Spółka europejska
Spółka europejska (łac. societas europea, skrót: SE) – paneuropejska forma przedsiębiorstwa uregulowana Rozporządzeniem 2157/2001/WE[1] i Dyrektywą 2001/86/WE[2]. Na dzień 31 marca 2017 roku, w Europie zarejestrowanych było 2827 SE[3].
Tworzenie spółek europejskich[edytuj | edytuj kod]
Spółka europejska może powstać tylko poprzez:
- transgraniczną fuzję spółek akcyjnych mających siedziby na obszarze UE, jeżeli co najmniej dwie z nich podlegają prawu różnych państw członkowskich;
- utworzenie spółki europejskiej jako spółki dominującej w strukturze holdingowej składającej się z krajowych spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością;
- utworzenie spółki zależnej przez co najmniej dwie spółki w rozumieniu art. 48 ust. 2 TWE;
- przekształcenie spółki akcyjnej podlegającej wyłącznie prawu krajowemu (szerzej na ten temat poniżej);
- utworzenie przez spółkę europejską innej jednoosobowej spółki w tej formie.
Kapitał zakładowy spółki musi wynosić minimum 120 000 euro.
Organy spółki europejskiej[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ w państwach członkowskich UE obowiązują różne sposoby administrowania spółkami akcyjnymi ustawodawca europejski uwzględnił to przewidując możliwość wyboru przez akcjonariuszy pomiędzy systemem monistycznym i dualistycznym. Organami spółki są: walne zgromadzenie oraz w przypadku przyjęcia systemu dualistycznego: organ nadzorujący (rada nadzorcza) i organ zarządzający (zarząd) albo wobec przyjęcia systemu monistycznego: organ administrujący stosownie do formy wybranej w statucie spółki (rada administrująca). Polski ustawodawca, z uwagi na to, że przepisy Kodeksu spółek handlowych o spółce akcyjnej oparte są na modelu dualistycznym, uregulował w ustawie szczegółowo model monistyczny. Należy podnieść, że ustawa wprowadza do polskiego prawa spółek nową kategorię funkcjonariusza spółki (właściwego wyłącznie dla spółki europejskiej, w której statucie przyjęto system monistyczny), zwanego dyrektorem wykonawczym, który nie będąc członkiem organu osoby prawnej, ani też kolegialnie nie tworząc takiego organu, pozostaje przedstawicielem spółki.
Zaangażowanie pracowników[edytuj | edytuj kod]
Przepisy regulujące organizację spółki europejskiej gwarantują pracownikom udział w zarządzaniu spółką, co najmniej na takim poziomie zaangażowania jaki posiadali w spółkach uczestniczących w tworzeniu spółki europejskiej. Zasady standardowego zaangażowania polski ustawodawca uregulował w art. 84-111 ustawy.
Popularność[edytuj | edytuj kod]
Według danych Europejskiego Instytutu Badawczego Związków Zawodowych, instytucji podległej ETUC, do marca 2011 w 22 krajach zarejestrowano 751 SE. Najwięcej rejestracji zanotowano w Czechach (384) i Niemczech (163)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Rady z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001).
- ↑ Dyrektywa Rady z dnia 8 października 2001 r. uzupełniająca statut spółki europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001).
- ↑ Stan na 19 września 2017 r., http://ecdb.worker-participation.eu/search_results_advanced.php.
- ↑ Facts & Figures / European Company (SE) / Home – WORKER PARTICIPATION.eu [online], www.worker-participation.eu [dostęp 2017-11-26] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Aneta Witwicka: Europejskie prawo spółek. UniaEuropejska.org, 2011-02-22. [dostęp 2012-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-12)]. (pol.).