa' wikizacja
Zlamma (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 6: Linia 6:
Przędzeniem ręcznym zajmowały się najczęściej kobiety. Prządka wyciągała z kądzieli pasemka włókien, aby włókna lepiej się skręcały zwilżała je śliną. Po przymocowaniu końcówki przędzionej nici do wrzeciona wprawiała go w ruch wirowy. Wrzeciono naprężało i skręcało nić. Do przędzenia używano później pierwszego mechanicznego urządzenia jakim był kołowrotek<ref name=td />.<br />
Przędzeniem ręcznym zajmowały się najczęściej kobiety. Prządka wyciągała z kądzieli pasemka włókien, aby włókna lepiej się skręcały zwilżała je śliną. Po przymocowaniu końcówki przędzionej nici do wrzeciona wprawiała go w ruch wirowy. Wrzeciono naprężało i skręcało nić. Do przędzenia używano później pierwszego mechanicznego urządzenia jakim był kołowrotek<ref name=td />.<br />
W niektórych okolicach Polski był zwyczaj, że pannie młodej wręczano kądziel na znak, że będzie odtąd przędzą wykonaną przez siebie okrywać rodzinę<ref name=eg />.<br />
W niektórych okolicach Polski był zwyczaj, że pannie młodej wręczano kądziel na znak, że będzie odtąd przędzą wykonaną przez siebie okrywać rodzinę<ref name=eg />.<br />
Kądziel to także [[staropolskie określenia stopnia pokrewieństwa]] w linii żeńskiej<ref name=eg />.
Kądziel to także [[staropolskie określenia stopnia pokrewieństwa|staropolskie określenie stopnia pokrewieństwa]] w linii żeńskiej<ref name=eg />.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 13:21, 12 kwi 2022

Przędzenie kądzieli w sztuce

Kądziel − w przemyśle włókienniczym pęk włókien (lnianych, konopnych lub wełnianych) do przędzenia, umocowany na krążku przęślicy lub kołowrotka[1].

Przędzeniem ręcznym zajmowały się najczęściej kobiety. Prządka wyciągała z kądzieli pasemka włókien, aby włókna lepiej się skręcały zwilżała je śliną. Po przymocowaniu końcówki przędzionej nici do wrzeciona wprawiała go w ruch wirowy. Wrzeciono naprężało i skręcało nić. Do przędzenia używano później pierwszego mechanicznego urządzenia jakim był kołowrotek[2].
W niektórych okolicach Polski był zwyczaj, że pannie młodej wręczano kądziel na znak, że będzie odtąd przędzą wykonaną przez siebie okrywać rodzinę[3].
Kądziel to także staropolskie określenie stopnia pokrewieństwa w linii żeńskiej[3].

Przypisy

  1. Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak), T. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1978.
  2. Jadwiga Chruszczyńska, Ewa Orlińska-Mianowska: Tkaniny dekoracyjne, przewodnik dla kolekcjonerów. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2009, ISBN 978-83-213-4566-6.
  3. a b Zygmunt Gloger: Encyklopedia staropolska ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna, 1985, tom 3, ISBN 83-214-0411-1