Alokacja pamięci

Po uruchomieniu, program otrzymuje od systemu operacyjnego pulę wolnej pamięci nazywaną stertą (ang. heap). Niskopoziomowe języki programowania dostarczają interfejs do zarządzania stertą. Interfejs oferuje wyłącznie możliwość zarezerwowania pewnego obszaru sterty (alokacja pamięci) i późniejszego zwalnianiu tego obszaru (dealokacja).

W jęzku C służą temu funkcje biblioteki libc: malloc (alokacja) i free (dealokacja). W języku C++ służą do tego specjalne słowa kluczowe (operatory): new oraz delete.

Zobacz też

• Garbage collection,
• wyciek pamięci.