Stanisław Zieliński (adwokat)

Stanisław Zieliński
	; Stanisław Zieliński (konsul generalny w Berlinie (1929)
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1875 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	19 stycznia 1954 ; Warszawa
	Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 9 grudnia 1930; do 10 lipca 1935
Przynależność polityczna	Stronnictwo Narodowe
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Zieliński (ur. 7 maja 1875 w Wilnie, zm. 19 stycznia 1954 w Warszawie) – polski prawnik, adwokat, konsul generalny RP w Berlinie, poseł na Sejm III kadencji w II RP z ramienia Stronnictwa Narodowego^[1], kierownik wydziału wschodniego Sekcji Politycznej Departamentu Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu na Kraj^[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze, uzyskując tytuł naukowy doktora praw. Pracował w dyplomacji jako konsul generalny RP w Berlinie^[3]. W latach 1930–1935 był posłem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji.

Od 18 do 26 września 1933 pełnił funkcję zastępcy strony cywilnej w procesie przed Sądem Okręgowym w Sanoku, o zabójstwo Jana Chudzika, działacza narodowego zastrzelonego 14 maja 1933 w Brzozowie (wyznaczyli go żona zamordowanego, Janina i ranny w zamachu mjr Władysław Owoc); drugim zastępcą strony cywilnej był inny działacz SN Jan Pieracki^[4].

Był mężem Ksawery z Gniewoszów (1884–1966), ojcem Stanisława, pisarza.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 108-2-6)^[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2019-12-08] .
↑ Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 280.
↑ ^a ^b M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za długoletnią i owocną pracę obywatelską i społeczno-narodową”.
↑ O mord w Brzozowie (sprawozdanie z procesu przed sądem przysięgłych w Sanoku). Lwów: 1933, s. 1-3, 48, 57.
↑ Cmentarz Stare Powązki: MARIA KAROLINA ZIELIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-04-07] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Strona Sejmowa. Stanisław Zieliński. sejm.gov.pl. [dostęp 2019-12-08].

[1] Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2019-12-08] .

[2] Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 280.

[:0-3] M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za długoletnią i owocną pracę obywatelską i społeczno-narodową”.

[4] O mord w Brzozowie (sprawozdanie z procesu przed sądem przysięgłych w Sanoku). Lwów: 1933, s. 1-3, 48, 57.

[5] Cmentarz Stare Powązki: MARIA KAROLINA ZIELIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-04-07] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]