Stanisław Mazur (1925–2017)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Mazur
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1925
Biłgoraj

Data śmierci

16 marca 2017

Zawód, zajęcie

działacz kombatancki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Stanisław Mazur (ur. 26 kwietnia 1925 w Biłgoraju, zm. 16 marca 2017[1]) – polski żołnierz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej oraz powojenny działacz kombatancki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1942 został wprowadzony w szeregi Armii Krajowej przez Ryszarda Radeja, ps. "Waligóra". Początkowo był łącznikiem między Komendą Obwodową i innymi jednostkami w terenie dostarczając pocztę między innymi do rejonów AK w Krzeszowie, Frampolu, Tarnogrodzie oraz meldunki i leki ze szpitala w Biłgoraju. Z czasem pracę łącznika zaczął łączyć z działalnością wywiadowczą. 24 września 1943 brał udział w akcji odbicia więźniów z więzienia w Biłgoraju. W sierpniu 1944 został aresztowany przez NKWD, ale zdołał zbiec. 29 listopada 1944 został aresztowany przez funkcjonariuszy UB, a następnie 28 stycznia 1945 uwolniony przez oddział Konrada Bartoszewskiego ps. "Wir"[2].

Po zakończeniu działań wojennych odbył służbę wojskową w Samodzielnym Pułku Łączności w Zgierzu, a następnie w Centralnych Warsztatach Łączności w Pruszkowie. Po powrocie do rodzinnego Biłgoraja podjął pracę w elektrowni miejskiej, przechodząc na emeryturę w 1982. W 1999 został członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, zaś od 2003 piastował funkcję prezesa Koła Rejonowego ŚZŻAK w Biłgoraju[3]. W 2015 został mianowany majorem[2].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]