Spiritual Unity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spiritual Unity
Wykonawca albumu studyjnego
Albert Ayler
Wydany

1964

Nagrywany

10 lipca 1964

Gatunek

Jazz, Free jazz

Długość

29:30

Wydawnictwo

ESP

Oceny
Album po albumie
Prophecy
(1964)
Spiritual Unity
(1964)
New York Eye and Ear Control
(1964)

Spiritual Unityalbum nagrany przez Albert Ayler Trio i wydany przez firmę ESP-Disk w 1964 r.

Historia nagrania albumu i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Album został nagrany podczas jednej sesji 10 lipca 1964 w małym studiu Variety Arts Recording Studio w Nowym Jorku, znajdującym się tuż przy Times Square.

Sesję pomyłkowo zaczęto nagrywać w wersji mono, jednak dzięki prawidłowemu ustawieniu mikrofonów i innych elementów udało się także stworzyć znakomitą wersję stereofoniczną.

Po nagraniu płyty, w pobliskiej kawiarni szef firmy Bernard Stollman wypłacił muzykom wynagrodzenie[a] za sesję nagraniową i podpisano wszelkie konieczne papiery kontraktowe.

W kilka dni potem trio, po nagraniu New York Eye and Ear Control, odleciało na europejskie tournée z Donem Cherrym.

Album ten był jeszcze radykalniejszym wyrażeniem idei wolnej muzyki od pierwszych albumów Ornette'a Colemana. Ornette odrzucił granie akordami, tonalność. Trio Alberta Aylera odrzuciło także organizację utworu przy pomocy jednego, chociaż zmiennego, rytmu. Na Spiritual Unity każdy z muzyków kieruje się po prostu własnym rytmem.

Do dziś album ten jest uważany za jedną z najważniejszych płyt nagranych w historii muzyki.

Część tylnej strony okładki zajmuje grafika przedstawiająca trzy głowy muzyków wpisane w literę Y. Poniżej głowy Gary'ego Peacocka znajduje się następujący tekst:

The symbol "Y" predates recorded history and represents the rising spirit of man [Symbol "Y" poprzedza zapisaną historię i przedstawia rozwój ducha człowieka].
  • Na liście najlepszych albumów jazzowych Piera Scaruffiego, autora A History of Jazz Music, album ten zajął w 1964 r. drugą pozycję, a w całej dekadzie lat 60. – szóstą.
  • W 2003, Spiritual Unity zajął 49 pozycję na liście 100 najlepszych albumów Joego S. Harringtona[3].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Perkusista Sunny Murray 2007
Albert Ayler Trio

Utwory[edytuj | edytuj kod]

Strona 1[edytuj | edytuj kod]

1. Ghosts:
First Variation
5:01
2. The Wizard 7:26
12:27

Strona 2[edytuj | edytuj kod]

1. Spirits 6:52
2. Ghosts:
Second Variation
10:11
17:03

Opis płyty[edytuj | edytuj kod]

Płyta analogowa (oryginał)[edytuj | edytuj kod]

  • Producent –
  • Studio – Variety Arts Recording Studio, Nowy Jork, Nowy Jork
  • Data nagrania – 10 lipca 1964
  • Inżynier-dźwiękowiec –
  • Grafika na okładce – Howard Bernstein
  • Projekt okładki – Jordan Matthew
  • Dyrektor artystyczny – Jay Dillon
  • Długość – 29:30
  • Numer katalogowy – ESP 1002

Inne wydania[edytuj | edytuj kod]

  • ESP 1002 (USA)[c],
  • MJ7101, BT5002, 15PJ2021, SFX10712 (Japonia),
  • Fontana SFJL933 (Wielka Brytania),
  • ESP Explosive 538.107 (Francja),
  • 858.122FPY (Europa),
  • America AM6000( Francja),
  • Venus Records TKCZ-36010 (Japonia)[d],
  • ZYX-Music ESP 1002-2 (CD)(Niemcy),
  • Get Back GET1001 (winyl) (Włochy),
  • GET 1001P (winylowa "picture disc"), GET 1001CD,
  • Calibre ESPCD 1002 (Holandia),
  • Abraxas ESPCD 1002 (Włochy),
  • ESP ESPCD 1002 (USA)(powtórnie wydany w 2005 r. z nowymi niepublikowanymi fotografiami)
  • Także znalazł się w The Complete Esp Disk Recordings, Abraxas ESP1 (Włochy)
Uwaga: wersje te różniły się także kolorami grafiki i tła na okładce.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Legenda głosiła, że Stollman zapłacił każdemu muzykowi po 1 dolarze + 50% ze wszystkich pieniędzy zarobionych ze sprzedaży albumu, z odjęciem kosztów produkcji, promocji itd. Stollman bronił się twierdząc, iż zapłacił muzykom zgodnie ze stawkami związkowymi + 50% od praw autorskich. Dokładnie nie wiadomo jak było, gdyż wszyscy byli zadowoleni – muzycy, że w końcu ktoś ich nagrał, i Stollman, że jego firma wydała pierwszy album.
  2. Na okładce pomyłkowo znajduje się Sonny
  3. Wydanie wstępne tego albumu miało nakład 100 egzemplarzy, do których dołączona była 12-stronicowa broszurka z grafikami Howarda Bernsteina i 11-stronicowym esejem Paula Hainesa Ayler-Peacock-Murray – You and the Night and the Music
  4. Jedyne wydanie zawierające dwie wersje utworu Spirits: krótszą [6:52] i niepublikowaną dłuższą [7:45]. Płyta ta zawiera napis "Special Limited Version 24K Gold"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Steve Huey, Albert Ayler: Spiritual Unity [online], AllMusic [dostęp 2008-01-04].
  2. Mark Richardson, Albert Ayler: Spiritual Unity / Live on the Riviera [online], Pitchfork, 14 marca 2005 [dostęp 2008-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2007-05-23] (ang.).
  3. Joe S. Harrington, Picks the All-Time Top 100 Or... Who Pulled The Trigger? [online], blastitude.com, 2003 [dostęp 2008-12-10] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]