Stefan Blank-Weissberg
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Stefan Władysław Blank-Weissberg (ur. 23 marca 1900 w Warszawie, zm. 1940 w Charkowie) – polski entomolog, pszczelarz, porucznik łączności rezerwy Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 23 marca 1900 w Warszawie, w rodzinie Franciszka i Ludwiki[1]. Mając czternaście lat wstąpił do Legionów Polskich. 9 grudnia 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 podporucznikiem Wojsk Łączności. Służył wówczas w 1 Pułku Telegraficznym[2], a później w Dywizji Litewsko-Białoruskiej i 7 Dywizji Piechoty[1]. Ukończył Szkołę Podchorążych Polskiej Organizacji Wojskowej i Szkołę Telegraficzną[1]. W 1921 został przeniesiony do rezerwy w 1921[1]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 99. lokatą w korpusie oficerów rezerwy łączności[3][4][5]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 2 Pułku Łączności w Jarosławiu[6][7]. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu[8].
Po zwolnieniu z wojska studiował nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, równolegle od 1921 pracował jako asystent w Państwowym Muzeum Przyrodniczym. Od 1923 przez rok pracował w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego, a następnie wyjechał do Wilna, gdzie kontynuował naukę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego i pracował w Zakładzie Zoologii. W 1924 uzyskał w Wilnie tytuł doktora[1]. W 1926 powrócił do Warszawy i otrzymał etat w Zakładzie Parazytologii Państwowego Zakładu Higieny. Od 1930 przez cztery lata był starszym asystentem w Zakładzie Zoologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie adiunktem powstałego Zakładu Pszczelarstwa SGGW; cztery lata później objął stanowisko kierownika tego zakładu[1] i rozpoczął prowadzenie wykładów zleconych. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Centralnego Związku Pszczelarzy RP, jako ekspert współpracował z Ministerstwem Rolnictwa i organizacjami entomologicznymi i pszczelarskimi.
W sierpniu 1939 został zmobilizowany, podczas kampanii wrześniowej dowodził służbą telegraficzną na wschodniej Lubelszczyźnie. Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w Piatichatkach w zbiorowym grobie. Obecnie spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[9] zamiast uprzednio (25 stycznia 1933) nadanego Medalu Niepodległości[10]
- Krzyż Walecznych[1]
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- „Barcie i kłody w Polsce” /1937/;
- „Pływak z uwzględnieniem chrabąszcza i niektórych innych chrabąszczy krajowych” /1928/;
- „Znaczenie temperatur skrajnych w ekologii i biogeografii” /1932/
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 28 grudnia 1919 roku, s. 2761.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 974.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 892.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 176.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 962.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 878.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 695.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Gabriel Brzęk, Straty wśród zoologów polskich w następstwie II wojny światowej, „Analecta. Studia i materiały z dziejów nauki” 6/2 (12) (1997) s. 179–180.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Encyklopedia Puszczy Białowieskiej
- Marek Bunalski, Jerzy J. Lipa, Janusz Nowacki, Almanach Entomologów Polskich XX wieku (red.), „Wiadomości Entomologiczne”. XX (suplement), 2001
- Słownik biologów polskich, Stanisław Feliksiak (red.), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 75, ISBN 83-01-00656-0, OCLC 835877296.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Blank-Weissberg – publikacje w bibliotece Polona
- Absolwenci Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie
- Podoficerowie Legionów Polskich
- Polscy entomolodzy
- Polscy pszczelarze
- Polscy Żydzi
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Porucznicy łączności II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1900
- Wykładowcy Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego
- Zmarli w 1940
- Ludzie urodzeni w Warszawie