Stanisław Wituła
| Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1932 |
|---|---|
| Data śmierci |
23 marca 2006 |
| Poseł VII kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 21 marca 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Stanisław Wituła (ur. 20 listopada 1932 w Dzióbinie, zm. 23 marca 2006[1]) – polski elektromonter i działacz partyjny, poseł na Sejm PRL VII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Józefa i Anny. Uzyskał wykształcenie podstawowe. W 1950 został absolwentem Szkoły Przysposobienia Przemysłowego w Krapkowicach, po czym skierowano go do pracy we Włocławskich Zakładach Celulozy i Papieru, gdzie był elektromonterem.
Od 1950 był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego, a od 1952 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie pełnił funkcje I i II sekretarza oddziałowej organizacji partyjnej, a także zasiadał w egzekutywie Komitetu Zakładowego oraz w plenum Komitetu Miejskiego we Włocławku. Był delegatem na VII Zjazd partii. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Włocławek. Zasiadał w Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz w Komisji Prac Ustawodawczych.
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Brązowy Krzyż Zasługi (1974)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2017-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-22)].