Stary Bazanów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stary Bazanów
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

rycki

Gmina

Ryki

Liczba ludności (2021)

483[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

08-500[4]

Tablice rejestracyjne

LRY

SIMC

0390870[5]

Położenie na mapie gminy Ryki
Mapa konturowa gminy Ryki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stary Bazanów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stary Bazanów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Bazanów”
Położenie na mapie powiatu ryckiego
Mapa konturowa powiatu ryckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Bazanów”
Ziemia51°37′19″N 22°00′45″E/51,621944 22,012500[1]

Stary Bazanówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie ryckim, w gminie Ryki[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Ryki[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 512 mieszkańców[8].

W latach 1983–1986 staraniem ks. Mariana Piotrowskiego wybudowano kościół, w 1991 erygowano parafię św. Maksymiliana Kolbego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Stary Bazanów[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0390886 Dołki część wsi
0390892 Niwka część wsi
0390900 Szczałba część wsi
0390917 Zadole część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bazanów, dziś Nowy Bazanów i Stary Bazanów – wsie w gminie Ryki. Pierwsza informacja o Bazanowie wówczas nazywanego „Bazanov” pochodzi z roku 1564, była to wówczas wieś w starostwie stężyckim ówczesnego województwa sandomierskiego[9]. W roku 1827 wieś rządowa Bazanów w parafii Nowodwór posiadała 61 domów i 379 mieszkańców[10]. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z roku 1880 i 1900[11] wymienia już dwie wsie Bazanów Stary i Bazanów Nowy:

Bazanów, wś i folw., pow. garwoliński, gm. i par. Ryki. W 1827 r. B. stanowił jeszcze jednę wieś i liczył 61 dom. i 379 mieszk.; obecnie rozdzielony na dwie odrębne części, oznaczone literami A. i B.[12].

W skorowidzu miejscowości z roku 1967 nazwy obu wsi występują jako Stary i Nowy Bazanów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129652
  2. Wieś Stary Bazanów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-18], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-18].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1201 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-06-19].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Ryki. Urząd Gminy Ryki. [dostęp 2017-06-19].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski. Historia - pochodzenie - zmiany, red. K. Rymut, t. I, A-B; t. II, C-D, Kr. 1996-1997. ISBN 83-85579-29-X.
  10. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Policji. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa. 
  11. Bazanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 94.
  12. Bazanów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 120.