Stanisław Sokołowski (zm. 1649)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Pomian

Stanisław Sokołowski z Wrzący Wielkiej herbu Pomian (zm. w 1648 lub 1649) – kasztelan bydgoski w latach 1643–1644, surogator grodzki poznański, pisarz ziemski brzeski kujawski od 1624 roku (zrezygnował przed 20 grudnia 1627 roku), starosta dybowski[1]. Był komisarzem do rozsądzania konfliktów na granicy ze Śląskiem i Brandenburgią. Ufundował w Toruniu na Podgórzu kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz klasztor oo. franciszkanów (1644).

Syn Jarosława Sokołowskiego z Wrzący Wielkiej i Elżbiety z Grochowskich. Brat Wojciecha, jezuity, filozofa, teologa i Aleksandra, biskupa kijowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990, s. 269.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]