Stanisław Żarnecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Żarnecki
Izydor Goldfinger
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1877
Kraków

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1956
Kraków

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm

Stanisław Marian Żarnecki właściwe Izydor Goldfinger (ur. 31 maja 1877 w Krakowie, zm. 27 stycznia 1956 tamże[1]) – polski malarz i grafik pochodzenia żydowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1881 uczęszczał do klasy I D Gimnazjum św. Anny[2] Studiował w latach 1897-1905 w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Teodora Axentowicza, Józefa Mehoffera oraz Józefa Unierzyskiego został dwukrotnie wyróżniony medalami. W czasie studiów zmienił wyznanie[3] ojcem chrzestnym został ówczesny rektor ASP Julian Fałat. W 1914 roku wyjechał do Wiednia, w czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej malując liczne portrety wojskowych. W 1918 powraca do Krakowa gdzie zakłada własną pracownię malarską[4]. Z Urzędu Miasta Krakowa otrzymuje zlecenie na wykonanie portretów prezydentów: Józefa Friedleina, Feliksa Szlachtowskiego oraz Ferdynanda Weigla, które do dziś wiszą w Holu Prezydenckim Krakowskiego Magistratu. Swoje obrazy wystawiał między innymi w Krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Zasłynął jako portrecista i twórca pejzaży, rzadziej zaś malował kwiaty i martwe natury. Był mężem Anny z Meduskich absolwentki UJ, nauczycielki i ojcem Tadeusza Żarneckiego, inżyniera - profesora Politechniki Warszawskiej. Po rozwodzie 10.02.1921, poślubił w warszawskim kościele ewangelicko-reformowanym Józefę Antonię Mielaczkównę[5].

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim.

Ważniejsze dzieła[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]