Stanisław Górka (aktor)
|
||
![]() |
||
Imię i nazwisko | Stanisław Kazimierz Górka | |
Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1954 Garwolin |
|
Zawód | aktor teatralny i filmowy, pedagog | |
Lata aktywności | od 1977 | |
Zespół artystyczny | ||
Teatr Współczesny w Warszawie | ||
Odznaczenia | ||
![]() |
||
Strona internetowa |
Stanisław Kazimierz Górka (ur. 18 kwietnia 1954 w Garwolinie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Swój debiut teatralny odbył na scenie PWST w podwójnej roli Antygona i Autolikusa w sztuce Zimowa powieść Williama Szekspira[1].
Od 1979 nauczyciel akademicki w PWST w Warszawie, W 1987 uzyskał stopień doktorski, a w 2002 habilitację.
Od 1977 aktor Teatru Współczesnego w Warszawie, a od 1993 lider Towarzystwa Teatralnego Pod Górkę. Ponadto występował w Teatrze Dramatycznym, Teatrze Nowym i Centrum Łowicka w Warszawie, Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie i Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Największą popularność telewizyjną przyniosła mu rola Zbigniewa w serialu Plebania. W 2011 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W 2013 Medalem Gloria Artis.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Filmy
- 1977:
- Rekord świata jako Tomek
- Tajny detektyw jako Teofil, syn Winiarskiego
- 1978: Zaległy urlop jako Tomek
- 1979:
- Ojciec królowej jako Służący przynoszący królowi mleko
- Dyrygent jako Kontrabasista
- 1980: Ukryty w słońcu jako Asystent
- 1981: Wielka majówka jako milicjant
- 1987:
- Sami dla siebie
- Weryfikacja jako Ekolog
- 1988: Biesy jako spiskowiec
- 1989: Kawalerki
- 1991: Panny i wdowy jako SB-ek
- 1994: Zawrócony jako Dzielnicowy Albin
- 1995: Pułkownik Kwiatkowski jako Sierżant Tomaszek
- Seriale
- 1977: Parada oszustów
- 1977–1978: Układ krążenia jako Piłkarz Górka
- 1979–1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Guterer, sekretarz hrabiego
- 1979: Przyjaciele
- 1982: Popielec jako Nakopalec
- 1990: jako Jan Kiliński
- 1991: Panny i wdowy jako SB-ek na ślubie Zuzanny
- 1997: Sława i chwała jako por. Kieliszek
- 1998–2003: Miodowe lata jako Małkowski
- 2000-2012: Plebania jako Zbigniew
- 2000–2001: Przeprowadzki jako spiker w radio (głos)
- 2005: Auschwitz. Naziści i „ostateczne rozwiązanie” jako Karl Bischoff
- 2005–2007: Magda M. jako Dariusz Lesicki
- 2014: Czas honoru jako cywil za drzwiami (odc. 11)
Role teatralne[edytuj | edytuj kod]
- PWST w Warszawie
- 1977: Zimowa opowieść (reż: Mrozowska Zofia)
- 1993: Kupiec wenecki (reż: Argent Edward)
- Teatr Dramatyczny w Warszawie
- 1977: Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale (reż: René Ludwik)
- 1993: Kolęda na cztery głosy (reż: Leon Schiller)
- Teatr Współczesny w Warszawie
- 1977: Największa świętość (reż: Englert Maciej)
- 1978: Przebudzenie wiosny (reż: Zaleski Krzysztof)
- 1978: Dziady kowieńskie (reż: Kreczmar Jerzy)
- 1979: Krawiec (reż: Axer Erwin)
- 1980: Tryptyk (reż: Axer Erwin)
- 1980: Kobieta (reż: Englert Maciej)
- 1981: Smok (reż: Zaleski Krzysztof)
- 1982: Pastorałka (reż: Englert Maciej)
- 1982: Mahagonny (reż:Zaleski Krzysztof)
- 1983: Sen nocy letniej (reż: Englert Maciej)
- 1983: Człowiek-Słoń (reż: Kochańczyk Marcel)
- 1984: Walka karnawału z postem (reż: Wiśniewski Janusz)
- 1984: Niech no tylko zakwitną jabłonie (reż: Zaleski Krzysztof)
- 1985: Trzy siostry (reż: Englert Maciej)
- 1986: Lorenzaccio (reż: Zaleski Krzysztof)
- 1987: Mistrz i Małgorzata (reż: Englert Maciej)
- 1988: Dyliżans (reż: Englert Maciej)
- 1991: Wieczór Trzech Króli (reż: Englert Maciej)
- 1992: Sami porządni ludzie (reż: Kutz Kazimierz
- 1992: Wdowy (reż: Axer Erwin)
- 1993: Wizyta starszej pani
- 1994: Miłość na Krymie (reż: Axer Erwin)
- 1995: Zimowa opowieść (reż: Englert Maciej)
- 1995: Martwe dusze (reż: Englert Maciej)
- 1998: Nasze miasto (reż: Englert Maciej)
- 1999: Mieszczanin szlachcicem (reż: Englert Maciej)
- 2000: Barbarzyńcy. Sceny z miasta powiatowego (reż: Glińska Agnieszka)
- 2002: Wniebowstąpienie (reż: Englert Maciej)
- 2004: Męczeństwo Piotra Ohey'a (reż:Englert Maciej)
- Teatr Nowy w Warszawie
- 1982: Opera za trzy grosze (reż: Nyczak Janusz)
- Towarzystwo Teatralne Pod Górkę w Warszawie
- 1994: Ten drogi Lwów
- 1999: Hemar mniej znany (reż: Wiśniewski Tadeusz)
- 2007: No, i jak tu nie jechać ... (reż:Matyszkiewicz Grażyna)
- Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy
- 2004: Czego nie widać (reż: Orzechowski Adam)
- Bałtycki Teatr Dramatyczny im.Juliusza Słowackiego w Koszalinie
- 2008: Damy i huzary (reż: Ziniewicz Piotr)
- 2010: Colas Breugnon (reż: Wiśniewski Tadeusz)
- Centrum Łowicka w Warszawie
- 2009: Warszawa moich wspomnień (reż:Dobrzyńska Barbara)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Górka w bazie Internet Movie Database (ang.)
- Stanisław Górka w bazie Filmweb
- Stanisław Górka w bazie filmpolski.pl
- Stanisław Górka w bazie e-teatr.pl
- Stanisław Górka na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Tadeusz Kijowski Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989–2004, Wydawnictwo AnTraKt, 2010
- Teatr to miejsce spotkania
- Paradoks o Ogródkach (III) ISBN 978-83-923292-8-2
- Thea to znaczy widzenie (IV) ISBN 978-83-923292-9-9
- Stanisław Górka, Towarzystwo Teatralne "Pod Górkę" [dostęp 3 stycznia 2012]
- Stanisław Górka: Znowu jestem sobą, dziennikwschodni.pl [dostęp 3 stycznia 2012]