Squaliolus laticaudus

	Squaliolus laticaudus
	Smith & Radcliffe, 1912
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	chrzęstnoszkieletowe
Rząd	koleniokształtne
Rodzina	scymnowate
Rodzaj	Squaliolus
Gatunek	Squaliolus laticaudus
Synonimy
	Squaliolus sarmenti Noronha, 1926;
	Squaliolus sarmenti Noronha, 1926;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Squaliolus laticaudus^[5] – gatunek niewielkiego rekina z rodziny scymnowatych (Dalatiidae), zamieszkującego głębiny oceaniczne wszystkich oceanów. Po raz pierwszy ten gatunek opisali amerykańscy naukowcy Hugh McCormick Smith i Lewis Radcliffe. Jego bliskim krewniakiem jest Squaliolus aliae. Jest całkowicie niegroźny dla ludzi.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Squaliolus laticaudus występuje we wszystkich oceanach świata: w wodach u wybrzeży wysp Bermudów, w wodach południowej Brazylii i północnej Argentyny, u północno-zachodnich wybrzeży Francji, u wybrzeży Madery, Azorów i Wysp Zielonego Przylądka. W Afryce występuje u wybrzeży Somalii. Na Oceanie Spokojnym zanotowano występowanie rekina u wybrzeży Tajwanu, Filipin, oraz południowej Japonii. Bytuje w pewnej odległości od wybrzeży, na głębokości 200-2000 m.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Gatunek posiada spiczasty pysk i duże oczy.

Squaliolus laticaudus jest jednym z najmniejszych rekinów, ma maksymalnie około 25 cm długości. Posiada wrzecionowate ciało, dwie płetwy grzbietowe, małe zaokrąglone płetwy piersiowe i prawie symetryczną płetwę grzbietową. Nie posiada płetwy odbytowej. Pierwsza płetwa grzbietowa jest wyraźnie mniejsza od drugiej i tylko na niej występuje kolec. Gatunek obdarzony dużymi oczami, dużymi tryskawkami i spiczastym pyskiem. Ubarwienie brązowe do kruczoczarnego, z jaśniejszymi brzegami płetw. Skóra strony brzusznej ma właściwości bioluminescencyjne, co może pomóc zwierzęciu stać się niewidocznym od dołu na tle jaśniejszej powierzchni wody.

Odżywianie i rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Rekin żywi się głównie kałamarnicami, krewetkami i rybami pelagicznymi.

Gatunek ten tak jak reszta przedstawicieli rodziny jest jajożyworodny. Samica rodzi do 12 młodych w jednym miocie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Squaliolus laticaudus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ H.M. Smith. The squaloid sharks of the Philippine Archipelago, with descriptions of new genera and species. „Proceedings of the United States National Museum”. 41 (1877), s. 684, ryc. 50, 54; rys. 4, 1912. (ang.).
↑ A.C. di Noronha. A new species of deep water shark (Squaliolus sarmenti) from Madeira. „Annals of the Carnegie Museum”. 16 (3–4), s. 386, ryc. xxxv, 1926. (ang.).
↑ B.B. Finucci B.B. i inni, Squaliolus laticaudus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-04] (ang.).
↑ Leonardo Compagno et al, 1999. Rekiny. Cibet.

[itis-1] Squaliolus laticaudus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Smith-2] H.M. Smith. The squaloid sharks of the Philippine Archipelago, with descriptions of new genera and species. „Proceedings of the United States National Museum”. 41 (1877), s. 684, ryc. 50, 54; rys. 4, 1912. (ang.).

[Noronha-3] A.C. di Noronha. A new species of deep water shark (Squaliolus sarmenti) from Madeira. „Annals of the Carnegie Museum”. 16 (3–4), s. 386, ryc. xxxv, 1926. (ang.).

[iucn-4] B.B. Finucci B.B. i inni, Squaliolus laticaudus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-09-04] (ang.).

[5] Leonardo Compagno et al, 1999. Rekiny. Cibet.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]