Przejdź do zawartości

Stadio Flaminio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadio Flaminio
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Adres

Rzym

Data otwarcia

1957

Pojemność stadionu

24 973

Nawierzchnia boiska

trawa

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stadio Flaminio”
Ziemia41°55′37,04″N 12°28′20,28″E/41,926956 12,472300
Strona internetowa

Stadio Flaminio – stadion wieloużytkowy leżący w Rzymie, leżący przy Via Flaminia, 3 km na północny zachód od centrum miasta, w pobliżu Parco di Villa Glori.

Stadion może pomieścić 24.973 widzów, w tym 8 tysięcy na trybunie krytej. Swoje mecze rozgrywa tutaj grający w Serie C/2 klub piłkarski A.S. Cisco Roma, ale także Reprezentacja Włoch w rugby. Rozgrywane są tu także mecze rugby w Pucharze Sześciu Narodów. Zaplecze klubu posiada basen kryty, pomieszczenia do szermierki, zapasów, podnoszenia ciężarów, boksu i gimnastyki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy Stadio Flaminio został wybudowany w 1927 roku na miejscu starego obiektu z 1911 roku, zbudowanego z okazji 50. rocznicy Zjednoczenia Włoch. W latach 30. i 40. XX wieku nosił nazwę Stadio Partito Nazionale Fascista czyli Stadion Narodowej Partii Faszystowskiej. W latach 1940–1957 domowe mecze rozgrywała tutaj drużyna piłkarska AS Roma. W lipcu 1957 powstał nowy Stadio Flamino na miejscu ruin starego. Został on zaprojektowany przez braci Pierluigiego i Antonia Nervich.

16 lutego 1946 roku na stadionie Flaminio został rozegrany mecz piłkarski pomiędzy reprezentacją Żandarmerii 2 Korpusu Polskiego, a reprezentacją brytyjskiej Military Police okręgu w Rzymie. Polscy żandarmi zwyciężyli brytyjskich kolegów w stosunku 6:0. Mecz obserwował dowódca 2 Korpusu generał Władysław Anders w towarzystwie brytyjskiego brygadiera Low[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kronika 1947 ↓, s. 39-41.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]