Stanisław Krasiński (1534–1598)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Krasiński
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

1534
Miszewo Murowane

Data i miejsce śmierci

12 września 1598
Kraków

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Stanisław Krasiński herbu Ślepowron (ur. 1534 w Miszewie Murowanym, zm. 12 września 1598 w Krakowie) – brat Franciszka i Andrzeja, doktor obojga praw, archidiakon łęczycki, kanonik łowicki i gnieźnieński od 1562, sekretarz królewski od 1566, sekretarz Stefana Batorego[1], kanonik krakowski i kustosz płocki od 1571, archidiakon krakowskiej kapituły katedralnej[2] od 1573, kanonik sandomierski od 1588 oraz prałat.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem stolnika ciechanowskiego Jana Krasińskiego. W 1550 zapisał się na studia na Akademię Krakowską. 23 września 1562 został kanonikiem gnieźnińskim, na sejmach 1563 i 1565 bronił dóbr kapitulnych przed egzekucją. W 1565 posłował do Rzymu jako wysłannik polskiego duchowieństwa; przed papieżem Piusem IV wygłosił mowę; uzyskując zawieszenie dla Polski postanowień soboru trydenckiego przeciwko łączeniu beneficjów, a prócz tego 18 września 1565 otrzymał w Rzymie godność doktora obojga praw. W 1566 został sekretarzem królewskim dzięki poparciu brata Franciszka, sprawował funkcję wielkiego sekretarza (regenta kancelarii mniejszej). Na tym stanowisku uczestniczył w sejmie unijnym 1569 i elekcyjnym 1573. W 1568 został scholastykiem gnieźnieńskim, w 1571 kustoszem płockim i kanonikiem krakowskim, w 1573 był kanonikiem warszawskim i sandomierskim oraz archidiakonem krakowskim. Kapituła gnieźnieńska wysłała go na sejm w 1566 i koronacyjny w 1574, a krakowska na sejmy 1572, 1573 i 1582 oraz na sejmik generalny małopolski 1576 a także na synody piotrkowskie 1577 i 1589 oraz na obrady Trybunał Koronnego w 1590. W sierpniu 1591 r. nowy biskup krakowski Jerzy Radziwiłł mianował go zarządcą diecezji na czas swego pobytu we Włoszech oraz wikariuszem generalnym. Dwie ostatnie funkcje pełnił Krasiński od 8 listopada 1591 do śmierci. Zmarł w Krakowie lub okolicy 11 (lub 12) września 1598 r. Pochowany w katedrze wawelskiej, gdzie ma epitafium a drugie późniejsze w Krasnem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Kieniewicz, Sekretariat Stefana Batorego. Zbiorowość i kariery sekretarzy królewskich, w: Studia staropolskie, t. IV, Warszawa 1986, s. 64.
  2. Statuta capitularia ecclesiae cathedralis Cracoviensis, Ed. I. Polkowski, Kraków, 1884 s. 127.