Stéphane Demol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stéphane Demol
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1966
Watermael-Boitsfort

Data śmierci

22 czerwca 2023

Wzrost

188 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1974–1980 FC Drogenbos
1980–1984 RSC Anderlecht
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1988 RSC Anderlecht 52 (6)
1988–1989 Bologna FC 21 (2)
1989–1990 FC Porto 31 (11)
1990–1991 Toulouse FC 33 (2)
1991–1993 Standard Liège 56 (5)
1993–1994 Cercle Brugge 12 (0)
1994 SC Braga 3 (0)
1995 Panionios GSS 3 (0)
1995–1996 AC Lugano 6 (0)
1996–1998 SC Toulon 15 (0)
1998–1999 FC Denderleeuw 6 (1)
1999–2000 SK Halle ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986–1991  Belgia 38 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1999–2000 SK Halle (grający trener)
2000–2001 FC Turnhout
2001–2002 KFC Verbroedering Geel
2002–2003 KV Mechelen
2003 FC Denderleeuw
2004–2005 Egaleo
2005–2006 Standard Liège (asystent)
2006–2008 Belgia (asystent)
2008–2009 Ethnikos Achna
2009 Sporting Charleroi
2010 Aris Limassol
2010–2011 PAS Janina
2012 FC Brussels
2012–2013 BEC Tero Sasana
2014–2015 Al-Faisaly
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stéphane Demol (ur. 11 marca 1966 w Watermael-Boitsfort, zm. 22 czerwca 2023[1]) – belgijski piłkarz grający na pozycji obrońcy lub pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Demol rozpoczął w amatorskim klubie FC Drogenbos. W 1980 roku trafił do szkółki piłkarskiej Anderlechtu, a w 1984 roku stał się członkiem pierwszej drużyny. W sezonie 1984/1985 zadebiutował w pierwszej lidze belgijskiej, a już w następnym zaczął występować w pierwszym składzie Anderlechtu. W latach 1985–1987 trzykrotnie z rzędu zostawał z nim mistrzem Belgii. Z kolei w 1988 roku zdobył Puchar Belgii.

Latem 1988 roku Demol odszedł do włoskiej Bologny. W sezonie 1988/1989 przyczynił się do utrzymania zespołu w Serie A, a w 1989 roku odszedł do FC Porto. W lidze portugalskiej strzelił 11 goli, a Porto został mistrzem Portugalii.

W 1990 roku Demol przeszedł do Toulouse FC. Spędził tam rok i po rozpoczęciu sezonu 1991/1992 wrócił do Belgii zostając piłkarzem Standardu Liège. W 1993 roku wywalczył wicemistrzostwo Belgii, a także zdobył Puchar Belgii (2:0 w finale ze Sportingiem Charleroi). Od lata 1993 do lata 1994 grał w Cercle Brugge.

W 1994 roku Demol ponownie wyjechał z Belgii i trafił do Portugalii, do SC Braga. Po rozegraniu 3 meczów odszedł do greckiego Panioniosu. W sezonie 1995/1996 grał w szwajcarskim AC Lugano, a w latach 1996–1998 był piłkarzem SC Toulon. Następnie przez rok grał w FC Denderleeuw, a karierę piłkarską kończył w 2000 roku jako grający trener SK Halle.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1984/85 RSC Anderlecht Belgia  Division I 1 0
1985/86 RSC Anderlecht Belgia  Division I 17 4
1986/87 RSC Anderlecht Belgia  Division I 26 2
1987/88 RSC Anderlecht Belgia  Division I 8 0
1988/89 Bologna FC Włochy  Serie A 21 2
1989/90 FC Porto Portugalia  Primeira Divisão 31 11
1990/91 Toulouse FC Francja  Ligue 1 27 1
1991/92 Toulouse FC Francja  Ligue 1 6 1
1991/92 Standard Liège Belgia  Division I 27 3
1992/93 Standard Liège Belgia  Division I 29 2
1993/94 Cercle Brugge Belgia  Division I 12 0
1994/95 SC Braga Portugalia  Primeira Divisão 3 0
1994/95 Panionios GSS Grecja  Alpha Ethniki 3 0
1995/96 AC Lugano Szwajcaria  Nationalliga A 6 0
1996/97 SC Toulon Francja  Ligue 2 12 1
1997/98 SC Toulon Francja  Ligue 2 15 0
1998/99 FC Denderleeuw Belgia  Tweede klasse 6 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Belgii Demol zadebiutował 23 kwietnia 1986 roku w wygranym 2:0 towarzyskim spotkaniu z Bułgarią. W 1986 roku zajął 4. miejsce z reprezentacją na Mistrzostwach Świata w Meksyku. Był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny. Zagrał siedmiokrotnie: z Meksykiem (1:2), z Irakiem (2:1), z Paragwajem (2:2), w 1/8 finału z ZSRR (4:3 i gol), w ćwierćfinale z Hiszpanią (1:1, k. 5:4), półfinale z Argentyną (0:2) i meczu o 3. miejsce z Francją (2:4).

Z kolei w 1990 roku Demol wystąpił na Mistrzostwach Świata we Włoszech. Zagrał tam w 4 meczach: z Koreą Południową (2:0), z Urugwajem (3:1), z Hiszpanią (1:2) i 1/8 finału z Anglią (0:1). Od 1986 do 1991 roku rozegrał w kadrze narodowej 38 meczów i zdobył w nich jednego gola.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Demol został trenerem. Był grającym trenerem SK Halle, prowadził takie kluby jak: FC Turnhout, KFC Verbroedering Geel, KV Mechelen, FC Denderleeuw i Egaleo. Był asystentem w Standardzie Liège (asystent) oraz Renégo Vandereyckena w reprezentacji Belgii. W latach 2008–2009 był trenerem cypryjskiego Ethnikosu Achna, a od lata 2009 roku prowadzi Sporting Charleroi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Voormalig Rode Duivel Stéphane Demol is overleden op 57-jarige leeftijd [online], sporza.be, 22 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-23] (niderl.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]