Stanisław Gawlik (aktor)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Lata aktywności |
1945–1990 |
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Gawlik (ur. 3 listopada 1925 w Słupnej k. Katowic, zm. 7 lutego 1990 w Warszawie[1]) – polski aktor teatralny i filmowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Aktor teatrów: Starego w Krakowie, Miejskiego w Katowicach, Ziemi Pomorskiej w Toruniu, Polskiego w Poznaniu, Dramatycznego we Wrocławiu. Od 1951 grał na deskach teatrów warszawskich: Ateneum (1951–1958) i Dramatycznego (1958–1990). W 1986 roku odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Pochowany został na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie (kwatera W-XIX-4-1-6)[1][2].
Był mężem aktorki Heleny Dąbrowskiej-Gawlik (1923–2003)[3].
Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Odbicia (1989) – mężczyzna grający w karty (odc. 5)
- W labiryncie (1988–1990) – przedstawiciel dyrekcji i rady zakładowej Instytutu wręczający upominek z okazji dnia kobiet
- Dekalog (1988) (Dekalog dwa, Dekalog sześć) – listonosz Wacek
- Mistrz i Małgorzata (1988) – Głuchariow, członek „Massolitu” (odc. 1, 3, 4)
- Rzeka kłamstwa (1987) – kucharz Raszewski (odc. 3)
- Tulipan (1986) – krawiec (odc. 5)
- Zmiennicy (1986) – dyrektor PGR (odc. 5)
- Alternatywy 4 (1983) – zaangażowany poeta rozmawiający z Aniołem
- Akademia pana Kleksa (1983) – Sancho Pancho
- Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1981) – Antoni Krzyżanowski, budowniczy Bazaru (odc. 3 i 4)
- Wojna światów – następne stulecie (1981) – portier w domu Idema
- Dom (1982, 1987) – dyrektor biura kadr w FSO (odc. 9, 11, 13)
- Punkt widzenia (1980) – portier w oddziale ZUS (odc. 1)
- Tajemnica Enigmy (1979) – szef kelnerów przygotowujący kolację w mieszkaniu Langera (odc. 2)
- 07 zgłoś się (1978) – właściciel domu wcześniej należącego do Sulimy (odc. 9)
- Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz (1978) – Stefan Kołodziej, dyrektor zakładów wypożyczających dźwig
- Kochaj albo rzuć (1977) – Polonus na pogrzebie Johna Pawlaka
- Lalka (1977) – licytant Szlangbauma (odc. 4)
- Polskie drogi (1976–1977) – Franciszek Bolkowski, właściciel zakładu pogrzebowego, wspólnik Kurasia (odc. 6 i 7)
- Brunet wieczorową porą (1976) – Barańczak, sąsiad Romanów
- Złota kaczka (1976) – kupiec
- Dyrektorzy (1975) – przedstawiciel władz wojewódzkich
- Chłopi (1972) – naczelnik (odc. 12)
- Gonitwa (1971) – listonosz
- Nie lubię poniedziałku (1971) – milicjant chcący wypisać mandat orkiestrze z Chmielnej
- Barbara i Jan (1964) – inżynier oprowadzający Barbarę i Jana po fabryce (odc. 3)
- Rozwodów nie będzie (1963) – robotnik (zdarzenie 1)
- Gangsterzy i filantropi (1963) – sędzia
- Trudna miłość (1953) – niedowiarek
Źródło: Filmpolski.pl[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Stanisław Gawlik w bazie filmpolski.pl
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze, cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2022-11-07].
- ↑ Zaniedbane groby gwiazd Barei. Aktor „Rancza” i kucharz ze „Złotopolskich”. (Nie)zapomniani WIDEO, se.pl [dostęp 2023-01-27].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Gawlik w bazie Filmweb
- Stanisław Gawlik w bazie filmpolski.pl
- Stanisław Gawlik, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].
- Stanisław Gawlik na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Stanisław Gawlik w bazie IMDb (ang.)