Stal narzędziowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Stal narzędziowastal odpowiednia do wyrobu narzędzi, obróbki lub przetwarzania materiałów, przenoszenia oraz pomiaru przedmiotów obrabianych. Stale narzędziowe charakteryzują się wysoką twardością, odpornością na ścieranie oraz stałością kształtu i wymiarów wykonanego elementu. Cechy te osiąga się przez wysoką zawartość węgla i odpowiednią obróbkę cieplną przy narzędziach mało odpowiedzialnych oraz użycie odpowiednich dodatków stopowych połączone z odpowiednią obróbką cieplną w przypadku odpowiedzialnych narzędzi[1][2].

Stale narzędziowe dzieli się na[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b PN-EN ISO 4957:2018
  2. Leszek A. Dobrzański, Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, Wydawnictwa Naukowo- Techniczne, 2002, ISBN 83-20427-93-2.