State of the Union

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

State of the Union, orędzie o stanie Państwa – coroczne przemówienie Prezydenta Stanów Zjednoczonych do Kongresu i Narodu, w którym mówi o ważnych sprawach dotyczących kraju[1]. Wygłaszane na wspólnej sesji Kongresu Stanów Zjednoczonych zwykle na początku roku na temat aktualnej kondycji kraju[2].

Formalna podstawa orędzia o stanie państwa pochodzi z Konstytucji USA:

Prezydent powinien od czasu do czasu kierować do Kongresu orędzie o stanie Państwa, przedstawiając do rozważenia środki, które uważa za potrzebne i właściwe.

Artykuł II, Sekcja 3, Klauzula 1[2][3].

Przez większość pierwszego stulecia istnienia państwa prezydent składał Kongresowi jedynie pisemne sprawozdanie. Po 1913 roku Woodrow Wilson, 28. prezydent USA, rozpoczął regularną praktykę osobistego wygłaszania przemówienia w Kongresie jako sposobu na uzyskanie poparcia dla programu prezydenta[2]. Wraz z pojawieniem się radia i telewizji przemówienie jest obecnie transmitowane na żywo we wszystkich strefach czasowych Stanów Zjednoczonych przez wiele stacji[4].

Najdłuższe State of the Union w historii: Prezydent James Earl (Jimmy) Carter 33 667 słów w 1981 roku (pisemnie). Prezydent William J. (Bill) Clinton 9 190 słów w 1995 roku (przemówienie)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Definition of STATE OF THE UNION ADDRESS [online], www.merriam-webster.com [dostęp 2023-03-11] (ang.).
  2. a b c d State of the Union Address | US House of Representatives: History, Art & Archives [online], history.house.gov [dostęp 2023-03-11] (ang.).
  3. Konstytucja USA [online], libr.sejm.gov.pl [dostęp 2023-03-11].
  4. Colleen J. Shogan Deputy Director CRS, The President’s State of the Union Address: Tradition, Function, and Policy Implications [online], 16 stycznia 2015.