Przejdź do zawartości

Stanisław Grabowski (minister)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Grabowski
Ilustracja
Herb
Topór
Rodzina

Grabowscy herbu Topór

Data i miejsce urodzenia

29 października 1780
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 października 1845
Warszawa

Ojciec

Stanisław August Poniatowski

Matka

Elżbieta Grabowska z Szydłowskich

Żona

1.ż.: Cecylia Grabowska z Dembowskich
2.ż.: Julia Zabiełłówna

Dzieci

z Cecylią Grabowską:
Konstancja Grabowska
Leon Grabowski
Ludwik Grabowski
Melania Grabowska
Stanisław Grabowski
z Julią Zabiełłówną:
Antonina Grabowska
Izabela Grabowska
Maria Grabowska
Aleksander Grabowski
Michalina Grabowska
Felicja Grabowska
Stanisław Grabowski

Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Orła Białego Komandor Honoru i Dewocji (ius patronatus) – Zakon Maltański (SMOM) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)

Stanisław Grabowski przyjął herb Topór, zamiast herbu Oksza[1] (ur. 29 października 1780 w Warszawie, zm. 3 października 1845 tamże) – hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[2], od 1809 sekretarz Rady Stanu Księstwa Warszawskiego, minister prezydujący w Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Królestwa Polskiego od grudnia 1820 roku do listopada 1830 roku[3], prezydujący w Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn naturalny króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego i Elżbiety Szydłowskiej, brat Michała.

Był absolwentem Szkoły Głównej Wileńskiej[4]. Jako sekretarz generalny Rady Ministrów i członek Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk, przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego w 1812 roku[5].

Od 1818 poseł na sejm w Warszawie, gdzie odznaczył się duchem reakcji, senator-kasztelan Królestwa Polskiego (kongresowego) w 1819 roku[6], senator-wojewoda Królestwa Polskiego od 1825 roku. 20 lipca 1831 skreślony z listy senatorów[7].

W latach (1821-1832) był ministrem oświaty i wyznań w Królestwie Kongresowym. W roku 1836 został kontrolerem generalnym Królestwa. W tym samym roku zmienił herb z Okszy Grabowskich na Topór.

Od 1800 Kawaler Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego, a od 1803 – Komandor Honoru i Dewocji Orderu Maltańskiego[8]. W 1829 odznaczony Orderem Orła Białego[9]. Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Aleksandra Newskiego[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa z Cecylią z Dembowskich (córką Józefa) miał piątkę dzieci[11][12]: Konstancję (1806-??), Leona (1807-1865), Ludwika (1808-1890), Melanię (1813-1864) oraz Stanisława (ur. i zm. 1821). Z drugiego małżeństwa z Julią Zabiełłówną pochodzili: Antonina (1823-1848), Izabela (1825-1826), Maria (1826-1892), Aleksander (1826-??), Michalina (1828-??), Felicja (1829-1853) i Stanisław (1831-1832).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polska Encyklopedia Szlachecka. T. V. Warszawa, 1936, s. 356
  2. Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
  3. Andrzej Biernat , Ireneusz Ihnatowicz , Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 572.
  4. Janina Kamińska, Universitas Vilnensis 1793-1803, Od Szkoły Głównej Wielkiego Księstwa Litewskiego do Imperatorskiego Uniwersytetu Wileńskiego, Warszawa 2012, s. 404.
  5. Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 2, s. 15.
  6. Diarjusz Senatu z roku 1830-1831, wydał Stefan Pomarański, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 454.
  7. Małgorzata Karpińska, Senatorowie, posłowie i deputowani Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, Warszawa 2002, s. 48.
  8. Stefan K. Kuczyński (red.): Zakon Maltański w Polsce. Warszawa: DiG, 2000, s. 204.
  9. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 289-290..
  10. Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 23.
  11. K. W. Wójcicki, Cmentarz Powązkowski pod Warszawą. T. 3, Warszawa 1858, s. 5.
  12. M.J. Minakowski: Stanisław Grabowski na stronie Genealogii potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2014-07-28].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]