Stalle

Gotyckie stalle w kościele pofranciszkańskim w Toruniu

Stalle z XVII wieku, ozdobione motywami z życia świętych, w tym św. Benedykta, w kościele przyklasztornym w Tyńcu.

Stalle – drewniane lub kamienne ławki ustawione w prezbiterium. Często bardzo bogato zdobione (rzeźbiarsko lub malarsko) w formy architektoniczno-plastyczne, poprzedzielane na pojedyncze siedziska.

Miały zazwyczaj wysokie oparcia (zaplecki), często z baldachimem, klęczniki obudowane z przodu. Rozpowszechniły się w budownictwie sakralnym od początków średniowiecza do baroku. Przeznaczone były przede wszystkim dla duchownych (kanoników lub zakonników). Stalle występowały najczęściej w kościołach katedralnych, klasztornych i kolegiatach.

Bibliografia

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 149. ISBN 83-85001-89-1.