Stanisław Mika

Stanisław Mika
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1931 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	22 września 2017 ; Warszawa
	profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: psychologia społeczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1963
Profesura	31 maja 1975
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski

Stanisław Mika (ur. 6 maja 1931 w Warszawie, zm. 22 września 2017 tamże) – polski psycholog należący do grupy pionierów polskiej psychologii społecznej.

Po ukończeniu Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie zaczął studia na Uniwersytecie Warszawskim, najpierw wybrał studia polonistyczne, ale po roku zmienił kierunek i związał się z psychologią na tym uniwersytecie. Po stażu w Center for Group Dynamics w Ann Arbor w Michigan, przeniósł na polski grunt idee wypracowane przez amerykańską szkołę psychologii społecznej którą tworzyli: Leon Festinger, Milton Rokeach, Harold Kellety, Dorwin Cartwright i Muzafer Sherif.

Karierę naukową rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim pod kierunkiem Tadeusza Tomaszewskiego broniąc pracy doktorskiej w 1963 i do odejścia na emeryturę związany był z Wydziałem Psychologii tej uczelnią. W roku 1975 uzyskał tytuł profesora.

Był jednym z założycieli Europejskiego Towarzystwa Psychologii Społecznej pozostając przez dwie kadencje członkiem zarządu Towarzystwa oraz Polskiego Towarzystwa Psychologii Społecznej.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

Wstęp do psychologii społecznej (1972)
Psychologia społeczna (1981)
Jak modyfikować własne zachowanie? (1987)
O różnych drogach samodoskonalenia (1992)
Psychologia społeczna dla nauczycieli, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 1998, ss. 257, ISBN 83-86770-87-2

↑ Prof. dr hab. Stanisław Mika, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-10-01] .^{[martwy link]}

Zasłużeni dla Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego - Stanisław Mika
Wykaz profesorów i docentów Uniwersytetu Warszawskiego. Dane biograficzne, "Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego", tom 10 (redaktor Ludwik Bazylow), 1971, s. 76