Marek Barański (dziennikarz): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
BzBot (dyskusja | edycje)
m BzBot: Wstawianie daty do szablonu Fakt( (-){{fakt}} +{{fakt|data=2007-04}})
Rafalwit (dyskusja | edycje)
tv stan wojenny
Linia 2: Linia 2:


W [[1971]] r. kończył Wydział Filologii Polskiej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej [[Milicja Obywatelska|Milicji Obywatelskiej]], w latach [[1972]]-[[1982]] był związany z [[Polskie Radio|Polskim Radiem]] (m.in. kierownik ''Radia Kierowców''), później z [[Telewizja Polska|Telewizją Polską]].
W [[1971]] r. kończył Wydział Filologii Polskiej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej [[Milicja Obywatelska|Milicji Obywatelskiej]], w latach [[1972]]-[[1982]] był związany z [[Polskie Radio|Polskim Radiem]] (m.in. kierownik ''Radia Kierowców''), później z [[Telewizja Polska|Telewizją Polską]].
Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze PRL i krytykujące opozycję.


Po [[1989]] r. pracował w "[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]", a w 1990 r. był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika "[[Nie (tygodnik)|Nie]]", w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.
Po [[1989]] r. pracował w "[[Trybuna (dziennik)|Trybunie]]", a w 1990 r. był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika "[[Nie (tygodnik)|Nie]]", w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.

Wersja z 08:58, 30 maj 2007

Marek Barański (ur. 6 sierpnia 1947 w Łodzi) – polski dziennikarz, w PRL prezenter Dziennika Telewizyjnego w czasie stanu wojennego, oskarżany o współpracę z SB (m.in. brał udział w przesłuchiwaniu aresztowanych)[potrzebny przypis], w III RP dziennikarz związany z lewicą.

W 1971 r. kończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował krótko w Zakładzie Kryminalistyki Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej, w latach 1972-1982 był związany z Polskim Radiem (m.in. kierownik Radia Kierowców), później z Telewizją Polską. Podczas stanu wojennego prezentował felietony popierające władze PRL i krytykujące opozycję.

Po 1989 r. pracował w "Trybunie", a w 1990 r. był współzałożycielem i dziennikarzem tygodnika "Nie", w którym został też zastępcą redaktora naczelnego.

Od sierpnia 2004 do 28 lutego 2005 r. pełnił funkcję redaktora naczelnego "Trybuny". Barański był ściśle związany z Leszkiem Millerem, którego działalność polityczną propagował na łamach "Trybuny", w zamian za co znalazł się w towarzyszącej rządowi ekipie podczas wizyty premiera z SLD w USA. Po publikacji listy Wildsteina wysunął oskarżenie, jakoby znajdowały się na niej nazwiska agentów tajnych służb RP w czynnej służbie. W 2004 r. Konstanty Miodowicz podczas przesłuchania Wiesława Kaczmarka przed sejmową Komisją śledczą w sprawie PKN Orlen oskarżył Barańskiego o przynależności do "grupy hakowej", która miała działać na zlecenie Millera w łonie SLD[1].

Na stanowisku redaktora naczelnego "Trybuny" zastąpił Barańskiego Wiesław Dębski.

Książki

Przypisy


Szablon:Biografia stub