Stadion Wojska Polskiego w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Wiher (dyskusja | edycje) o 02:33, 18 lis 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Stadion Wojska Polskiego
{{{nazwa oryginalna}}}
Ilustracja
{{{opis zdjęcia}}}
{{{pełna nazwa}}}
Przydomek: Stadion WP
Poprzednia nazwa

{{{poprzednia nazwa}}}

Państwo {{{państwo}}}
Miejscowość

{{{miejscowość}}}

Adres

ul. Łazienkowska 3,
00-449 Warszawa

Architekt

{{{architekt}}}

Koszt budowy

{{{koszt budowy}}}

Data budowy

{{{data budowy}}}

Data otwarcia

{{{data otwarcia}}}

Data przebudowy

{{{data przebudowy}}}

Data zamknięcia

{{{data zamknięcia}}}

Właściciel

m.st. Warszawa
(od 1 sierpnia 2002)

Operator

{{{operator}}}

Klub

KP Legia Warszawa

Inauguracja

9 sierpnia 1930
Legia Warszawa -
Europa Barcelona 1:1

Pojemność stadionu

{{{pojemność stadionu}}}

Rekordowa frekwencja

{{{rekordowa frekwencja}}}

Oświetlenie

1 400 luxów

Wymiary boiska

{{{wymiary boiska}}}

Nawierzchnia boiska

{{{nawierzchnia boiska}}}

Długość toru

{{{długość toru}}}

Nawierzchnia toru

{{{nawierzchnia toru}}}

Dodatkowe wyposażenie

{{{dodatkowe wyposażenie}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Multimedia w Wikimedia Commons
[{{{www}}} Strona internetowa]

Stadion Wojska Polskiego imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego – stadion piłkarski w Warszawie, stanowiący własność miasta stołecznego Warszawa (od 1 sierpnia 2002), a dzierżawiony - i na co dzień użytkowany - przez KP Legia Warszawa.

Stadion położony jest w Warszawie na Powiślu, między kwadratem ulic: Łazienkowską, Czerniakowską, Kusocińskiego i Myśliwiecką.

Stary stadion

Historia

Tereny na Agrykoli i przenosiny Legii na Łazienkowską

Wyścig Pokoju w 1951 roku. Słowacki kolarz Vlastimil Ružička.

W 1917 roku po przeprowadzce klubu do Warszawy, drużyna rozgrywała mecze i treningi na Agrykoli. Było to w tamtym czasie jedyne boisko w Warszawie, które nadawało się do rozgrywania publicznych widowisk. Pierwszym spotkaniem rozegranym przez Legię na stadionie Agrykoli był pojedynek z Polonią (1-1), który odbył się 29 kwietnia 1917 roku. Użytkowanie boiska na Agrykoli było zbyt kosztowne by klub mógł na nim rozgrywać systematyczne mecze i treningi. Z tego powodu podjęto decyzję o budowie nowego stadionu. Pod koniec 1921 roku, podpisano umowę na mocy której klub wydzierżawił teren pomiędzy ulicą Łazienkowską a Myśliwiecką[1].

Na przełomie lat 1921 i 1922 rozpoczęto prace na budową nowego stadionu, w której na początku brało udział 40 osób. Plan wg którego powstawała inwestycja stworzył kpt. Wanicki. Przewidywał on m.in. stadion do rozgrywania meczów, żużlową bieżnię, dwa boiska treningowe, korty tenisowe oraz tor szermierczy. Plan ten został rozszerzony przez inżyniera Jana Nagórskiego. Powiększona inwestycja (m.in. o basen), miała jednak zostać ukończona 2 lata później. Większa ilość przedsięwzięć wymagała zwiększonych środków. W związku z tym, klub zwrócił się o pomoc do wojska. Wkrótce podjęto współpracę, na mocy której wojsko miało pomóc w wybudowaniu obiektów, a w zamian stałoby się ich właścicielem. Po zrealizowaniu inwestycji, zaczęto organizować na nich imprezy wojskowe. Pierwszą z nich były igrzyska, podczas których odbył się pokaz bitwy powietrznej i lądowej, zgromadziła ok. 15 tys publiczności[1].

Problemy z terenami przy Łazienkowskiej

W kolejnych latach w trakcie użytkowania terenów pojawiały się liczne problemy. Pierwsze z nich dotyczyły tego, kto ma zarządzać funduszem przeznaczonym na rozbudowę obiektów sportowych. Pojawiły się także komplikacje dotyczące własności tych terenów spowodowane niewłaściwym zadbaniem o prowadzenie inwestycji w odpowiednim tempie. Pod koniec 1925 roku, wydano zarządzenie które stanowczo podzieliło teren na teren z boiskami sportowymi i bieżnią oraz teren hippiczny (przeznaczony do sportów jeździeckich)[2].

Kolejne problemy Legii, wynikły z powstania nowego piłkarskiego klubu w Warszawie - Lechii, który miał zjednoczyć wszystkie wojskowe drużyny w regionie. Oficjalnie WKS Lechia został założony 26 listopada 1925 roku i wkrótce wszedł na tereny legijne, które w międzyczasie, jak donoszą niektóre źródła, miały zostać utracone przez Legię. Na wiosnę 1926 roku, problem został rozwiązany, poprzez utworzenie specjalnej komisji boiskowej w której udział miałyby wszystkie warszawskie kluby wojskowe. Na czele komisji stanął pułkownik Zygmunt Wasserab. Dzięki tej decyzji, Legia znów weszła w zarządzanie terenami na której miał zostać wybudowany reprezentacyjny Stadion Wojskowy. A budowa kolejnych boisk treningowych i kortów tenisowych została kontynuowana[3].

Budowa oraz otwarcie Basenu Północnego

Na początku 1928 roku, Polski Związek Pływacki podjął decyzję i stworzył komórkę Budowy Pływalni na Stadionie Legii. Jej zadaniem było zorganizowanie środków na ten cel oraz jego realizacja[4]. Pierwszy basen, nazywany północnym, został otwarty 14 listopada 1928 roku. Największymi atrakcjami obiektu zaprojektowanego przez inżyniera Wacława Paszkowskiego były 10-metrowa skocznia oraz trybuny, które mogły pomieścić 2500 osób[5].

Budowa oraz otwarcie Stadionu Wojska Polskiego

Legendarna flaga 'Żylety' przedstawiająca panoramę Warszawy. Derby Warszawy 2005
Oprawa meczowa na 'Żylecie'. Derby Warszawy 2005

W 1929 roku Legia uzyskała dotację, która umożliwiła realizację planu budowy reprezentacyjnego Stadionu Wojskowego. Stadion powstał według projektu Maksymiliana Dudryk-Darlewskiego, który zaprojektował zadaszenie głównej trybuny tak, by słupy je podtrzymujące w jak najmniejszym stopniu przeszkadzały widzom w podziwianiu widowiska. Pod trybuną główną, której pojemność sięgała 5000 osób, znajdowały się pomieszczenia klubowe, m.in. szatnie, sale gimnastyczne, magazyny sportowe, świetlica czy bufet. Wokół boiska znajdowała się bieżnia oraz tor kolarski. Bieżnia liczyła 400m długości oraz 7,5m szerokości. Tor kolarski był skonstruowany w połowie na wale ziemnym, a w połowie na elementach żelbetonowych. Jego długość wynosiła 500m[4].

Koniec budowy nastąpił w 1930 roku. Pierwszym, inauguracyjnym meczem piłkarskim na stadionie było spotkanie pomiędzy drużyną Legii Warszawa a drużyną CF Europa Barcelona, które odbyło się 9 sierpnia 1930 roku. Warszawski zespół zremisował to spotkanie 1:1. Premierowego gola zdobył zawodnik Legii - Henryk Martyna z rzutu karnego w 22 minucie pojedynku[6]. Oficjalne otwarcie toru kolarskiego i bieżni lekkoatletycznej nastąpiło 30 sierpnia 1930 roku przy okazji międzynarodowego turnieju, w którym wzięły udział drużyny z Anglii, Niemiec, Austrii, Francji, Egiptu oraz Polski[7].

24 sierpnia 1930 roku rozegrano na stadionie dwa pierwsze mecze ligowe. Najpierw na boisko wybiegły: Warszawianka Warszawa i ŁKS Łódź (pierwszą ligową bramkę strzelił tutaj Eugeniusz Tadeusiewicz z ŁKS-u), zaś chwilę po jego zakończeniu: Legia Warszawa i Czarni Lwów (pierwszy ligowy gol dla Legii na tym obiekcie zdobyty przez Józefa Nawrota). 26 października 1930 roku na arenie tej zadebiutowała narodowa reprezentacja Polski, zwyciężając 6:0 Łotwę (pierwsza bramka Józefa Nawrota)[7].

Niezrealizowane plany budowy obiektów sportowych i niedoróbki w nowowybudowanym stadionie

Otwarty stadion posiadał jednak wiele niedoróbek. Jak donoszą niektóre gazety z tamtego czasu, tor kolarski po roku użytkowania miał wiele szczerb i bruzd. Ponadto, opieszałość w odpowiedniej konserwacji toru i naprawie usterek, spowodowała że tor wkrótce zamknięto[7]. Zawody na nim przestano rozgrywać wiosną 1935 roku[8].

W 1933 roku, stadion oficjalnie zyskał miano Stadionu Wojska Polskiego. Latem tego samego roku, obiekt przeszedł w administrację Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego (ówczesnego ministerstwa sportu). W konsekwencji Legia bezpłatnie wykorzystywała boiska treningowe, a płaciła za korzystanie ze stadionu w trakcie meczów ligowych[8].

W styczniu 1933 roku na jednym z boisk tenisowych zorganizowano lodowisko na którym mogły rozgrywać się mecze hokejowe. Plac gry otaczały trybuny, które mogły pomieścić 4000 widzów. Na inaugurację boiska zaproszono niemiecką drużynę Wiener Eislauf Verein. Legioniści przegrali to spotkanie 0-1[8].

Na początku lat 30. powstały plany budowy hali sportowej, jednak do ich realizacji nie doszło[8][9]. Zamierzano również dokonać naprawy toru kolarskiego i oddać go do użytku wyłącznie kolarzy. Motocykliści zaś mieli dostać nowy tor poza miastem. W rzeczywistości, toru nigdy nie naprawiono[8]. Powstała również koncepcja budowy na terenach legijnych toru do jazdy szybkiej na lodzie. Jednakże plany te nie doczekały się swojej realizacji[8][9].

Stadion podczas II wojny światowej

Spadek piłkarskiej Legii z I ligi i brak sukcesów sportowych, uniemożliwił w kolejnych latach pozyskiwanie środków na rozbudowę zaplecza sportowego na tych terenach. Mimo to na stadionie odbywały się mecze międzypaństwowe, m.in. odbyło się spotkanie pomiędzy reprezentacją Polski a reprezentacją III Rzeszy Niemieckiej. W meczu padł remis 1:1[10].

Wybuch II wojny światowej w 1939 roku spowodował rozwiązanie sekcji sportowych. W czasie wojny, stadion znalazł się w posiadaniu Niemców. Okupanci dbali o obiekt, bo w trakcie okupacji odbywały się na nim zawody dla żołnierzy Wermachtu. Stadion został zniszczony podczas ofensywy Armii Czerwonej. Zrujnowany obiekt wymagał renowacji. Głównie zdewastowane były pomieszczenia pod trybuną jak i widownie na niej, korty tenisowe, basen oraz boiska treningowe, które nosiły ślady artylerii użytej podczas działań wojennych. Po zakończeniu wojny patronat nad stadionem przejęła wojskowa komenda miasta[10].

Odbudowa po II wojnie światowej i pierwsze zawody na odrestaurowanych obiektach

Na 'Żylecie' podczas meczu, Derby Warszawy 2005

1 maja 1945 roku w Święto Pracy Legia rozegrała pierwszy powojennym mecz na Stadionie Wojska Polskiego. Przeciwnikiem była lokalna Syrenka, a spotkanie zakończyło się remisem 3-3[10][11].

Po wojnie, korty tenisowe znajdujące się w pobliżu stadionu - jak informowały lokalne media - "były w opłakanym stanie". Jedynym obiektem nadającym się do użytku był mały budynek klubowy przy kortach tenisowych. Po zakończeniu wojny zajęto się odbudową zniszczonych terenów i w 1946 roku oddano do dyspozycji legijnych tenisistów kort centralny i dwa boczne. Przeprowadzono renowację również na obiekcie, na którym przed wojną trenowali legijni lekkoatleci. Wyremontowano również basen[11].

W dniach 22-27 września 1946 roku rozegrano pierwsze mistrzostwa ludowego Wojska Polskiego na odrestaurowanych obiektach. W zawodach brało udział 2800 żołnierzy - sportowców. W ramach tych zmagań sportowych rozgrywano mistrzostwa w boksie. Ring został umiejscowiony na murawie stadionu przy trybunie krytej, a zmagania oglądała publiczność umiejscowiona na trybunach oraz ustawiona wokół areny[11].

22 grudnia 1946 roku swój pierwszy powojenny mecz rozegrała również sekcja hokejowa Legii. Legioniści spotkali się z Żyrardowianką[11].

Nowe legijne obiekty sportowe

W 12 grudnia 1953 roku w sąsiedztwie legijnych terenów zostało otwarte drugie w kraju sztuczne lodowisko - Torwar. Jednak ówczesny obiekt nie posiadał jeszcze zadaszenia. Inaugurację uczcił mecz pomiędzy Legią a Gwardią Bydgoszcz. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem gospodarzy 12-3[12].

W 1956 roku Legia pozyskała kolejny obiekt sportowy. Była to długo oczekiwana hala sportowa. Pozyskany obiekt, który znajdywał się przy ul. 29 listopada wymagał remontu. W inauguracyjnym sezonie na nowej hali, koszykarze Legii wywalczyli Mistrzostwo Polski[12].

Grono obiektów sportowych Legii w 1956 roku powiększyło się również o nowy, 25-metrowy basen. W odmienności do wcześniej powstałej pływalni, ta była całkowicie zadaszona. Umożliwiało to rozgrywanie zawodów nawet w niesprzyjających warunkach atmosferycznych. Nowy obiekt posiadał zaplecze gospodarcze i trybuny na których mogło zasiąść 1200 widzów[5].

Okres rekordów frekwencji na stadionie

Pod koniec lat pięćdziesiątych zostały ustalone rekordy frekwencji na Stadionie Wojska Polskiego. Przypadły one na okres świetności warszawskiego klubu. W tych czasach Legia zdobywała mistrzostwa Polski oraz kwalifikowała się do europejskich pucharów. Pierwszy rekord padł 19 września 1956 roku podczas meczu Pucharu Europy Mistrzów Krajowych Legii Warszawa ze Slovanem Bratysława. Oglądnąć to widowisko przyszło 40 000 widzów. Dwa lata później, 8 czerwca 1958 roku na trybunach znajdowała się taka sama ilość kibiców podczas ligowego meczu Legii z ŁKS Łódź[13].

Sztuczne oświetlenie i renowacja stadionu

Doping na 'Żylecie' podczas meczu, Derby Warszawy 2005

Pod koniec lat pięćdziesiątych, klub zaczął starania o środki na remont obiektów znajdujących się przy Łazienkowskiej. Głównym obiektem, na renowacji którego zależało legijnym władzom najbardziej był Stadion Wojska Polskiego. Po trzydziestoletniej eksploatacji znajdywał się on w wysłużonym stanie. W trakcie remontu wymieniono instalacje oraz dokonano przeróbek na widowni. Ponadto, w końcówce lat pięćdziesiątych, wyremontowano legijny basen[12].

W latach sześćdziesiątych stadion przeszedł jedną z najistotniejszych modernizacji w swojej historii. Sztandar Młodych z 3 sierpnia 1960 roku informował, że stadion po przebudowie będzie mógł pomieścić 25 tysięczną publiczność. Chwalono, iż jako jeden z niewielu stadionów w kraju o tej pojemności, wszystkie miejsca na nim będą miejscami siedzącymi. W związku z tym, w miejscu dotychczasowych miejsc stojących na trybunie wschodniej, zamontowano ławki. Zachwalano również, iż Stadion Wojska Polskiego jako jeden z nielicznych w Polsce, będzie posiadał sztuczne oświetlenie[14].

Inauguracja oświetlenia nastąpiła 5 października 1960 roku podczas meczu rewanżowego z AGF Århus w 1/16 finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem legionistów 1:0.[14] Oświetlenie posiadało moc 800 luxów[13].

Ostatnie dwudziestolecie stadionu

Widok na trybunę 'Krytą', Derby Warszawy 2005

Ostatnie dwudziestolecie istnienia stadionu to głównie oczekiwanie na budowę nowego obiektu. Co prawda stadion przechodził renowacje i retusze zniszczeń, jednakże jego przestarzała konstrukcja wywierała na właścicielach Legii jak i zarządcach obiektu ideę budowy nowego stadionu (szczegółowy opis tego procesu w sekcji Budowa nowego stadionu). Realizację zamysłów komplikowały problemy związane z własnością gruntów na których stał dotychczasowy obiekt[15].

Jedną z ostatnich renowacji stadion przeszedł w 1999 roku. Kompletną przebudowę przeszły wtedy trybuny na łukach, znajdujące się za bramkami. Zostały one specjalnie wyremontowane do przyjęcia kibiców przyjezdnych na mecz reprezentacji Polski z Anglią w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2000[15]. Ów spotkanie zakończyło się bezbramkowym remisem[16].

27 września 2001 roku na stadionie odbył się mecz eliminacyjny Pucharu UEFA pomiędzy Anży Machaczkała a Glasgow Rangers. Spotkanie odbyło się na neutralnym terenie, gdyż szkocki klub odmówił przyjazdu do Machaczkały[15]. Mecz wygrali Szkoci 1:0 i to oni awansowali do kolejnej fazy eliminacyjnej[17].

Pod koniec pierwszej dekady XX wieku uporano się z problemami dotyczącymi budowy nowego obiektu. 17 listopada 2008 r. rozpoczęto rozbiórkę starego stadionu i starych budynków klubowych znajdujących się na legijnym terenie[18].

Konstrukcja

Panorama starego stadionu. Widok z Żylety.
Panorama starego stadionu. Widok z Żylety.

Trybuny

Pojemność

Całkowita pojemność wynosiła 13 628 miejsc siedzących. Trybuna Odkryta czyli tzw. Żyleta mogła pomieścić 4 724 osoby. Przeciwległa trybuna, tzw. Kryta - 5 976 osób. Łuk od strony ul. Łazienkowskiej miał pojemność 1 550 osób, a sektor gości znajdujący się na drugim łuku - 1 378[19].

Konstrukcja

Konstrukcja trybun odpowiadała czasom w których zostały wybudowane. Żyleta, obie trybuny na łukach i sektory przed Krytą znajdowały się na wałach ziemnych. Plastikowe foteliki znajdujące się na trybunach były w kolorystyce barw klubowych, tj. zielonym, czerwonym, czarnym i białym. Na Żylecie znajdował się ułożony z krzesełek biały napis "LEGIA", który po wybudowaniu nowego stadionu znalazł się również na trybunie wschodniej. Wewnątrz trybuny Krytej znajdowały się szatnie zawodników, gabinety odnowy biologicznej, siłownie, pomieszczenia biurowe użytkowane przez klub oraz pomieszczenia przeznaczone dla trenerów i VIPów[20].

Płyta boiska i oświetlenie

Płyta boiska - o wymiarach 105 m długości i 68 m szerokości - od września 2004 roku (jako trzecia w Polsce) była wyposażona w system podgrzewający (pierwszy mecz na niej został rozegrany 30 września 2004 r., a Legia Warszawa uległa w nim Austrii Wiedeń 1:3 w 1/64 finału Pucharu UEFA).

Oświetlenie boiska miało natężenie 1400 luksów, przed remontem czterech masztów oświetleniowych w 2004 roku, natężenie wynosiło 800 luksów[19].

Miejsca Pamięci

Na starym stadionie zostały uczczone trzy miejsca pamięci. 1 września 2004 roku została wmurowana przed wejściem do budynku klubu tablica ku pamięci jednego z najlepszych zawodników w historii Legii - Kazimierza Deyny. Uroczyste odsłonięcie tablicy miało miejsce 22 stycznia 2005 roku.

21 kwietnia 2006 roku z okazji obchodów 90-lecia klubu odsłonięto tablicę ku czci Marszałka Józefa Piłsudskiego. Tego samego dnia nastąpiło także oficjalne otwarcie Muzeum Legii znajdującego się wewnątrz trybuny Krytej.

1 października 2006 roku oficjalnie zostało zarezerwowane miejsce na loży VIP, na którym zasiadał przez wiele lat Kazimierz Górski, który zmarł 23 maja 2006 roku. Od tego dnia na miejscu 1/16, z którego kibicował warszawskiej drużynie Trener Tysiąclecia, nie zasiadali zaproszeni goście do klubu[19]. Po wyburzeniu trybuny krytej, krzesełko zostało przeniesione do Muzeum Klubowego, znajdującego się na nowym stadionie[21].

Nowy stadion

Budowa nowego stadionu

Plik:NowyStadionLegiiMakieta2.jpg
Makieta stadionu
Stadion widziany z poziomu ul. Łazienkowskiej
Rozbiórka trybuny Krytej
Trybuna wschodnia


Idea wybudowania nowego stadionu dla piłkarzy stołecznej Legii pojawiła się już w połowie lat 90. XX wieku, w momencie odnoszenia jednych z największych sukcesów w historii klubu. Kolejne tytuły mistrza Polski, triumfy w krajowym pucharze i superpucharze, a przede wszystkim awans do Ligi Mistrzów implikowały konieczność podjęcia działań mających na celu, bądź przebudowę ówcześnie użytkowanego obiektu, bądź budowę zupełnie nowego stadionu. Ostatecznie jednak do roku 1997 praktycznie nic w tym temacie nie udało się zrobić. Faktycznie bowiem, woli budowy nie wyrażało ani miasto, ani podmioty prywatne zaangażowane w klub, ani wojsko. Dopiero pojawienie się nowego inwestora - firmy Daewoo i powołanie sportowej spółki akcyjnej dało realne szanse na pomyślne zakończenie sprawy. Koreańscy współwłaściciele klubu byli skorzy stworzyć prężne lobby w sprawie budowy stadionu, podstawowym problemem okazały się jednak prawa własności terenów przy ulicy Łazienkowskiej - Agencja Mienia Wojskowego nie była bowiem skłonna odstąpić nieruchomości miastu.

W związku z tym kwestia stworzenia nowego obiektu "na Legii" została odroczona na 5 lat. Wszystko zmieniło się w roku 2002, gdy Agencja Mienia Wojskowego zdecydowała się sprzedać miastu stołecznemu Warszawa grunty między kwadratem ulic: Łazienkowską, Czerniakowską, Kusocińskiego i Myśliwiecką. Mimo, że ich całkowitą wartość oszacowano na 60 mln złotych, uzgodniono cenę zakupu na 16 mln złotych. 29 lipca 2002 r. podczas sesji Rada Warszawy podjęła uchwałę o przeznaczeniu na zakup tego terenu wymaganej kwoty i z dniem 1 sierpnia 2002 r. nieruchomości te formalnie stały się one własnością komunalną[22]. Od tego momentu można było rozpocząć prace nad planowaną inwestycją.

W październiku 2004 r. naczelny architekt Warszawy Michał Borowski wydał zgodę na budowę nowego stadionu na terenach Legii oraz zagospodarowanie działek przyległych. Według początkowych koncepcji nowy stadion miał być wybudowany na działce między ul. Czerniakowską a Trybuną Otwartą (tzw. Żyletą). Według tych planów Żyleta miała stanowić zachodnią trybunę nowego stadionu[23]. Decyzja o pozwoleniu na zabudowę terenów Legii otworzyła drogę do ogłoszenia przetargu na nowy stadion. Uczestnicy procesu przetargowego mieli zaprojektować obiekt który mógłby stanąć na tych terenach i go wybudować[23].

25 września 2006 r. komisja przetargowa ds. budowy nowego stadionu (który miał powstać obok istniejącego obiektu, w miejscu zdewastowanych basenów Legii) unieważniła ofertę konsorcjum niemieckich firm: HMB Stadien und Sportstattenbau GmbH razem z Wayss und Freytag Schlusselfertingbau AG i Krupp Stahlbau Hannover GmbH, które wygrało przetarg na budowę nowego stadionu. Projekt zakładał budowę obiektu z widownią o pojemności od 30,5 do 35 tysięcy widzów, który posiadał podziemny parking i – jako pierwszy w Polsce stadion – miał być zakryty zasuwanym, szklanym dachem. Oferta firm niemieckich była jednakże obwarowana restrykcją iż prowadzenie inwestycji będzie zależne od zebrania w czas funduszy na budowę. Okazało się to nie do zaakceptowania przez stronę polską i ofertę unieważniono[24][25].

Sytuację komplikowała również niewyjaśniona kwestia Stadionu Narodowego, który miałby stać się jedną z aren Euro 2012, gdyby organizacja tego turnieju została przyznana Polsce i Ukrainie. Stadion Narodowy (z pojemnością na ok. 50 tysięcy widzów) miałby zostać wybudowany na terenie Stadionu Dziesięciolecia[26]. Koncepcji co do budowy stadionów w stolicy panowało kilka. Pojawiły się zastrzeżenia polityków, iż nie warto budować w stoicy dwóch stadionów z widownią dla kilkudziesięciu tysięcy widzów[27][28][29]. W związku z tym stadion przy Łazienkowskiej miałby zostać jedynie przebudowany, tak by jego pojemność wynosiła ok. 20 tys miejsc. Natomiast mecze na które byłoby większe zainteresowanie, Legia rozgrywałaby na Stadionie Narodowym[30][31].

27 września 2006 władze KP Legia Warszawa i Grupy ITI podczas spotkania z komisarzem miasta stołecznego Warszawa Kazimierzem Marcinkiewiczem w budynku klubowym przy ulicy Łazienkowskiej - zaprezentowały własną koncepcję przebudowy stadionu[32]. Przedstawiony projekt zakładał budowę stadionu w etapach. Pojemność obiektu miała wynosić 31800 do 34 tys miejsc w zależności od tego czy na jednej trybunie obowiązywałyby miejsca stojące[33]. W listopadzie tego samego roku, klub Legia Warszawa podpisał długoletnią umowę z miastem na dzierżawę stadionu. Długość obowiązywania dokumentu będzie wynosić 23 lata[34].

W czerwcu 2007 r. radni miasta Warszawa przyznali 360 mln zł na budowę nowego stadionu wg zaakceptowanego projektu przedstawionego przez Legię Warszawa i ITI[35]. W kwietniu 2008 r. ówczesna prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz wydała pozwolenie na budowę stadionu[36]. W procesie przetargowym wyłoniono konsorcjum które miało wybudować stadion, jednak przedstawiona oferta zakładała wyższą o blisko 100 mln cenę budowy od przyznanych środków przez miasto[37]. We wrześniu 2008 roku radni Warszawy zatwierdzili poprawkę w budżecie i przyznali dodatkowe 100 mln potrzebne do budowy stadionu[38]. 12 listopada 2008 r. podpisano umowę z konsorcjum Polimex-Mostostal na budowę obiektu[39].

17 listopada 2008 r. rozpoczął się pierwszy etap budowy nowego stadionu[18], który przewidywał budowę trzech trybun: południową, wschodnią oraz północną. Prace rozpoczęto od rozbiórki starych budynków klubowych i trybun[40]. W ciągu pierwszego roku budowy, wybudowano 95 procent konstrukcji żelbetowej (I etapu) oraz zamontowano zamontowano 19 z 28 wszystkich dźwigarów, które mają są podporami dla dachu. W czerwcu 2010 roku zakończona została budowa trzech nowych trybun, których łączna pojemność wynosi 27 tysięcy widzów. Po niej rozpoczęty został drugi etap budowy nowego stadionu, który przewiduje budowę nowej trybuny zachodniej oraz odwzorowanie zabytkowej elewacji. Przez cały okres budowy stadion jest użytkowany[41], przy czym w sezonie 2009/2010 jego pojemność wynosiła niecałe 6 tys. miejsc, a w sezonie 2010/2011 ponad 20 tys.

Podczas całej budowy zużyte zostanie ok. 30 000 m3 betonu w konstrukcjach monolitycznych ,ok. 20 000 m3 betonu w prefabrykatach, ok. 3 000 ton stali zbrojeniowej i ok. 2 500 ton stali konstrukcyjnej[42]. Otwarcie całego stadionu planowane jest na wiosnę 2011 roku.

Konstrukcja

Nowy stadion powstaje w miejscu starego. Obiekt będzie spełniał kryteria najwyższej kategorii Elite wg UEFA, co oznacza że mogą na nim odbywać się rozgrywki półfinału Ligi Mistrzów. Stadion składa się z pięciu kondygnacji i jest w pełni zadaszony. Wewnątrz trybun znajduje się zaplecze techniczne dla dziennikarzy, publiczności biznesowej oraz centrum odnowy biologicznej do dyspozycji piłkarzy i trenerów[43]. Ponadto, wewnątrz stadionu będzie znajdowało się 12 kiosków gastronomicznych[43].

Zabytkowa fasada trybuny głównej została częściowo zburzona, a następnie zostanie zrekonstruowana i wkomponowana w fasadę nowego stadionu[43].

Autorem projektu jest niemiecka firma JSK Architekci[43].

Pojemność

Pojemność stadionu wynosi 31 103 miejsca siedzące. Konstrukcja stadionu pozwala również na drugi wariant (33 609 miejsc), w ewentualności gdyby prawo polskie zostało zmienione i pozwoliło na organizowanie na imprezach masowych miejsca stojące. Wtedy na stadionie byłoby 27 483 siedzących i 6 126 miejsc stojących. Podane liczby zawierają stałe wartości miejsc na widowni należące dla prasy i VIP-ów w ilości 2 137 miejsc. Liczba miejsc dla prasy może być zwiększona kosztem miejsc dla widzów[43].

Parking

Wewnątrz obiektu znajduje się dwukondygnacyjny parking. Jest on umiejscowiony w zapleczu trybun: południowej, wschodniej i północnej (parter oraz I piętro). Na pierwszym poziomie może pomieścić się 387 aut, zaś na drugim 392. Ponadto, przed główną trybuną znajduje się plac dla 18 samochodów tzw. VIP-ów. Łącznie, znajduje się 797 miejsc parkingowych.[43]. Wjazd do garaży jest ulokowany w narożniku północno-wschodnim, natomiast oddzielny wjazd dla sportowców - w narożniku północno-zachodnim[42].

Promenada

Arena posiada cztery wejścia. Dwa od strony ul. Łazienkowskiej i dwa od Kanału Piaseczyńskiego. Prowadzą one na promenadę, z której można wejść na trybuny stadionu. Promenada znajduje się na wysokości sześciu metrów w stosunku do poziomu ulicy. Na poziomie promenady znajdują się punkty gastronomiczne oraz toalety. Promenada jest głównym ciągiem komunikacyjnym pomiędzy poszczególnymi wejściami na różne sektory. Oddzielne zaplecze będzie posiadała trybuna zachodnia[44].

Muzeum

W trybunie północnej znajduje się muzeum Legii. Przy jego zaprojektowaniu pomagały osoby kiedyś pracujące w klubie. Zarząd dzisiejszej Legii planuje utrzymać koncepcję muzeum w formie poznawania klubu poprzez wszystkie epoki w jego historii[45]. Zwiedzanie muzeum może odbywać się w określonych godzinach. W planach są okazjonalne, czasowe ekspozycje, dotyczące np. różnych rocznic i wydarzeń. Otwarcie muzeum nastąpi 23 października 2010 roku w rocznicę śmierci Kazimierza Deyny.

Sports Bar

W trybunie południowej od strony ul. Łazienkowskiej znajduje się Sports Bar & Restauracja "Łazienkowska 3". Restauracja jest czynna nie tylko w czasie meczów, ale we wszystkie dni tygodnia. Wewnątrz znajduje się telebim na którym można oglądać mecze[46]. Lokal został otwarty 7 sierpnia 2010 roku przy okazji meczu inaugurującego z Arsenalem Londyn.

Trybuny

Miejsce trybun względem starego stadionu nie zostało zmienione. Boisko starego obiektu pozostało dokładnie w tym samym miejscu gdzie się ono znajdowało przed przebudową. Trybuny stadionu są dwupoziomowe. Na dwóch pierwszych kondygnacjach trybun południowej, wschodniej i północnej mieszczą się parking. Ponadto, wewnątrz obiektu znajdują się muzeum klubowe, kawiarnia oraz klub fitness[45].

Siedziska

Siedziska na stadionie są wykonane z polipropylenu. Krzesełka są odporne na warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Wszystkie są automatycznie składane. Podobny model znajduje się na innym stadionie - Allianz Arena. Na stadionie znajdują się trzy kategorie krzesełek: w sektorach dla kibiców, dziennikarzy oraz VIP-ów. Krzesełka przeznaczone dla dziennikarzy mają dodatkowy pulpit oraz gniazdka elektryczne i internetowe. Natomiast krzesła VIPowskie posiadają ekologiczną tapicerkę i podłokietniki[47].

Kolorystyka krzesełek na stadionie odpowiada kolorom klubowym Legii. Dolny poziom trybun jest zielony, zaś górny to wymieszanie trzech kolorów: zielonego, białego i czerwonego. Na trybunie wschodniej znajduje się biały napis "LEGIA".

Barierki

Barierki znajdujące się na stadionie są wykonane ze szkła, co w jak najmniejszym stopniu ma utrudnić oglądanie meczu. Ich wysokość sięga 130 cm a grubość 2cm. Barierki są wykonane z dwóch, specjalnych tafli szkła, co powoduje że mają odporność 200kg na metr bieżący. Zakończone są metalowym uchwytem[48][49].

System zabezpieczeń

Na stadionie, w bramkach wejściowych są zamontowane czytniki Vario.Gate . Stadion jest jednym z pierwszych na świecie aren wyposażonych w ten model czytników. Największym atutem tego urządzenia jest możliwość kontroli różnych typów biletów (m. in. tradycyjne papierowe, karty kibica czy elektroniczne wysyłane na telefony komórkowe w formie MMSa). Czytnik posiada kolorowy wyświetlacz, na którym mogą być wyświetlane komunikaty dla kibiców oraz reklamy. Takie same urządzenia są zamontowane na parkingu, co umożliwi że kibic będzie mógł przemieszczać się po stadionie dzięki jednej karcie. Klub planuje także wprowadzenie na stadionie systemu płatności bezgotówkowej, co przyśpieszy przeprowadzanie operacji na stadionie[50].

Telebimy

Na stadionie znajdują się dwa telebimy. Umieszczone są w przeciwległych narożnikach: północno-zachodnim i południowo-wschodnim i przytwierdzone na stalowych elementach do konstrukcji dachowej[51][45]. Wymiary telebimów to 5,4 m wysokości i 9,4 m szerokości. Waga jednego telebimu wynosi 7 ton[42].

Studio Telewizyjne

W narożniku północno-zachodnim znajduje się studio telewizyjne. Wewnątrz wykończone jest zgodnie ze wszystkimi standardami akustycznymi. Odbywać się w nim mogą różne prezentacje i konferencje. Wewnątrz studia znajduje się również centrum dowodzenia stadionem, które jest odpowiedzialne za nagłośnienie, oświetlenie i monitoring stadionu[52].

Oświetlenie

Oświetlenie na stadionie dzieli się na: oświetlenie promenady i pomieszczeń wewnątrz trybun, trybun na których zasiadają widzowie, oświetlenie iluminacyjne oraz płyty boiska[53].

Natężenie oświetlenia płyty boiska wynosi 2 000 luxów (moc 516 kW), co umożliwia transmisję meczów w standardzie HD[54][42].

Oświetlenie iluminacyjne pozwala na efektowne i wielobarwne podświetlenie trybun wraz ze skarpami oraz części zadaszenia. Iluminacja wykorzystywana jest podczas zawodów trwających na stadionie[54].

Zadaszenie

Zadaszenie stadionu opiera się na 28 dźwigarach czyli stalowych podporach które dwiema nogami są przywarte do ringu, tj. małej promenady okalającej górną nieckę stadionu. Każdy z dźwigarów waży ok. 57 ton i mierzy 40 metrów długości, co umożliwia zasłonięcie od opadów po ostatnie krzesełko. Cztery z 28 dźwigarów (znajdujących się nad narożnikami stadionu) są dłuższe i cięższe: 60 m długości i 90 ton wagi[55].

Pomiędzy dźwigarami rozpostarta jest membrana czyli docelowa warstwa chroniąca widzów przed opadami. Waga całej membrany która zadasza stadion wynosi ok. 30 ton, a całkowita jej powierzchnia 18 000 m2[42][55].

Na końcach dźwigarów, od strony wewnętrznej stadionu, zamiast membrany znajdują się stężenia kratowe. Są to stalowe kratownice pokryte warstwą poliwęglanu. Umożliwia to dostęp większemu zakresowi promieni słonecznych do murawy. Na końcach stężeń kratowych zamontowane są lampy oświetlające płytę boiska. Całkowita powierzchnia poliwęglanu wynosi 4 200 m2[42][56].

Mecze

Stary stadion

Na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie swoje mecze rozgrywała Legia Warszawa. Na przestrzeni dziejów pojemność stadionu zmieniała się - było to spowodowane remontami oraz zmianą miejsc stojących na siedziska. Na Stadionie Wojska Polskiego swoje mecze rozgrywała również reprezentacja Polski.

Pierwszym meczem rozegranym na nowym stadionie był pojedynek pomiędzy Legią a zespołem Europa Barcelona rozegrany 9 sierpnia 1930 roku. Zakończył się on rezultatem 1:1. Ostatni mecz przed budową nowego stadionu było spotkanie ligowe pomiędzy Legią a Śląskiem Wrocław rozegrane 14 listopada 2008 roku, nazwane "Pożegnaniem Żylety"[57][58][59][60]. Legioniści wygrali ten pojedynek 4:0[61].

Legia w europejskich pucharach

Nr Rodzaj rozgrywek Data spotkania Rywal Legii Warszawa Frekwencja Wynik meczu Strzelcy bramek
1 Runda wstępna Pucharu Europy 19 września 1956 Słowacja Slovan Bratysława 40 000 2:0 Edmund Kowal '52, Lucjan Brychczy '62
2 Runda wstępna Pucharu Europy 5 października 1960 Dania AGF Århus 20 000 1:0 Helmut Nowak '29
3 1/16 finału PZP 23 września 1964 Austria Admira Wiedeń 12 000 1:0 Lucjan Brychczy '11
4 1/8 finału PZP 18 listopada 1964 Turcja Galatasaray 2 259 2:1 Jacek Gmoch '69, Metin Oktay '73, Kazimierz Frąckiewicz '88
5 1/8 finału PZP - dod. 10 grudnia 1964 Turcja Galatasaray 5 000 1:0 Henryk Apostel '14
6 1/4 finału PZP 3 marca 1965 Niemcy TSV 1860 5 000 0:4 Peter Grosser '69, Hans Küppers '73, Alfred Heiss '75 '87
7 1/16 finału PZP 12 października 1966 Chemie Lipsk 7 000 2:2 Bernd Bauchspiess '17, '29, Kazimierz Korzeniowski '40, Janusz Żmijewski '88
8 1/16 finału PMT 2 października 1968 Niemcy TSV 1860 8 000 6:0 Jan Pieszko '1 '41, Bernard Blaut '22, Kazimierz Deyna '46, Janusz Żmijewski '52, Robert Gadocha '57
9 1/8 finału PMT 12 listopada 1968 Belgia KSV Waregem 10 000 2:0 Kazimierz Deyna '68, Robert Gadocha '89
10 1/4 finału PMT 23 lutego 1969 Węgry Újpest 7 000 0:1 Antal Dunai '85
11 I runda Pucharu Europy 1 października 1969 Rumunia UT Arad 15 000 8:0 Bernard Blaut '51, Robert Gadocha '70 '74, Lucjan Brychczy '73, Władysław Stachurski '78, Kazimierz Deyna '81, Janusz Żmijewski '83, Jan Pieszko '85p
12 II runda Pucharu Europy 12 listopada 1969 Francja AS Saint-Étienne 25 000 2:1 Hervé Revelli '39, Jan Pieszko '78, Kazimierz Deyna '83
13 1/4 finału Pucharu Europy 18 marca 1970 Turcja Galatasaray 25 000 2:0 Lucjan Brychczy '14 '57
14 I runda Pucharu Europy 30 września 1970 Szwecja IFK Göteborg 7 725 2:1 Reine Almqvist '28, Kazimierz Deyna '36, Robert Gadocha '38
15 II runda Pucharu Europy 4 listopada 1970 Belgia Standard Liège 17 237 2:0 Jan Pieszko '8, Janusz Żmijewski '20
16 1/4 finału Pucharu Europy 24 marca 1971 Hiszpania Atlético Madryt 20 671 2:1 Salcedo '11, Jan Pieszko '25, Władysław Stachurski '51
17 I runda Pucharu UEFA 29 września 1971 Szwajcaria FC Lugano 10 000 0:0
18 II runda Pucharu UEFA 3 listopada 1971 Rumunia Rapid Bukareszt 10 000 2:0 Tadeusz Nowak '2, Bernard Blaut '6
19 1/16 finału PZP 27 września 1972 Islandia Víkingur Reykjavik 7 000 9:0 Stafan Białas '6 '44, Jan Pieszko '7 '47 '67, Władysław Stachurski '46, Kazimierz Deyna '60 '85(k), Lesław Ćmikiewicz '84
20 1/8 finału PZP 25 października 1972 Włochy AC Milan brak danych 1:1 Golin '74, Kazimierz Deyna '79
21 1/16 finału PZP 19 września 1973 Grecja PAOK Saloniki 20 000 1:1 Terzanidis '47, Jan Pieszko '56
22 1/32 finału Pucharu UEFA 2 października 1974 Francja FC Nantes 20 000 0:1 Gilles Rampillon '65
23 1/16 finału PZP 1 października 1980 Bułgaria Slawia Sofia 15 000 1:0 Mirosław Okoński '50(k)
24 1/16 finału PZP 30 września 1981 Norwegia Vålerenga Oslo 12 000 4:1 Janusz Baran '1, Krzysztof Adamczyk '6, Adam Topolski '57, Moen '58, Henryk Miłoszewicz '90
25 1/8 finału PZP 21 października 1981 Szwajcaria Lausanne Sports 15 000 2:1 Krzysztof Adamczyk '8, Robert Kok '22, Janusz Baran '32
26 1/4 finału PZP 3 marca 1982 Dinamo Tbilisi 25 000 0:1 Tengiz Sułakwelidze '9
27 1/32 finału Pucharu UEFA 18 września 1985 Norwegia Viking Stavanger 10 000 3:0 Dariusz Dziekanowski '37, Tomasz Arceusz '67, Kazimierz Buda '68
28 1/16 finału Pucharu UEFA 6 listopada 1985 Węgry Videoton Székesfehérvár 20 000 1:1 Nováth '35, Dariusz Dziekanowski '75
29 1/8 finału Pucharu UEFA 11 grudnia 1985 Włochy Inter Mediolan 25 000 0:0 (0:1) Fanna '108
30 1/32 finału Pucharu UEFA 17 września 1986 Dnipro Dniepropietrowsk 15 000 0:0
31 1/16 finału Pucharu UEFA 22 października 1986 Włochy Inter Mediolan 22 000 3:2 Altobelli '17, Witold Sikorski '41, Dariusz Dziekanowski '58, Jan Karaś '60, Ferri '77
32 1/32 finału Pucharu UEFA 5 października 1988 Niemcy Bayern Monachium 13 000 3:7 Norbert Nachtweih '19, Johnny Ekström '23 '44, Dariusz Kubicki '36, Klaus Augenthaler '41, Jürgen Wegmann '78 '82, Ryszard Robakiewicz '85 '88, Armin Eck '89
33 1/16 finału Pucharu UEFA 27 września 1989 Hiszpania FC Barcelona 25 000 0:1 Michael Laudrup '11
34 1/16 finału PZP 19 września 1990 Luksemburg Swift Hesperange 4 172 3:0 Roman Kosecki '48 '79, Leszek Pisz '90
32 1/8 finału PZP 7 listopada 1990 Szkocja FC Aberdeen 9 000 1:0 Krzysztof Iwanicki '85
33 1/4 finału PZP 6 marca 1991 Włochy Sampdoria Genua 15 000 1:0 Dariusz Czykier '44
34 1/2 finału PZP 10 kwietnia 1991 Anglia Manchester United 16 000 1:3 Jacek Cyzio '36, Brian McClair '37, Mark Hughes '54, Steve Bruce '68
35 Runda kwalifikacyjna LM 10 sierpnia 1994 Chorwacja Hajduk Split 10 000 0:1 Milan Rapajić '22
36 Runda kwalifikacyjna LM 9 sierpnia 1995 Szwecja IFK Göteborg 15 000 1:0 Jerzy Podbrożny '49(k)
37 Faza grupowa LM 13 września 1995 Norwegia Rosenborg Trondheim 13 000 3:1 Jahn Ivar Jakobsen '64(k), Leszek Pisz '65 '74, Ryszard Staniek '70,
38 Faza grupowa LM 18 października 1995 Anglia Blackburn Rovers 17 000 1:0 Jerzy Podbrożny '26
39 Faza grupowa LM 6 grudnia 1995 Rosja Spartak Moskwa 15 000 0:1 Ramiz Mamedow '42
40 1/4 finału LM 6 marca 1996 Grecja Panathinaikos Ateny 12 000 0:0
41 Runda wstępna Pucharu UEFA 24 lipca 1996 Luksemburg Jeunesse Esch 2 780 3:0 Marcin Mięciel '19 '63, Roman Oreszczuk '70
42 Runda kwal. Pucharu UEFA 6 sierpnia 1996 Finlandia Haka Valkeakoski 3 000 3:0 Piotr Mosór '9, Ryszard Staniek '27, Roman Oreszczuk '88
43 1/32 finału Pucharu UEFA 24 września 1996 Grecja Panathinaikos Ateny 10 000 2:0 Marcin Mięciel '53, Cezary Kucharski '90
44 1/16 finału Pucharu UEFA 15 października 1996 Turcja Beşiktaş Stambuł 16 500 1:1 Tomasz Sokołowski (I) '22, Orhan Kaynak '70
45 1/32 finału PZP 28 sierpnia 1997 Irlandia Północna Glenavon Lurgan 4 000 4:0 Jacek Kacprzak '73, Tomasz Sokołowski (I) '76, Paweł Skrzypek '86,
Tomasz Sokołowski (II) '89(k)
46 1/16 finału PZP 2 października 1997 Włochy Vicenza 7 000 1:1 Jacek Kacprzak '56, Lamberto Zauli '87
47 Runda kwal. Pucharu UEFA 26 sierpnia 1999 Macedonia Północna Wardar Skopje 4 000 4:0 Sylwester Czereszewski '5, Bartosz Karwan '17, Tomasz Sokołowski (I) '53,
Marcin Mięciel '77
48 I runda Pucharu UEFA 30 września 1999 Cypr Anorthosis Famagusta 8 000 2:0 Marcin Mięciel '48, Sylwester Czereszewski '67
49 II runda Pucharu UEFA 4 listopada 1999 Włochy Udinese Calcio 12 000 1:1 Sylwester Czereszewski '12, Roberto Carlos Sosa '41
50 Runda kwal. Pucharu UEFA 23 sierpnia 2001 Luksemburg Etzella Ettelbruck brak danych 2:1 Łukasz Mierzejewski '44, Alphonse Leweck '48, Bartosz Karwan '72
51 I runda Pucharu UEFA 20 września 2001 Szwecja Elfsborg Borås 4 000 4:1 Bartosz Karwan '23, Andreas Klarström '42, Aleksandar Vuković '59,
Cezary Kucharski '72 '80
52 II runda Pucharu UEFA 18 października 2001 Hiszpania Valencia CF 12 000 1:1 Bartosz Karwan '11, Adrian Ilie '61(k)
53 II runda kwal. LM 7 sierpnia 2002 Macedonia Północna Wardar Skopje 5 600 1:1 Cezary Kucharski '32, Rogerio Da Costa Oliveira '51
54 III runda kwal. LM 28 sierpnia 2002 Hiszpania FC Barcelona 13 000 0:1 Gaizka Mendieta '68(k)
55 I runda Pucharu UEFA 19 września 2002 Holandia FC Utrecht 10 000 4:1 Jacek Zieliński '20, Aleksandar Vuković '27, Dirk Kuijt '48, 3-1 Alje Schut '60(s),
Stanko Svitlica '70
56 II runda Pucharu UEFA 29 października 2002 Niemcy Schalke 04 13 000 2:3 Gustavo Antonio Varela Rodriguez '50 '54, Dariusz Dudek '58, Stanko Svitlica '63(k),
Ebbe Sand '89
57 II runda kwal. Pucharu UEFA 26 sierpnia 2004 Gruzja FC Tbilisi 4 000 6:0 Piotr Włodarczyk '5(k), 44, 51, Jacek Magiera '23, Marek Saganowski '81,
Tomasz Sokołowski (I) '84
58 I runda Pucharu UEFA 30 września 2004 Austria Austria Wiedeń 11 000 1:3 Vachoušek 31, Poledica 42, Smoliński '84, Sionko '90
59 II runda kwal. Pucharu UEFA 11 sierpnia 2005 Szwajcaria FC Zürich 7 000 0:1 Rafael de Araújo '90
60 II runda kwal. LM 2 sierpnia 2006 Islandia FH Hafnarfjördur 8 500 2:0 Aleksandar Vuković '38, Édson '89
61 III runda kwal. LM 23 sierpnia 2006 Ukraina Szachtar Donieck 10 000 2:3 Piotr Włodarczyk '17 '88, Ciprian Andrei Marica '22 '45, Fernandinho '27
62 I runda Pucharu UEFA 14 września 2006 Austria Austria Wiedeń 8 854 1:1 Júnior '44, Wolfgang Mair '26
63 I runda kwal. Pucharu UEFA 17 lipca 2008 Białoruś FK Homel 6 000 0:0
64 II runda kwal. Pucharu UEFA 14 sierpnia 2008 Rosja FK Moskwa 4 000 1:2 Edgaras Česnauskis '52, Aleksandr Samiedow '63, Roger '65

PZP - Puchar Zdobywców Pucharów, PMT - Puchar Miast Targowych, Puchar Europy - Puchar Europy Mistrzów Klubowych, Puchar UEFA - Puchar UEFA, LM - Liga Mistrzów UEFA
(s) - gol samobójczy; (k) - gol z rzutu karnego; dot. - mecz dodatkowy rozgrywany przed wprowadzeniem dogrywek;
Źródło:rssf.com 90minut.pl

Statystyki

Statystyki

  • Pierwsza bramka:
    Edmund Kowal (19.09.1956) Legia - Slovan Bratysława
  • Pierwsza bramka przeciwnika:
    Metin Oktay (18.11.1964) Legia - Galatasaray Stambuł
  • Pierwsze zwycięstwo:
    (19.09.1956) Legia - Slovan Bratysława 2:0
  • Pierwszy remis:
    (12.10.1966) Legia - Chemie Lipsk 2:2
  • Pierwsza porażka:
    (3.03.1965) Legia - TSV 1860 0:4


  • Najwyższe zwycięstwo:
    (27.09.1972) Legia - Víkingur Reykjavik 9:0
  • Najwyższa porażka:
    (5.10.1988) Legia - Bayern Monachium 3:7
  • Mecz w którym padło najwięcej bramek:
    (5.10.1988) Legia - Bayern Monachium 3:7
  • Najwyższa frekwencja:
    50 000 (25.10.1972) Legia - AC Milan 1:1
  • Seria nieprzegranych spotkań:
    14 meczów (Mecze 40-53 w europejskich pucharach)

Bilans

  • Zwycięstwa: 34
  • Remisy: 14
  • Porażki: 16
  • Bramki zdobyte: 124
  • Bramki stracone: 56
Frekwencja

Reprezentacja Polski

Okres budowy nowego stadionu

Budowa nowego stadionu rozpoczęła się 17 listopada 2008 roku. Budowa została podzielona na dwa etapy. W trakcie pierwszego dostępna do użytku była jedna trybuna - tzw. Kryta, której pojemność wynosiła 5 976 miejsc. W związku z tym frekwencja na meczach Legii podczas tego etapu budowy nie przekraczała tej liczby.

Pierwszym meczem Legii rozegranym podczas okresu budowy nowego stadionu był mecz o Puchar Ekstraklasy rozegrany 25 listopada z Jagiellonią Białystok. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem gospodarzy 2:1[62]. Pierwszym meczem ligowym w okresie budowy stadionu było spotkanie z GKS'em Bełchatów rozegrane 6 grudnia, w którym to Legioniści pokonali przeciwników 3:0[63]. W trakcie okresu budowy nowego stadionu Legia rozgrywała również mecze w europejskich pucharach.

14 listopada 2009 roku, rok po meczu pożegnalnym Żylety, na stadionie odbył się mecz towarzyski Reprezentacji Polski. Spotkanie z Rumunią było inauguracją dla Franciszka Smudy na stanowisku selekcjonera kadry. Biało-Czerwoni przegrali to spotkanie 0:1[64].

Oficjalne otwarcie nowego stadionu nastąpiło w dniu 7 sierpnia 2010 roku. W inauguracyjny meczu spotkały się drużyny Legii i Arsenalu Londyn. Mecz zakończył się zwycięstwem gości 6:5 (1:3)

Legia w europejskich pucharach

Nr Rodzaj rozgrywek Data spotkania Rywal Legii Warszawa Frekwencja Wynik meczu Strzelcy bramek
1 II runda kwalifikacyjna Ligi Europy 16 lipca 2009 Gruzja Olimpi Rustawi 5 000 3:0 Adrian Paluchowski '19, Tomasz Kiełbowicz '70, Sebastian Szałachowski '82
2 III runda kwalifikacyjna Ligi Europy 6 sierpnia 2009 Dania Brøndby IF 4 500 2:2 Max von Schlebrügge '6 '59, Piotr Giza '16, Maciej Iwański '55 (k)

Liga Europy - Liga Europy UEFA
(k) - gol z rzutu karnego
Źródło:90minut.pl

Reprezentacja Polski

Nr Rodzaj rozgrywek Data spotkania Rywal Reprezentacji Polski Frekwencja Wynik meczu Strzelcy bramek
1 Mecz Towarzyski 14 listopada 2009 Rumunia Reprezentacja Rumunii 5 000 0:1 Daniel Niculae '59

Mecz towarzyski - Mecz towarzyski
Źródło:90minut.pl

  1. ↑ a b legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1917-1922. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  2. ↑ legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1924-25. [dostęp 14 lutego 2010]. (pol.).
  3. ↑ legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1926-27. [dostęp 14 lutego 2010]. (pol.).
  4. ↑ a b legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1928-29. [dostęp 14 lutego 2010]. (pol.).
  5. ↑ a b stadion.legia.com: Basen Legii - pamiętajmy o historii. [dostęp 14 lutego 2010]. (pol.).
  6. ↑ ekstraklasa.net: Ekstraklasa.net Retro (11). [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).
  7. ↑ a b c legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1930-32. [dostęp 14 lutego 2010]. (pol.).
  8. ↑ a b c d e f legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1933-36. [dostęp 14 lutego 2010]. (pol.).
  9. ↑ a b jp85.pl: Historia stadionu. [dostęp 20 lutego 2010]. (pol.).
  10. ↑ a b c legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1937-45. [dostęp 20 lutego 2010]. (pol.).
  11. ↑ a b c d legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1946-1947. [dostęp 21 lutego 2010]. (pol.).
  12. ↑ a b c legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1950-59. [dostęp 21 lutego 2010]. (pol.).
  13. ↑ a b warszawa.wikia.com: Stadion Wojska Polskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).
  14. ↑ a b legialive.pl: Historia stadionu Legii: 1960 cz.I. [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).
  15. ↑ a b c stadiony.net: Stadion Wojska Polskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. [dostęp 18 marca 2010]. (pol.).
  16. ↑ pzpn.pl: Mecz Polska - Anglia. [dostęp 18 marca 2010]. (pol.).
  17. ↑ 90minut.pl: Puchar UEFA 2001/2002. [dostęp 18 marca 2010]. (pol.).
  18. ↑ a b stadion.legia.com: Stadion - Zaczęło się!. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  19. ↑ a b c legialive.pl: Stadion. [dostęp 5 sierpnia 2010]. (pol.).
  20. ↑ budowastadionu.pl: Stadion Legii z 1930 roku. [dostęp 5 sierpnia 2010]. (pol.).
  21. ↑ legionosci.pl: Otwarcie klubowego muzeum 23 października. [dostęp 5 sierpnia 2010]. (pol.).
  22. ↑ stadionlegii.pl: Miasto przejmuje grunty, będzie nowy stadion!. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  23. ↑ a b stadionlegii.pl: Jest zgoda na budowę!. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  24. ↑ gazeta.pl: Stadionu Legii jednak nie będzie. [dostęp 26 września 2006]. (pol.).
  25. ↑ stadionlegii.pl: Krajobraz po unieważnieniu. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  26. ↑ stadionlegii.pl: Stadion Narodowy w miejscu X-lecia?. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  27. ↑ stadionlegii.pl: Stadion: Teraz mąci ŻW. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  28. ↑ stadionlegii.pl: Stadion do dyskusji. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  29. ↑ dziennik.pl: Wielka wojna o Stadion Narodowy w Warszawie. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  30. ↑ stadionlegii.pl: Kameralna Legia?. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  31. ↑ stadionlegii.pl: Borowski: Stadion powstanie na Łazienkowskiej. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  32. ↑ stadionlegii.pl: Klub zaprasza do oglądania projektu stadionu. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  33. ↑ stadionlegii.pl: Nowy stadion w 2,5 roku. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  34. ↑ stadionlegii.pl: Stadion dla Legii przez najbliższe 23 lata!. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  35. ↑ gazeta.pl: Są pieniądze na stadion Legii. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  36. ↑ stadiony.net: Stadion Legii coraz bliżej budowy. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  37. ↑ stadiony.net: Cztery oferty na budowę stadionu Legii. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  38. ↑ stadiony.net: 460 mln na modernizację stadionu Legii!. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  39. ↑ stadiony.net: Podpisano umowę na budowę stadionu Legii. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  40. ↑ stadion.legia.com: 4 dzień budowy: Rozbiórka budynku klubowego. [dostęp 26 grudnia 2009]. (pol.).
  41. ↑ Budowa stadionu Legii na "cztery z plusem". [w:] PAP [on-line]. Wirtualna Polska, 18 listopada 2009. [dostęp 18 listopada 2009].
  42. ↑ a b c d e f budowastadionu.pl: Czego jeszcze nie wiesz o nowym stadionie Legii?. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  43. ↑ a b c d e f stadion.legia.pl: Stadion - Projekt. [dostęp 27 grudnia 2009]. (pol.).
  44. ↑ stadionlegii.pl: Projekt stadionu według KP Legia i ITI. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  45. ↑ a b c legia.com: Marek Drabczyk: Nasza współpraca układa się bardzo dobrze (cz. II wywiadu). [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  46. ↑ legionisci.com: W sobotę otwarcie restauracji na Łazienkowskiej. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  47. ↑ stadion.legia.com: Wybrano model krzesełek!. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  48. ↑ legialive.pl: Szklane barierki oddzielą kibiców od boiska. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  49. ↑ gazeta.pl: Nowe szyby na Legii: można je rozbić dopiero kilofem. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  50. ↑ legia.com: Legia jak Allianz Arena czy Old Trafford. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  51. ↑ stadion.legia.com: Kilka słów o telebimie. [dostęp 13 lutego 2010]. (pol.).
  52. ↑ stadion.legia.com: Aktualności - Słów kilka o studiu telewizyjnym. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  53. ↑ legia.com: Nowy Stadion Legii - Wieczorne testy oświetlenia - VIDEO. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  54. ↑ a b legia.com: Warszawa: Wielka iluminacja. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  55. ↑ a b warszawa.gazeta.pl: Ogromna konstrukcja stanęła na stadionie Legii. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  56. ↑ stadion.legia.com: Nowy Stadion Legii - Słów kilka o stężeniu kratowym. [dostęp 6 sierpnia 2010]. (pol.).
  57. ↑ legialive.pl: Doping na pożegnanie Żylety!. [dostęp 28 lutego 2010]. (pol.).
  58. ↑ rp.pl: Pożegnanie Żylety z Łazienkowskiej. [dostęp 28 lutego 2010]. (pol.).
  59. ↑ polskieradioeuro.pl: Pożegnanie "Żylety". [dostęp 28 lutego 2010]. (pol.).
  60. ↑ legia.com: Nowy Stadion Legii - Pożegnanie Żylety. [dostęp 28 lutego 2010]. (pol.).
  61. ↑ 90minut.pl: Legia Warszawa 4 - 0 Śląsk Wrocław. [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).
  62. ↑ 90minut.pl: Legia Warszawa 2 - 1 Jagiellonia Białystok. [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).
  63. ↑ 90minut.pl: Legia Warszawa 3 - 0 GKS Bełchatów. [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).
  64. ↑ 90minut.pl: Polska 0 - 1 Rumunia. [dostęp 16 marca 2010]. (pol.).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Stadiony Ekstraklasy 2023/2024
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stadion_Wojska_Polskiego_w_Warszawie&oldid=23970400”