Stanisław Koniuszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Koniuszewski
Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1901
Lwów

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1918
Lwów

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Stanisław Koniuszewski (ur. 21 listopada 1901 we Lwowie, zm. 9 listopada 1918 tamże) – polski gimnazjalista, Orlę Lwowskie.

Tablica upamiętniająca poległych uczniów IV Gimnazjum we Lwowie

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 listopada 1901 we Lwowie[1][2]. W roku szkolnym 1918/1918 rozpoczął naukę w maturalnej VIII klasie w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[1][3][4].

U kresu I wojny światowej uczestniczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Poległ 9 listopada[5] 1918 w ogrodzie Kościuszkowskim, trafiony trzema[1] lub pięcioma kulami[4] (według innego źródła pod gmachem sejmu[2][4]. Jego ciało pozostawały tam przez 9 dni z uwagi na prowadzony ostrzał[2]. 30 listopada 1918 został pochowany tymczasowo koło Techniki[1][4]. 5 stycznia 1919 jego zwłoki przeniesiono na Cmentarz Łyczakowski we Lwowie[1][4]. Spoczął na tamtejszym Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera VII, miejsce 439[6]; według innej wersji kwatera IX, miejsce 611[2]).

W latach 20. w westybulu gmachu IV Państwowego Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie została ustanowiona tablica upamiętniająca uczniów szkoły poległych w walkach w obronie Lwowa i Kresów, a wśród wymienionych na niej był Stanisław Koniuszewski[7].

Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 4 listopada 1933 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Zakład wśród wydarzeń bieżących. W: Sprawozdanie Dyrekcyi Gimnazyum IV. we Lwowie za rok szkolny 1918/19. Lwów: 1914, s. 12.
  2. a b c d Piotr W. Kochański: Stanisław Koniuszewski. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-12-10]. za: Stanisław Nicieja: Cmentarz Obrońców Lwowa. Wrocław / Warszawa / Kraków: Ossolineum, 1990, s. 334.
  3. Sprawozdanie Dyrekcyi Gimnazyum IV. we Lwowie za rok szkolny 1918/19. Lwów: 1919, s. 26.
  4. a b c d e Orlęta Lwowskie. Stanisław Koniuszewski. „Panteon Polski”. Z. 22, s. 14-15, Styczeń 1926. 
  5. Według tego źródła 10 listopada 1918, wskazany jako „Koniuszowski”. Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
  6. W szesnastą rocznicę. Lwów: Towarzystwo Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie, 1934, s. 41.
  7. Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 35.
  8. M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.