Stanisław Chrząstowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Chrząstowski
Burmistrz Mińska
Okres

od 1909
do 1917

Stanisław Chrząstowski – polski działacz polityczny, prawnik, prezydent Mińska w latach 1909–1917 i w 1918.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podczas pierwszych wolnych wyborów samorządowych w Rosji wszedł w skład ziemstwa guberni mińskiej. Jako prawnik reprezentował dumę miejską w sporach z kamienicznikami. Angażował się społecznie, był m.in. członkiem Mińskiego Towarzystwa Amatorów Sportu. W 1900 został radnym miejskim, kandydując z polskich list jako przedstawiciel towarzystwa akcyjnego "Sokół", zajmującego się wytwarzaniem krochmalu. Zasiadał w komisji teatralnej, gdzie występował m.in. za publikowaniem afiszy teatralnych w języku polskim[1].

28 czerwca 1909 rada miejska wybrała go na burmistrza Mińska – pokonał jednym głosem dra Ryszarda Janowskiego. Urząd pełnił przez dwie kadencje aż do pierwszych demokratycznych wyborów do dumy, w wyniku których Polacy stracili większość w radzie miasta. W czasie jego rządów Mińsk znacznie się rozwinął – jego kadencja przyrównywana jest do czasów Karola Huttena-Czapskiego[2]. W wyborach czerwcowych z 1917 został jednym z 12 radnych z listy Polskiego Komitetu Wyborczego, będącego platformą działaczy polskich zorientowanych narodowo[3].

26 października (8 listopada) 1917 roku został wybrany na stanowisko naczelnika Polskiej Straży Obywatelskiej[4].

Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Mińska w czasie I wojny światowej został ponownie mianowany komisarzem miasta – funkcję tę pełnił od 21 do 31 maja 1918. W okresie wojny związał się z białoruskim ruchem narodowym – objął tekę ministra finansów w rządzie Ramana Skirmunta[5]. W 1920 pracował w Mińsku jako notariusz[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zachar Szybieka, Minsk sto gadou tamu, Mińsk 2007
  2. Uładzimir Babkou, Historyja Minska/Istorija Minska, Mińsk 2006
  3. Między nadzieją…
  4. W kręgu polityki i spraw wojskowych. Działalność wojskowa. W: Między nadzieją…. s. 140.
  5. Камунікат. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
  6. Edward Woyniłłowicz, Wspomnienia 1847–1928, Wilno 1931, s. 348

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 211. ISBN 978-83-227-2629-7.
  • Uładzimir Babkou, Historyja Minska/Istorija Minska, Mińsk 2006
  • Zachar Szybieka, Minsk: staronki życcia darewalucyjnaha horada, Mińsk 1994
  • Zachar Szybieka, Minsk sto gadou tamu, Mińsk 2007