Stanisław Stawicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Stawicki
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1930
Zagórów

Data śmierci

20 lipca 2016

Zawód, zajęcie

konserwator zabytków

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Tytuł naukowy

profesor zwyczajny

Rodzice

Jan Stawicki
Maria Bączykowska

Odznaczenia
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”
Grób Stanisława Stawickiego na Cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Władysław Stawicki (ur. 13 listopada 1930 w Zagórowie, zm. 20 lipca 2016) – specjalista w zakresie konserwacji zabytków.

Ukończył studia na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1957 r. Od roku 1996 był profesorem zwyczajnym Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1960–1962 zajmował się konserwacją malowideł ściennych z XVII-XIX w. w pałacu w Wilanowie. W latach 1972–1978 konserwował bizantyńsko-ruską polichromię ścienną z 1418 roku w kościele zamkowym w Lublinie. Kolejnym obiektem jego pracy były obrazy M. Willmana z cyklu "Martyrologia świętych" w kościele Wszystkich Świętych i kościele św. Wawrzyńca w Warszawie.

W roku 1997 otrzymał złotą odznakę „Za opiekę nad zabytkami”.

Zmarł 20 lipca 2016[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Papirusy Tebańskie, 1987
  • Szkice z dziejów unickiego klasztoru w Supraślu, w: "Biuletyn Konserwatorski Województwa Białostockiego", 1995
  • Techniczne i technologiczne problemy ściennych malowideł bizantyńsko-ruskich w kościele zamkowym w Lublinie, w: Kaplica Trójcy Świętej na Zamku Lubelskim, 1999.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Stawicki. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-07-23]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), tom IV: S–Ż, Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 2002, s. 221–222 (z fotografią)