Stanisław Sierotwiński (1909–1975)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: literaturoznawca | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Stanisław Sierotwiński (ur. 6 lutego 1909 w Krakowie, zm. 23 lipca 1975 tamże) – historyk literatury, profesor krakowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława wiceprezesa Krakowskiej Kongregacji Kupieckiej. W 1927 zdał maturę i zaczął studiować na Uniwersytecie Jagiellońskim filologię polską. Na podstawie monografii o Mieczysławie Pawlikowskim uzyskał w 1936 stopień doktora w Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1936— 1939 jako urzędnik prywatny w Stanisławowie. Podczas okupacji przebywał w Krakowie. 15 lutego 1945 zgłosił się do pracy w Bibliotece Jagiellońskiej. Jesienią 1954 rozpoczął on zajęcia dydaktyczne w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej. W roku 1957 otrzymał nominację na zastępcę profesora tej uczelni, z którą związał się na trwałe do końca życia. Z dniem 24 czerwca 1957 został przeniesiony z BJ na Uniwersytet Jagielloński, gdzie w Katedrze Historii Literatury Polskiej prowadził, podobnie jak i w WSP, zajęcia z historii literatury polskiej, bibliografii, edytorstwa i nauk pomocniczych. W roku 1963 habilitował się na UJ na podstawie dysertacji Maryla Wolska. Życie, środowisko, twórczość. W 1974 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego krakowskiej WSP. Już jako wykładowca wyższych uczelni został powołany na członka Komisji Historyczno-literackiej Oddziału PAN w Krakowie[1]. Specjalizował się w rozprawach na temat poezji ludowej Podhala i związków pisarzy polskich z Podhalem, autor Słownika terminów literackich. Opublikował szereg haseł w Słowniku pracowników książki polskiej (1972) oraz wcześniejszym zeszycie próbnym tego wydawnictwa (1958).
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2] (kwatera JA, rząd wsch.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ [1] Antoni Jopek Stanisław Sierotwiński (6 lutego 1909 - 23 lipca 1975) nekrolog
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 258, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarowiecki J., Bibliotekarz, bibliograf, historyk literatury i kultury literackiej. Akademia Pedagogiczna w Krakowie, 2004. (wersja elektroniczna, dostęp: 3 maja 2009)
- Gustaw Schmager, Stanisław Sierotwiński, [w:] Słownik pracowników książki polskiej, Suplement (pod redakcją Ireny Treichel). Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa-Łódź 1986, s. 197–198.