Stanisław Batowski Kaczor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Stanisław Batowski)
Stanisław Batowski Kaczor
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1866
Lwów

Data i miejsce śmierci

5 lub 12 maja 1946
Lwów

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Somosierra z 1911 roku
Atak husarii. Chocim z 1917 roku
Spłoszony koń z 1924 roku
Oleńka i Kmicic – ilustracja do Potopu, 1899

Stanisław Batowski Kaczor (ur. 29 stycznia 1866 we Lwowie[1] - zm. 5 lub 12 maja 1946 tamże) – polski malarz-batalista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Lwowie w polskiej rodzinie ziemiańskiej. Był synem Wojciecha i Antoniny[1]. W latach 1883–1885 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Łuszczkiewicza i Floriana Cynka, a od 18 października 1887 do roku 1889 w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Alexandra Liezen-Mayera. Później mieszkał w Paryżu i w Rzymie. Podróżował do Hiszpanii, Maroka i na Krym. Następnie wrócił do rodzinnego Lwowa, w którym pozostał do końca życia.

We Lwowie był współzałożycielem tamtejszego Stowarzyszenie Artystów Młoda Polska. W latach 1903–1914 prowadził tam własną szkołę malarstwa[2] – Wolną Akademię Sztuki. Malował obrazy historyczne, batalistyczne, a także religijne, był również autorem portretów i pejzaży. Wykonał ilustracje do utworów Juliusza Słowackiego oraz powieści Henryka Sienkiewicza. Zajmował się także malarstwem ściennym. W 1905 r. wymalował kurtynę sceny w sali widowiskowej Domu Polskiego w Czerniowcach, przedstawiającą Sabałę na tle krajobrazu tatrzańskiego[3]. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 został członkiem Miejskiej Straży Obywatelskiej we Lwowie (sekcja V w dzielnicy I)[4]. W 1902 ożenił się z Ireną Bieńkowską[1]. Był ojcem profesora historii Henryka Batowskiego[2]. Zmarł 5 lub 12 maja we Lwowie[5].

W willi malarza we Lwowie przy ulicy Ponińskiego (obecnie Iwana Franki) mieści się aktualnie polski konsulat.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • „Widok Lwowa” z 1898 r.
  • „Atak husarii pod Wiedniem” z 1912 r.
  • „Atak husarii polskiej pod Chocimiem” z 1929 r. o powierzchni 24 m kw. – największy spośród wszystkich
  • „Polskie Termopile” (przedstawiający walkę polskich żołnierzy przeciw bolszewikom w Zadwórzu pod Lwowem)
  • "Matka Boża Królowa Korony Polskiej" dla kościoła w Kałuszu[8]
  • „Obrona Lwowa za wstawiennictwem świętego Jana z Dukli”
  • „Śmierć Pułaskiego pod Savannah”, 1940

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 30.
  2. ↑ a b Batowski Henryk Adam, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 19, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-24].
  3. ↑ Jan Bujak: Górale polscy, góralszczyzna i styl zakopiański na Bukowinie [w:] "Wierchy" R. 83 (2017), Kraków 2020, ISSN 0137-6829, s. 219-223
  4. ↑ Miejska Straż Obywatelska. „Słowo Polskie”. Nr 420, s. 3, 20 września 1914. 
  5. ↑ Zgon batalisty ś. p. Stanisława Batowskiego. „Dziennik Polski”. 147, s. 5, 29 maja 1946. 
  6. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu kultury artystycznej polskiej w kraju i zagranicą”
  7. ↑ Dekoracja zasłużonych obywateli Krzyżami Zasługi. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr z 5 maja 1932. 
  8. ↑ Kościół [online], www.parafia.nar.gryfino.ehost.pl [dostęp 2023-04-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Batowski_Kaczor&oldid=72015949”