Stabat Mater
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

Rogier van der Weyden, Chrystus, Maryja i św. Jan (ok. 1460)
Stabat Mater – jedna z sekwencji wprowadzonych przez Kościół katolicki do liturgii i wykonywana w czasie wielkiego postu.
Stabat Mater (dolorosa) po łacinie oznacza Stała Matka (bolejąca) – utwór dotyczy boleści Matki Boskiej po ukrzyżowaniu Chrystusa. Słowa napisał Jacopone da Todi w XIII wieku. Muzykę do nich komponowało wielu znanych kompozytorów:
- Luigi Boccherini
- Antonín Dvořák
- Józef Elsner
- Joseph Haydn
- Josquin des Prés
- Zoltán Kodály
- Giovanni da Palestrina
- Krzysztof Penderecki
- Giovanni Battista Pergolesi
- Francis Poulenc
- Gioacchino Rossini
- Domenico Giuseppe Scarlatti
- Franz Schubert
- Charles Villiers Stanford
- Karol Szymanowski
- Giuseppe Verdi
- Antonio Vivaldi
- Arvo Pärt
- Giovanni Felice Sances.
Istnieje także znacznie mniej znany utwór tego samego autora, Stabat mater speciosa, opisujący narodziny Jezusa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Muza łacińska. Antologia poezji wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej (III-XIV/XV w.), opr. ks. M. Starowieyski, Wrocław 2007, s. 555.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stabat Mater w łacińskich wikiźródłach
- Zbiór różnych Stabat Mater
- Polskie tłumaczenia
- Stabat Mater Karola Szymanowskiego. Orkiestra Radia i Telewizji Hiszpanii. Thomas Dausgaard, dyrygent.