Stanisław Wysocki z Budzisławia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Dryja

Stanisław Wysocki z Budzisławia herbu Dryja (ur. ok. 1518 roku – zm. w 1575 roku[1]) – kasztelan biechowski, kasztelan lądzki.

Do rodzeństwa jego należał Jan (zm. 1560), opat lądzki, kantor i kanonik gnieźnieński, krakowski, płocki i łęczycki, sekretarz króla Zygmunta II Augusta. Jan Wysocki wsławił się jako legat do papieża Pawła IV oraz do króla neapolitańskiego. Córka kasztelana Stanisława poślubiła Jana Sierakowskiego, kasztelana łęczyckiego.[potrzebny przypis]

Początkowo sędzia ziemski kaliski. W latach 1568–1571 pełnił urząd kasztelana biechowskiego, następnie lędzkiego od 1571. Podpisał unię Korony z Litwą na sejmie lubelskim 1569. Przyjął biskupa posła z Walencji w Budzisławiu koło Koła. Podpisał konfederację warszawską 1573 roku[2].

Poseł województw wpoznańskiego i kaliskiego na sejm krakowski 1553 roku, sejm warszawski 1563/1564 roku, sejm konwokacyjny1573 roku, sejm koronacyjny 1574 roku, poseł województwa kaliskiego na sejm 1565 roku, poseł województwa poznańskiego na sejm 1569 roku[3]. Był uczestnikiem zjazdu w Łowiczu 23 lipca 1572 roku[4].

Był fundatorem kaplicy Św. Anny w Budzisławiu, gdzie został pochowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 112.
  2. Józef Siemieński, Drugi akt Konfederacji Warszawskiej 1573 r. : przyczynek archiwalny do historji ustroju Polski, w: Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności t. Kraków 1930, seria II, t. 42, s. 10 [536].
  3. Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 112, 141, 154, 175, 207, 219.
  4. Karol Sienkiewicz, Skarbiec historii polskiej. t. II, Paryż 1840, s. 25.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]