Józef Kuśmierek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m kat., drobne redakcyjne |
|||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
'''Józef Kuśmierek''' (ur. [[16 marca]] [[1927]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[27 marca]] [[1992]] tamże) – polski dziennikarz, reportażysta. |
'''Józef Kuśmierek''' (ur. [[16 marca]] [[1927]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[27 marca]] [[1992]] tamże) – polski dziennikarz, reportażysta. |
||
== Życiorys == |
|||
Podczas II wojny światowej członek [[Gwardia Ludowa|Gwardii Ludowej]], następnie [[Armia Ludowa|Armii Ludowej]]. W 1943 był członkiem oddziału ochrony pierwszego posiedzenia [[Krajowa Rada Narodowa|Krajowej Rady Narodowej]]. Debiutował w czasie powstania warszawskiego reportażem ''W płonącej Warszawie. Relacja uczestnika walk'' w piśmie ''Zwyciężymy'' nr 172 z 1944. W latach 1945–1949 członek redakcji [[Trybuna Dolnośląska|Trybuny Dolnośląskiej]]. Następnie pracował w Warszawie. Od 1973 członek redakcji [[Życie Warszawy|''Życia Warszawy'']]. Pod koniec lat 70. współpracował z Konwersatorium „[[Doświadczenie i Przyszłość]]”, publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. [[Krytyka|''Krytyce'']], [[Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”|''Biuletynie Informacyjnym KOR'']]. W [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanie wojennym]] [[internowanie|internowany]] w [[Obozy dla internowanych 1981–1982|obozie w Darłówku]]. W 1989 r. w redakcji [[Gazeta Wyborcza|''Gazety Wyborczej'']]. |
Podczas II wojny światowej członek [[Gwardia Ludowa|Gwardii Ludowej]], następnie [[Armia Ludowa|Armii Ludowej]]. W 1943 był członkiem oddziału ochrony pierwszego posiedzenia [[Krajowa Rada Narodowa|Krajowej Rady Narodowej]]. Debiutował w czasie powstania warszawskiego reportażem ''W płonącej Warszawie. Relacja uczestnika walk'' w piśmie ''Zwyciężymy'' nr 172 z 1944. W latach 1945–1949 członek redakcji [[Trybuna Dolnośląska|Trybuny Dolnośląskiej]]. Następnie pracował w Warszawie. Od 1973 członek redakcji [[Życie Warszawy|''Życia Warszawy'']]. Pod koniec lat 70. współpracował z Konwersatorium „[[Doświadczenie i Przyszłość]]”, publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. [[Krytyka|''Krytyce'']], [[Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”|''Biuletynie Informacyjnym KOR'']]. W [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanie wojennym]] [[internowanie|internowany]] w [[Obozy dla internowanych 1981–1982|obozie w Darłówku]]. W 1989 r. w redakcji [[Gazeta Wyborcza|''Gazety Wyborczej'']]. |
||
| Linia 32: | Linia 33: | ||
{{SORTUJ:Kuśmierek, Józef}} |
{{SORTUJ:Kuśmierek, Józef}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982]] |
[[Kategoria:Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982]] |
||
[[Kategoria:Laureaci polskich nagród literackich]] |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]] |
[[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]] |
||
[[Kategoria:Polscy reportażyści]] |
[[Kategoria:Polscy reportażyści]] |
||
[[Kategoria:Żołnierze Armii Ludowej]] |
|||
[[Kategoria:Żołnierze Gwardii Ludowej]] |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Zmarli w 1992]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1992]] |
||
Wersja z 18:16, 16 cze 2022
| Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1927 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 marca 1992 |
| Zawód, zajęcie |
reportażysta, prozaik |
Józef Kuśmierek (ur. 16 marca 1927 w Warszawie, zm. 27 marca 1992 tamże) – polski dziennikarz, reportażysta.
Życiorys
Podczas II wojny światowej członek Gwardii Ludowej, następnie Armii Ludowej. W 1943 był członkiem oddziału ochrony pierwszego posiedzenia Krajowej Rady Narodowej. Debiutował w czasie powstania warszawskiego reportażem W płonącej Warszawie. Relacja uczestnika walk w piśmie Zwyciężymy nr 172 z 1944. W latach 1945–1949 członek redakcji Trybuny Dolnośląskiej. Następnie pracował w Warszawie. Od 1973 członek redakcji Życia Warszawy. Pod koniec lat 70. współpracował z Konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”, publikował w prasie drugiego obiegu, m.in. Krytyce, Biuletynie Informacyjnym KOR. W stanie wojennym internowany w obozie w Darłówku. W 1989 r. w redakcji Gazety Wyborczej.
Specjalizował się w problematyce ekonomicznej. Pokazywał w swych reportażach absurdy systemu gospodarczego PRL. Początkowo publikował oficjalnie, wydał m.in. tomy stylizowanych na reportaż opowiadań Uwaga! Człowiek (1951) i Opowiadania reportera (1954). Od lat 70. publikował w Polsce poza cenzurą oraz na emigracji. Wydał wówczas m.in. tomy reportaży i opowiadań Uwaga! Polska (1981), Stan Polski (1982), Obecny (1991). Pisał także scenariusze filmowe, słuchowiska i utwory sceniczne.
Laureat Nagrody Kisiela (1990) oraz Nagrody polskiego Pen Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego za 1989.
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 464.
Bibliografia
- Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 1 wyd. PWN, Warszawa 2000