Stadion KS Apator im. Mariana Rosego – stadion sportowy, który znajdował się w Toruniu przy ul. Broniewskiego 98. Na stadionie między innymi swoje mecze żużlowe rozgrywał Apator Toruń. Stadion wyburzony został po 2008 roku.
Stadion zbudowało w okresie międzywojennym wojsko, głównie żołnierze 8 Pułku Saperów, jako plac sportowy dla potrzeb Dowództwa Okręgu Korpusu VIII. Ze względu na wojskowe potrzeby przygotowany był do ujeżdżania koni (min. dlatego bieżnia była wyjątkowo długa, bo aż 500-metrowa), ale posiadał główną płytę oraz pełne wyposażenie dla lekkiej atletyki a także dwa boiska treningowe[2]. Obiekt, nazywany ówcześnie Stadionem Wojskowym, otwarto 17 sierpnia 1924 roku, a jedną z pierwszych imprez jakie się na nim odbyły były mistrzostwa VIII DOK. Oprócz drużyn wojskowych (wliczając w to WKS Gryf) ze stadionu korzystał także TKS grając tutaj mecze polskiej ligi piłkarskiej (oba kluby grywały też na Stadionie Miejskim przy ul. Sportowej).
Był to jeden z dwóch obiektów w Toruniu (drugim był stadion przy ul. Sportowej), na którym zagrali ówcześni mistrzowie Polski w piłce nożnej. 26 maja 1927 TKS Toruń zagrał mecz ligowy z Pogonią Lwów (3:5)[3].
3 kwietnia 1927 na tym stadionie padła pierwsza bramka w historii polskiej ligi piłkarskiej. W meczu pierwszej kolejki TKS Toruń – Polonia Warszawa w 6. minucie Paweł Gumowski zdobył gola dla TKS[6][7].
Po wojnie stadion przekazano żużlowcom, którzy dotychczas korzystali ze Stadionu Miejskiego przy ul. Sportowej, i w roku 1950 odbyły się tu pierwsze zawody motocyklowe. Ponieważ obiekt nie spełniał wymagań stawianych torom żużlowym 12 kwietnia 1957 roku na posiedzeniu Rady Toruńskiego Klubu Motorowego Ligi Przyjaciół Żołnierza zawiązał się komitet organizacyjny budowy odpowiadającego regulaminowym wymogom toru żużlowego[8]. Nowy stadion został zaprojektowany przez Biuro Projektów Budownictwa Ogólnego jako ośrodek sportowy, z torem żużlowym, dwoma boiskami piłkarskimi, bieżnią, urządzeniami do lekkiej atletyki. Na obiekt przeznaczono teren o powierzchni 8,3 hektara. Stadion budowano w czynie społecznym, pomagały w tym przedsięwzięciu toruńskie firmy, przede wszystkim PZWANN. 20 października 1957, w asyście 10 tysięcy kibiców, miało miejsce oficjalne otwarcie zmodernizowanego obiektu, któremu nadano imię Zbigniewa Raniszewskiego[8].
W kolejnych latach dodawano ogrodzenie toru, częściowe zadaszenie trybuny głównej i oświetlenie. Na mocy uchwały rady Klubu Sportowego „Apator” Toruń w 1994 roku tor przy ulicy Broniewskiego otrzymał nazwę „Stadion KS Apator im. Mariana Rosego”[8]. W sezonie 2006 dodano wymagane dla uzyskania licencji sztuczne oświetlenie o natężeniu 900 luksów. Ostatnimi zawodami toruńskiego klubu na starym stadionie był drugi mecz finałowy drużynowych mistrzostw Polski w sezonie 2008 rozegrany 19 października 2008 roku. Mecz ten zakończył się zwycięstwem gospodarzy nad leszczyńską Unią 47:43 i przypieczętowaniem mistrzowskiego tytułu dla toruńskiej drużyny. Kilka dni później, 25 października, stadion przy ulicy Broniewskiego po raz ostatni oficjalnie gościł żużlowców – był gospodarzem finału Pomorskiej Ligi Młodzieżowej. W związku z budową nowego obiektu, stary miasto sprzedało za 60 270 000 zł. Po wyburzeniu, na jego miejscu powstało centrum handlowe Toruń Plaza[8].
53°00′55,52″N 18°33′44,68″E/53,015422 18,562411
.jpg)
