Franciszek Henryk Nowicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania |
m drobne redakcyjne |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
'''Franciszek Henryk Siła-Nowicki''' (ur. [[29 stycznia]] [[1864]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[3 września]] [[1935]] w [[Zawoja|Zawoi]]) – [[liryka|poeta]] polski okresu [[Młoda Polska|Młodej Polski]], [[taternictwo|taternik]], działacz socjaldemokratyczny i socjalistyczny, projektodawca [[Orla Perć|Orlej Perci]]. |
'''Franciszek Henryk Siła-Nowicki''' (ur. [[29 stycznia]] [[1864]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[3 września]] [[1935]] w [[Zawoja|Zawoi]]) – [[liryka|poeta]] polski okresu [[Młoda Polska|Młodej Polski]], [[taternictwo|taternik]], działacz socjaldemokratyczny i socjalistyczny, projektodawca [[Orla Perć|Orlej Perci]]. |
||
== Biografia == |
|||
Syn [[Maksymilian Nowicki|Maksymiliana Nowickiego]], zoologa i pioniera ochrony przyrody w Polsce oraz Antoniny Kasparek, siostry [[Franciszek Kasparek|Franciszka Kasparka]], prawnika, rektora [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]]. |
Syn [[Maksymilian Nowicki|Maksymiliana Nowickiego]], zoologa i pioniera ochrony przyrody w Polsce oraz Antoniny Kasparek, siostry [[Franciszek Kasparek|Franciszka Kasparka]], prawnika, rektora [[Uniwersytet Jagielloński|UJ]]. |
||
Wersja z 15:16, 19 cze 2022
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1864 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 września 1935 |
| Zawód, zajęcie |
poeta |
Franciszek Henryk Siła-Nowicki (ur. 29 stycznia 1864 w Krakowie, zm. 3 września 1935 w Zawoi) – poeta polski okresu Młodej Polski, taternik, działacz socjaldemokratyczny i socjalistyczny, projektodawca Orlej Perci.
Biografia
Syn Maksymiliana Nowickiego, zoologa i pioniera ochrony przyrody w Polsce oraz Antoniny Kasparek, siostry Franciszka Kasparka, prawnika, rektora UJ.
Za czasów studenckich współredaktor (wraz z m.in. Kazimierzem Tetmajerem, Andrzejem Niemojewskim i Arturem Górskim) socjalizującego czasopisma „Ognisko”, po latach współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej, od 1894 roku nauczyciel gimnazjalny. Od 1924 roku na emeryturze, w 1934 został członkiem honorowym Związku Zawodowego Literatów Polskich.
Publikował wiersze i opowiadania, w 1891 roku wydał swój jedyny tomik – Poezje, składający się z dwóch części: „Tatry” oraz „Pieśni czasu”. Przekładał również z niemieckiego (m.in. Hermana i Dorotę Goethego).
Był zamiłowanym turystą górskim. M. in. 23 lipca 1897 r. wszedł na Babią Górę – do końca życia stanął na tym szczycie łącznie 50 razy[1]! 5 lutego 1901 r. przedstawił Towarzystwu Tatrzańskiemu projekt utworzenia Orlej Perci, zrealizowany częściowo w latach 1903–1907. W 1902 r. wszedł na bezimienną wówczas przełęcz w masywie Buczynowych Turni w Tatrach, nazwaną potem Przełęczą Nowickiego.
Przypisy
- ↑ Aleksy Siemionow: Pierwsza księga pamiątkowa z Diablaka z lat 1894-97 [w:] „Prace Babiogórskie” 1981 (red. Tomasz Nowalnicki), wyd. Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK na Babiej Górze, Kraków 1982, s. 35-39
Bibliografia
- Zofia, Witold Henryk Paryscy: Wielka encyklopedia tatrzańska, hasło "Nowicki, Franciszek Henryk". [dostęp 2008-11-24].