Spirulina (dietetyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tabletki spiruliny

Spirulina – handlowa nazwa sinic (cyjanobakterii) należących do rzędu Oscillatoriales. Należy do niego gatunek Arthrospira platensis.

Spirulina jest bardzo bogata w białko – zawartość białka w suchej masie wynosi ok. 70%[1][2]. Zawiera także witaminy A, B, C, D, E, K i inne. Spirulina jest bogata w magnez i beta-karoten[3].

Stosowana do produkcji kosmetyków, suplementów żywieniowych oraz pokarmów dla glonożernych ryb akwariowych.

Nazwa tych sinic pochodzi z czasów, gdy przedstawicieli rodzaju Arthrospira zaliczano do rodzaju Spirulina. W obecnych ujęciach systematycznych rodzaje te uważa się za spokrewnione (należą do rzędu drgalnicowców), ale odrębne.

Wbrew obiegowym opiniom, spirulina nie jest źródłem przyswajalnej przez ludzki organizm witaminy B12[4].

Istnieją doniesienia o podwyższonej zawartości (w wybranych suplementach diety zawierających m.in. spirulinę) substancji toksycznych, np. glinu, co może mieć związek ze sposobem prowadzenia niektórych przemysłowych hodowli glonów[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Amino Acid Profile for Seaweed, spirulina, dried.
  2. How to Use Spirulina For Protein | eHow.com.
  3. Tang, Vitamin A, Nutrition, and Health Values of Algae: Spirulina, Chlorella, and Dunaliella, „Journal of Pharmacy and Nutrition Sciences”, 2, DOI10.6000/1927-5951.2011.01.02.04 [dostęp 2016-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-11].
  4. Fumio Watanabe i inni, Characterization of a Corrinoid Compound in the Edible (Blue-Green) Alga, Suizenji-nori, „Bioscience, Biotechnology, and Biochemistry”, 12, 2007, s. 3066–3068, DOI10.1271/bbb.60395, ISSN 0916-8451 [dostęp 2016-08-31].
  5. Piotr Rzymski, Barbara Poniedziałek: O niebezpieczeństwach związanych ze stosowaniem wybranych suplementów diety opartych o biomasę mikroalg. W: XXIII Zjazd Hydrobiologów Polskich Koszalin, 8–12 września 2015 r.: Materiały. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskie, 2015, s. 231. ISBN 978-83-7365-388-7.