Stanisław Tondos
|
||
![]() Jacek Malczewski, Portret Stanisława Tondosa |
||
Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1854 Kraków |
|
Data i miejsce śmierci | 22 grudnia 1917 Kraków |
|
Narodowość | polska | |
Dziedzina sztuki | Malarstwo |
Stanisław Tondos (ur. 10 marca 1854 w Krakowie, zm. 22 grudnia 1917 tamże) – polski malarz pejzażysta.
Studiował w latach 1869–1875 w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki i Władysława Łuszczkiewicza, naukę kontynuował w Wiedniu i Monachium. Artysta malował przede wszystkim akwarele przedstawiające pejzaże miejskie (weduty), posługiwał się również techniką olejną i pastelami. Najczęściej przedstawiał Kraków, malował też Warszawę, Poznań i Lwów, wyjeżdżał pracować do Wenecji, Wiednia, Norymbergi i Magdeburga. Jego prace mają współcześnie wartość dokumentalną, ilustrują bowiem wygląd nieistniejących budynków i całych zespołów architektonicznych.
Stanisław Tondos był zwolennikiem propagowania sztuki za pomocą kart pocztowych, jego prace były popularyzowane w tej formie przez wydawnictwo Salonu Malarzy Polskich. W 1886 roku przy współpracy z Juliuszem Kossakiem wydał tekę graficzną pt. Klejnoty m. Krakowa zawierającą reprodukcje 24 akwarel. Później z Wojciechem Kossakiem publikował kolejne cykle akwarel: Kościół Mariacki w Krakowie (1892), Wawel przeszłości skarbnica, siedziba Piastów i Jagiellonów (1910) i Kraków Legiony (1915–1917). W Krakowie wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w Warszawie zaś w Towarzystwie Zachęty i w Salonie Krywulta. Otrzymał złote medale na wystawach pocztówek w Warszawie i w Paryżu w 1900, był też kierownikiem artystycznym czasopisma Świat.
Jego kariera przebiegała nie bez kłopotów. Na studiach profesor Jan Stanisławski uważał go za analfabetę artystycznego[1]. Później, gdy Tondos zdał sobie sprawę, że nie potrafi zadowalająco przedstawiać ludzkich postaci, zmuszony był do współpracy z Kossakami, którzy dla niego malowali sztafaż. Źródłem problemów był również wyjątkowo niski wzrost i nerwowy charakter artysty, którego utarczki z krakowskimi "andrusami" były tematem wielu anegdot i opowieści[2].
Spis treści
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Akwarela przedstawiająca pałac Goetza w Brzesku
-
Wieża ratuszowa wraz z już nieistniejącym przyległym odwachem w Krakowie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Zieliński. Historia pocztówki krakowskiej. „Gazeta Antykwaryczna”. 12/2000 (57).
- ↑ Kopiec wspomnień. Warszawa: 1959.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Krakowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 998-999. ISBN 978-83-01-13325-2.
- Sztuka.pl – biogram (pol.). [dostęp 08.11.2010].