Sprawstwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Sprawca (prawo))

Sprawstwo – jedna z form popełnienia przestępstwa (forma zjawiskowa). Polega na zrealizowaniu ustawowych znamion czynu zabronionego samemu, albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą (współsprawstwo), albo kierowaniu popełnieniem czynu zabronionego przez inną osobę (sprawstwo kierownicze), albo też na poleceniu innej osobie wykonania czynu zabronionego przy wykorzystaniu jej uzależnienia od siebie (sprawstwo polecające).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]