Przejdź do zawartości

Stara Sobótka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stara Sobótka
wieś
Ilustracja
Kościół św. Mateusza i św. Rocha
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łęczycki

Gmina

Grabów

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

99-150[2]

Tablice rejestracyjne

ELE

SIMC

0284530

Położenie na mapie gminy Grabów
Mapa konturowa gminy Grabów, u góry znajduje się punkt z opisem „Stara Sobótka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stara Sobótka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stara Sobótka”
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego
Mapa konturowa powiatu łęczyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stara Sobótka”
Ziemia52°11′07″N 19°01′51″E/52,185278 19,030833[1]

Stara Sobótkawieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Grabów.

Do 1954 roku istniała gmina Sobótka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Między Łęczycą i Kłodawą położona jest wieś Sobótka Stara. Najstarsze źródła świadczą o jej średniowiecznym rodowodzie. Średniowieczne jest także pochodzenie tutejszego kościoła.

Rzymskokatolicka parafia pw. św. Mateusza Apostoła i św. Rocha w Starej Sobótce została erygowana w 1446[3]. Ponadto w miejscowości żyją także wierni Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, którzy przynależą do parafii św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty i św. Rocha Wyznawcy w Nowej Sobótce.

Miejscowy cmentarz kryje w sobie prochy okolicznej szlachty, niestety – podobnie jak w pobliskim Mazewie, czy Świnicach Warckich – na grobach nie umieszczono żadnych dodatkowych danych. Żeby więc wykluczyć jakąkolwiek pomyłkę, ograniczmy się tylko do tych z rozwiniętymi danymi.

W Sobótce Starej zachował się jeden niezbicie szlachecki pomnik. Stylistycznie jest bardzo zbliżony do pomnika Bronisławy z Otockich Karnkowskiej († 1866), pochowanej w Strzegocinie koło Kutna. Różnica jest w materiale - tam występował marmur, na sobóckim cmentarzu użyto piaskowca. Po prawej stronie alei głównej cmentarza św. Rocha, niemal na wprost oddalonej ok. 30 metrów kaplicy, usytuowany jest wspomniany pomnik. Bogatą podstawę wieńczy piękny, neobarokowy krzyż z piaskowca. Z prawej strony umieszczono informację wskazującą na fundację żony. Główne epitafium znajduje się z przodu. Spoczął tu Józef Poradowski (l.62, † 31 III 1861 r.). Pod danymi umieszczono "wiersz":

Maxymą życia jego Było: miłość bliźniego Bez róźnicy stanów Nieprzełamana niczem Jedność i niezachwiana Wiara w przyszłość

Z lewej strony monumentu wyryto napis:

Jako zacny obywatel Dobry mąż i dbały O dobro swych włościan.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisany jest obiekt:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 128422
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1210 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Sobótka. Parafia p.w. św. Mateusza Apostoła i św. Rocha. diecezja.lowicz.pl. [dostęp 2017-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-20)].
  4. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-17].