Fotogrametria: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
SashatoBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: fa:فتوگرامتری
Thijs!bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: ja:写真測量法
Linia 52: Linia 52:
[[it:Fotogrammetria]]
[[it:Fotogrammetria]]
[[nl:Fotogrammetrie]]
[[nl:Fotogrammetrie]]
[[ja:写真測量法]]
[[no:Fotogrammetri]]
[[no:Fotogrammetri]]
[[pt:Fotogrametria]]
[[pt:Fotogrametria]]

Wersja z 12:18, 21 lip 2007

Fotogrametria - dziedzina nauki i techniki zajmująca się odtwarzaniem kształtów, rozmiarów i wzajemnego położenia obiektów w terenie na podstawie zdjęć fotogrametrycznych.

Praktycznym zastosowaniem fotogrametrii jest jej wykorzystanie jako źródła podczas tworzenia map. W geodezji służy jako pomoc przy pomiarach dużych obszarów i odległości. Jest też jedną z metod wyznaczania wysokości obiektów.

Do wykonywania zdjęć fotogrametrycznych są wykorzystywane specjalne, na ogół wielkoformatowe, aparaty fotograficzne wyposażone w specjalne obiektywy pozbawione aberracji.

Rozwój fotogrametrii
Fotogrametria -analogowa -analityczna -cyfrowa
Rok 1921 1961 1991
Podstawowy instrument autograf analogowy autograf analityczny autograf cyfrowy
-fotogrametryczna
stacja cyfrowa
Podstawowa postać danych analogowa rastrowa cyfrowa
Stopień automatyzacji niski średni wysoki

Fotogrametria w medycynie

Zastosowania głównie do pomiaru kształtu całego ciała lub jego części. Dla pomiaru całego ciała stosuje się system dwóch kamer umieszczonych po obu stronach ciała. Człowiek ustawiony jest w specjalnym statywie, gdzie jest unieruchomiony i który posiada system punktów umożliwiających odtworzenie orientacji zewnętrzną zdjęć. Graficzna prezentacja pomiarów całego ciała (w postaci warstwic i profilów) pozwala na analizę: skrzywień kręgosłupa i jego kontrolnych pomiarów w czasie rehabilitacji. Szeroką popularnością cieszy się tu technika mory, czyli dwa jednakowe rastry liniowe zrzutowane optycznie na przestrzenny obiekt o ograniczonej głębi tworzą na powierzchni obiektu topografie mory, która reprezentuje mapę warstwicową. Pomiary głowy dla analizy kształtu twarzy (wykonywana dla analizy przeprowadzonych operacji plastycznych). Pomiary kształtu zębów (przed przeprowadzeniem operacji i wykonania protez lub urządzeń korekcyjnych). Pomiary oka zarówno jego wewnętrznej jak i zewnętrznej części w celu analizy zmian kształtu soczewki ocznej i optycznego dysku na dnie oka. Pomiar oka przeprowadza się specjalną kamera okulistyczną (fundus camera). Dodatkowo pomiary oka maja zastosowania do produkcji szkieł kontaktowych. Pomiary części ciała dla produkcji protez. Do automatyzacji takiego procesu potrzebne jest stworzenie numerycznego modelu opisującego ich kształtu.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu fotografii.