Stasys Lozoraitis (junior)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stasys Lozoraitis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1924
Berlin

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1994
Waszyngton

Zawód, zajęcie

dyplomata, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Rzymski – La Sapienza

Odznaczenia
Wielki Krzyż Orderu Krzyża Pogoni (Litwa)
Tablica pamiątkowa poświęcona Stasysowi Lozoraitisowi i jego ojcu

Stasys Lozoraitis (ur. 2 sierpnia 1924 w Berlinie, zm. 13 czerwca 1994 w Waszyngtonie[1]) – litewski dyplomata, polityk i działacz emigracyjny, przywódca litewskiej emigracji w latach 1987–1991, kandydat w wyborach prezydenckich w 1993.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec, Stasys, był posłem Republiki Litewskiej w Berlinie i jej przedstawicielem dyplomatycznym w Rzymie po aneksji państwa dokonanej przez ZSRR.

Stasys Lozoraitis w latach 1935–1939 uczył się w gimnazjum w Kownie. Po 1940 wraz z ojcem opuścił Litwę. Od 1943 pracował w przedstawicielstwie Litwy w Watykanie. W latach 1944–1948 studiował prawo na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza[1].

Wieloletni działacz litewskich organizacji emigracyjnych. Od 1987 reprezentował struktury emigracyjne w USA, kierując Litewską Służbą Dyplomatyczną. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1991 objął urząd ambasadora Republiki Litewskiej w Stanach Zjednoczonych[1].

W 1993 kandydował z poparciem Sąjūdisu na urząd prezydenta Litwy. Przegrał z Algirdasem Brazauskasem, otrzymując 38,9% głosów[2].

Odznaczony Orderem Krzyża Pogoni I klasy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Stasys Lozoraitis. vdu.lt. [dostęp 2016-09-21]. (lit.).
  2. Elections in Lithuania. balticvoices.org. [dostęp 2016-09-21]. (ang.).