Ludwik V Spokojny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Elektor |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Ludwik V Wittelsbach''' (ur. [[2 czerwca]] [[1478]], w [[Heidelberg]]u - [[16 marca]] [[1544]]) - elektor [[Palatynat|Palatynatu reńskiego]]. Syn [[Filip Wittelsbach| Filipa]] i Małgorzaty z Bawarii-Landstuhl. |
'''Ludwik V Wittelsbach''' (ur. [[2 czerwca]] [[1478]], w [[Heidelberg]]u - [[16 marca]] [[1544]]) - elektor [[Palatynat|Palatynatu reńskiego]]. Syn [[Filip Wittelsbach| Filipa]] i Małgorzaty z Bawarii-Landstuhl. |
||
Po śmierci w [[1508]] roku przejął tytuł [[ |
Po śmierci w [[1508]] roku przejął tytuł [[Elektorzy Rzeszy|elektora]]. Ożenił się z Sibyllą z Bawarii - córką księcia [[Albert IV Mądry|Alberta IV]]. Na sejmie w [[Augsburg| Augsburgu]] otrzymał od cesarza [[Maksymilian I Habsburg| Maksymiliana I]] potwierdzenie tytułu elektora oraz dużą sumę pieniędzy za poparcie wyboru jego wnuka - [[Karol V Habsburg| Karola V]], na cesarza. |
||
Był przeciwnikiem [[Reformacja|reformacji]], jednak w [[1521]] roku zaczął stosować politykę tolerancji dla innych wyznań. Po jego śmierci w związku z brakiem męskiego potomka elektorem został jego brat [[Fryderyk II Wittelsbach|Fryderyk II]]. |
Był przeciwnikiem [[Reformacja|reformacji]], jednak w [[1521]] roku zaczął stosować politykę tolerancji dla innych wyznań. Po jego śmierci w związku z brakiem męskiego potomka elektorem został jego brat [[Fryderyk II Wittelsbach|Fryderyk II]]. |
Wersja z 21:55, 30 lip 2007
Ludwik V Wittelsbach (ur. 2 czerwca 1478, w Heidelbergu - 16 marca 1544) - elektor Palatynatu reńskiego. Syn Filipa i Małgorzaty z Bawarii-Landstuhl.
Po śmierci w 1508 roku przejął tytuł elektora. Ożenił się z Sibyllą z Bawarii - córką księcia Alberta IV. Na sejmie w Augsburgu otrzymał od cesarza Maksymiliana I potwierdzenie tytułu elektora oraz dużą sumę pieniędzy za poparcie wyboru jego wnuka - Karola V, na cesarza.
Był przeciwnikiem reformacji, jednak w 1521 roku zaczął stosować politykę tolerancji dla innych wyznań. Po jego śmierci w związku z brakiem męskiego potomka elektorem został jego brat Fryderyk II.