Stanisław Chomiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Chomiński
Станислав Фаддеевич Хоминский
Ilustracja
Stanisław Chomiński na portrecie Walentego Wańkowicza
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1804
gubernia wileńska, Olszew

Data i miejsce śmierci

19 maja 1886
Olszew

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-turecka (1828–1829)

Późniejsza praca

gubernator cywilny, gubernator wojskowy

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)

Stanisław Chomiński, Станислав Фаддеевич Хоминский (ur. 14 lipca 1804[1], zm. 19 maja 1886 w Olszewie) – polski i rosyjski polityk, generał armii rosyjskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Tadeusza i Teresy z Oskierków[2].

Absolwent Uniwersytetu Wileńskiego z 1824 r. podjął służbę wojskową w armii carskiej. W latach 1827–1829 brał udział w walkach z Turcją na Bałkanach, po czym ukończył Akademię Sztabu Generalnego. Jako pułkownik wystąpił z armii w 1843 i zamieszkał w Olszewie nieopodal Wilna. Wybierany trzykrotnie marszałkiem powiatowym szlachty, uczestniczył też w przygotowaniu uwłaszczenia chłopów. Do służby państwowej wstąpił ponownie w 1857 r. jako gubernator cywilny guberni kowieńskiej oraz gubernator wojskowy Kowna. Od 1861 r. do 1878 był gubernatorem cywilnym Wołogdy, gdzie wdrożył szereg istotnych reform społecznych i administracyjnych[3]. Za zasługi dla miasta w 1865 otrzymał honorowe obywatelstwo Wołogdy[3]. W 1858 r. awansowany na generała majora w Kownie[4], a w czasie pobytu w Wołogdzie na generała porucznika[3]. Po rezygnacji z dalszej służby powrócił do Olszewa.

Otrzymał ordery: św. Anny (1 st.), św. Włodzimierza (2 st.) i Orła Białego[3]

Poślubił Ewelinę Niemirowicz-Szczytt, wnuczkę Justyniana Niemirowicza-Szczytta, z którą miał dzieci: Helenę, Konstantego, Witolda, Marię, Alinę - żonę Juliusza Pereświt Sołtana ze Starej Bielicy, Józefa, Aleksandra i Zygmunta[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Według Biogramu na stronie oficjalnej miasta Wołogda ur. w 1807 r. [1].
  2. Stanisław Chomiński na Baksztach h. Lis [w:] Wielka Genealogia Minakowskiego
  3. a b c d Biogram na stronie oficjalnej miasta Wołogda [2].
  4. Kijas A., 2000: Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku. Inst. Wydawniczy PAX, Wydawnictwo Poznańskie. ISBN 83-211-1340-0.
  5. Niemirowiczowie-Szczyttowie [w:] T. Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej, Rocznik IV, Poznań 1882, s. 379

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]