Stanisław Kazimierz Cikowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Cikowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1899
Czarny Dunajec

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1959
Kraków

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1912–1925 Cracovia 14 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1921–1924  Polska 9 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Kazimierz Cikowski (ur. 14 lutego 1899 w Czarnym Dunajcu, zm. 2 grudnia 1959 w Krakowie) – polski piłkarz, środkowy pomocnik. Olimpijczyk. Długoletni zawodnik Cracovii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 lutego 1899 w Czarnym Dunajcu w wielodzietniej rodzinie Ferdynanda urzędnika skarbowego i Florentyny z Suwadów. W latach 1905-1909 chodził do szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości. Naukę kontynuował w krakowskim III Gimnazjum im Króla Jana III Sobieskiego. W 1917 roku dostał świadectwo dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1925 otrzymał tytuł doktora medycyny. W trakcie studiów zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego. Do lutego 1919 pełnił służbę wartowniczą w krakowskim baonie akademickim, a następnie podoficera sanitarnego[1]. W latach 1920-1921 pełnił funkcję adiutanta Dowództwa Okręgu Garnizonu w Krakowie. W czerwcu 1921 został podporucznikiem rezerwy[2].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Piłkę nożną uprawiał od lat gimnazjalnych. W 1912 został członkiem Cracovii. W czerwcu 1916 został zawodnikiem pierwszego zespołu. Do połowy 1925 rozegrał 226 spotkań. W 1921 został mistrzem kraju. Zagrał w historycznym, pierwszym meczu międzypaństwowym polskiej kadry – 18 grudnia 1921 Polska przegrała w Budapeszcie z Węgrami 0:1. W reprezentacji rozegrał 9 spotkań. Brał udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu [2]. Dwunastokrotnie wystąpił w reprezentacji Krakowa w meczach międzynarodowych i międzyokręgowych. W 1925 zakończył karierę piłkarską[2]. We wrześniu 1939 był lekarzem w szpitalu wojskowym nr 1003 w Przemyślu. Po powrocie do Krakowa udzielał pomocy medycznej piłkarzom działającym w ruchu konspiracyjnym w Krakowie[2].

Po wojnie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu wojny włączył się do pracy społecznej w Cracovii. W 1946 został członkiem sądu honorowego Klubu Sportowego Cracovia. W 1956 wchodził w skład komitetu organizacyjnego jubileuszu 50-lecia Cracovii. pracował także w społecznej służbie zdrowia. Od 1948 był zatrudniony w Wydziale Prezydium Miejskiej Rady Narodowej[3]. Zmarł 2 grudnia 1959 w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera FD-płn.-5).

Grób Stanisława Cikowskiego na cmentarzu Rakowickim

Ukończył studia na wydziale medycyny Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracował jako ginekolog-położnik.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wryk 2015 ↓, s. 176.
  2. a b c d Wryk 2015 ↓, s. 177.
  3. Wryk 2015 ↓, s. 177-178.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 177-178. ISBN 978-83-64864-22-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]