Elektrofil: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m zmiana kat.
Tsca.bot (dyskusja | edycje)
m zagadnienia podst. → przegląd
Linia 9: Linia 9:
Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" - czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br<sup>+</sup>, Ag<sup>+</sup>, BH<sub>3</sub>.
Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" - czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br<sup>+</sup>, Ag<sup>+</sup>, BH<sub>3</sub>.


Zobacz też: [[kwas]], [[nukleofil]], [[podstawienie elektrofilowe]], [[podstawienie nukleofilowe]], [[podstawowe zagadnienia z zakresu chemii]], [[zasada]].
Zobacz też: [[kwas]], [[nukleofil]], [[podstawienie elektrofilowe]], [[podstawienie nukleofilowe]], [[przegląd zagadnień z zakresu chemii]], [[zasada]].
[[Kategoria:Chemia]]
[[Kategoria:Chemia]]

Wersja z 01:56, 16 maj 2005

Elektrofil - to cząsteczka lub grupa która, jak sama nazwa wskazuje, "lubi" elektrony, czyli sama posiada ich niedomiar i w odpowiednich warunkach jest w stanie je przyjąć, czyli być ich akceptorem.

Elektrofilami są wszystkie kwasy, zarówno te zgodne z definicją Bronstedta, jak i te zgodne z definicją Lewisa. Oprócz tego mogą to być jednak cząsteczki, które nie wykazują żadnych kwasowych własności, lecz tylko mają "zwykły" deficyt elektronów - pojęcie elektrofila jest więc szersze od pojęcia kwasu.

W odróżnieniu od kwasów, które można uszeregować wg ich "mocy", elektrofile dzieli się raczej na "twarde" i "miękkie".

Twardy elektrofil to cząsteczka mała, zwarta i o bardzo skoncentrowanym "centrum elektrofilowości" - czyli jednym konkretnym miejscu w cząsteczce, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady twardych elektrofili to: H+, K+, AlCl3.

Miękki elektrofil to na odwrót cząsteczka duża, z rozmytym "centrum elektrofilowości" - czyli brakiem jednego konkretnego miejsca, które jest szczególnie skłonne przyjmować elektrony. Przykłady miękkich elektrofili to: Br+, Ag+, BH3.

Zobacz też: kwas, nukleofil, podstawienie elektrofilowe, podstawienie nukleofilowe, przegląd zagadnień z zakresu chemii, zasada.