Stadion Miejski w Inowrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stadion Miejski w Inowrocławiu
Ilustracja
Stadion Miejski
im. Inowrocławskich Olimpijczyków
Przydomek: Stadion OSiR
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Adres

ul. Wierzbińskiego 2,
88-100 Inowrocław

Koszt budowy

15 milionów PLN[1]

Data otwarcia

22 grudnia 2011 (część piłkarska stadionu)
19 kwietnia 2012 (część lekkoatletyczna stadionu)

Właściciel

Miasto Inowrocław

Klub

Cuiavia Inowrocław

Inauguracja

14 kwietnia 2012,
mecz III-ligowy:
Cuiavia 0:0 Polonia Leszno[2]

Pojemność stadionu

3,584 (wszystkie siedzące)[3]

Oświetlenie

Tak (? lx)

Wymiary boiska

72 m x 109

Nawierzchnia boiska

trawiasta i poliuretanowa

Położenie na mapie Inowrocławia
Mapa konturowa Inowrocławia, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Inowrocławiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Inowrocławiu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Inowrocławiu”
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego
Mapa konturowa powiatu inowrocławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stadion Miejski w Inowrocławiu”
Ziemia52°47′31,05″N 18°14′48,66″E/52,791958 18,246850

Stadion Miejski im. Inowrocławskich Olimpijczyków – stadion piłkarsko-lekkoatletyczny, na którym swoje spotkania ligowe rozgrywa grająca w IV lidze Cuiavia Inowrocław.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Uroczystego otwarcia stadionu po modernizacji dokonano 22 grudnia 2011 roku. W czasie tej uroczystości odsłonięto pamiątkową tablicę z nazwiskami rodzimych olimpijczyków. Dokonali tego trzej z nich - Jan Jaskólski, Edmund Borowski oraz Wojciech Rosiński. Towarzyszyli im prezydent Ryszard Brejza wraz z Tomaszem Marcinkowskim, Przewodniczącym Rady Miejskiej[4].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Arena główna o wymiarach 72 m x 109 m składa się z boiska do piłki nożnej. Z kolei część lekkoatletyczna stadionu wyposażona została w urządzenia specjalistyczne w oparciu o powierzchnię poliuretanową (bieżnia lekkoatletyczna 8-torowa)[5]. Są tu zamontowane urządzenia lekkoatletyczne takie jak: stanowisko do rzutu oszczepem, rzutu dyskiem, pchnięcia kulą, skocznia do skoków wzwyż i o tyczce, dwie skocznie do skoków w dal i trójskoku. Obiekt wyposażony został w tablicę wyników z wielofunkcyjnym ekranem[6].

W 2015 r. stadion otrzymał certyfikat IAAF.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]