Stanisław Naruszewicz (zm. 1650)

Stanisław Naruszewicz
	; Wadwicz
Rodzina	Naruszewiczowie herbu Wadwicz
Data i miejsce śmierci	27 maja 1650 ; Wilno
Ojciec	Krzysztof Naruszewicz
Matka	Elżbieta Szymkiewicz
Żona	Anna Sapieha
Dzieci	Joanna Naruszewicz; Teodora Naruszewicz; Konstancja Naruszewicz

Stanisław Naruszewicz herbu Wadwicz (zm. 27 maja 1650 w Wilnie) – referendarz litewski w 1642 roku, pisarz wielki litewski w latach 1630–1650, dzierżawca nowodworski, starosta lidzki w latach 1629–1646, dworzanin pokojowy Jego Królewskiej Mości^[1], starosta siemieniski i metelski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Krzysztofa, podskarbiego wielkiego litewskiego i Elżbiety Szymkiewicz, wojewodzianki witebskiej. Brat Aleksandra Krzysztofa, podkanclerzego litewskiego. Poślubił Annę, córkę Aleksandra Dadźboga Sapiehy, wojewody mścisławskiego. Miał pięcioro dzieci: Córki: Joanna, późniejsza żona Jana Isajkowskiego, kasztelana smoleńskiego; i Konstancja, żona Władysława Karęgi. Synowie: Aleksander, starosta uszpolski, rotmistrz królewski, Krzysztof i Kazimierz, kanonik wileński^[2].

Urzędy[edytuj | edytuj kod]

Poseł województwa wileńskiego na sejm elekcyjny Władysława IV Wazy. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 31 lipca 1648 roku^[3]. Poseł wileński na konwokację warszawską 1648 roku^[2]. W roku 1632 został elektorem z województwa trockiego. Od 1639 roku referendarz litewski. Sławę zyskał jako mówca.

Podpisał pacta conventa Jana II Kazimierza Wazy w 1648 roku^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 223.
↑ ^a ^b biogram z XXII tomu Polskiego Słownika Biograficznego autorstwa Andrzeja Rachuby.
↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 86.
↑ Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 21.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej”, (wyd. 1904-1917, tom 12, s. 39 – Naruszewiczowie herbu Wadwicz)

[1] Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 223.

[:0-2] ram z XXII tomu Polskiego Słownika Biograficznego autorstwa Andrzeja Rachuby.

[3] Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 86.

[4] Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 21.

[1]

[2]

[3]

[4]