Stance o pieśni (cykl Jerzego Żuławskiego)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stance o pieśni – cykl młodopolskiego poety Jerzego Żuławskiego[1][2]. Całość liczy 77 zwrotek. Jak sam tytuł wskazuje, składające się na cykl utwory są napisane przy użyciu stancy, czyli oktawy, ośmiowersowej zwrotki pochodzenia włoskiego, układanej jedenastozgłoskowcem i rymowanej abababcc.

Pieśń mię nie nęci, która tylko jęczy,
gdzie śpiewak własne tylko śpiewa bóle,
w której ogromne serce nie zadźwięczy
ni się odezwą wielkie Duchy-Króle, —
a jeśli błyśnie czasem rąbkiem tęczy,
to zaraz gaśnie w tej rzeczułki mule,
z której wybłysła, jak brama barwista,
ale daleka i zimna — i mglista...


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Halina Floryńska-Lalewicz: Jerzy Żuławski. culture.pl. [dostęp 2017-01-10]. (pol.).
  2. Żuławski Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-01-10].