Stawy (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stawy
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

jędrzejowski

Gmina

Imielno

Liczba ludności (2011)

354[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-313[4]

Tablice rejestracyjne

TJE

SIMC

0239853[5]

Położenie na mapie gminy Imielno
Mapa konturowa gminy Imielno, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stawy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stawy”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Stawy”
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego
Mapa konturowa powiatu jędrzejowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stawy”
Ziemia50°35′12″N 20°28′35″E/50,586667 20,476389[1]

Stawywieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Imielno[5][7].

W XIV w. wieś należała do rodu Mokrskich herbu Róża i to wtedy wzięła swoją nazwę od licznych stawów hodowlanych, które pojawiły się tu już w XVI wieku.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Stawy[5][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
1016380 Pastwisko kolonia
0239860 Zamłynie kolonia

Historia[edytuj | edytuj kod]

W wieku XV wieś Staw (bo tak brzmiała wówczas nazwa wsi) stanowiła własność Mokrskich herbu Różyc (byli jej właścicielami także w XIV wieku). Według Długosza wieś miała łany kmiece, z których dziesięcinę snopową i konopną płacono mansjonarzom w Imielnie[8]. W wieku XVI pobór płacił tu także Mokrski, ród wygasa wraz ze śmiercią Mikołaja Mokrskiego w roku 1591. W wieku XVIII wieś przechodzi do rodziny Łubieńskich herbu Pomian. Właścicielem jest kasztelan sandomierski Bogusław hrabia Łubieński. Zespala on swoje dobra w jedną posiadłość, wcielając do niej dobra Stawy i Goznę. Powstaje w ten sposób dominium Imielno o obszarze przekraczającym 9000 mórg, sięgające od granic dóbr Mnichowa do wsi Stawów i Sobowic[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • We wsi znajduje się park z II połowy XIX w. wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.94 z 6.12.1957)[10].
  • Zrekonstruowany dwór leżący w centrum parku.
  • Rezerwat archeologiczny. Prowadzone badania archeologiczne w 1968 roku doprowadziły do odkrycia wczesnośredniowiecznego kompleksu osadniczo-obronego. Są to pozostałości grodu z 1. poł. XI w., który istniał do połowy XII w. Powstał na miejscu starszej osady zamieszkałej w IX – X w. Odkryto ślady obróbki kości, wytopu żelaza, dobrze rozwiniętej budowli i myślistwa.

Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Kąpielisko nad rzeką Nidą.
  • Publicznie dostępne ścieżki edukacyjne „Ptaki” oraz „Ryby” mierzące około 2 km, rozciągające się między malowniczymi stawami hodowlanymi w Gospodarstwie Rybackim Stawy.
  • Łowisko wędkarskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 130828
  2. Wieś Stawy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-06-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1206 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-03-20].
  6. Jednostki organizacyjne gminy Imielno. Urząd Gminy Imielno. [dostęp 2015-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-11)].
  7. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-20]. 
  8. Stawy 1(3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 306.
  9. Seweryn Borkiewicz, Zygmunt Linowski, Monografia historyczna i gospodarcza powiatu jędrzejowskiego, Kielce: nakładem Związku Ziemian w Jędrzejowie, 1937, s. 77 [dostęp 2019-06-16].
  10. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 6 [dostęp 2015-10-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  1. Karolówka 2.), folwark, powiat jędrzejowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 853.